Γιατί ένας επιστήμονας μελετά τη φύση;

Ο επιστήμονας δεν μελετά τη φύση γιατί είναι χρήσιμο να το κάνει. 

Την μελετά γιατί το ευχαριστιέται , γιατί είναι όμορφο. Αν η φύση δεν ήταν όμορφη, δεν θα άξιζε να τη γνωρίσεις, και η ζωή δεν θα άξιζε να τη ζεις. 

Δεν μιλάω, φυσικά, για την ομορφιά που χτυπά τις αισθήσεις, για την ομορφιά των ιδιοτήτων και της εμφάνισης. Απέχω πολύ από το να το περιφρονώ αυτό, αλλά δεν έχει καμία σχέση με την επιστήμη. Αυτό που εννοώ είναι αυτή η πιο οικεία ομορφιά που προέρχεται από την αρμονική τάξη των μερών της, και την οποία μια καθαρή νοημοσύνη μπορεί να συλλάβει- όπως αναφέρεται στο The Selection of Facts.

Οι επιστήμονες μελετούν τη φύση όχι για χρησιμότητα, αλλά για την απόλυτη χαρά που φέρνει. Βρίσκουν την ομορφιά σε κάθε φύλλο, σε κάθε γαλαξία, σε κάθε μυστικό ξεκλείδωτο. Σε αυτή την ομορφιά βρίσκεται η ατελείωτη γοητεία που πυροδοτεί το πάθος τους. 

Η ζωή, σε τελική ανάλυση, προορίζεται για να τη ζεις πλήρως.Νομίζω ότι είναι κάτι περισσότερο από απλή ευχαρίστηση, αλλά μάλλον, μια κινητήρια περιέργεια να κατανοήσουμε τη φύση και το πώς είναι κατασκευασμένη αυτή η φυσική πραγματικότητα, οι ίδιες οι ίνες της, ποιοι νόμοι υπακούει κ.λπ.

Henri Poincaré[1854-1912], Γάλλος μαθηματικός, θεωρητικός φυσικός, μηχανικός και φιλόσοφος της επιστήμης. Συχνά περιγράφεται ως πολυμαθής και στα μαθηματικά ως  o τελευταίος  universalist-παντογνώστης.Είπε ότι όλοι είχαμε χάρτες του κόσμου στο κεφάλι μας. Ο διανοητικός κόσμος του Poincaré, ωστόσο, ήταν πιθανότατα πολύ διαφορετικός από τον δικό σας και τον δικό μου, όπως ήταν γεμάτος με τις απόκρυφες εξισώσεις της πρότασης του Διοφαντά και με την εικασία του Poincaré, που έχει μπερδέψει όλους τους παρευρισκόμενους από τότε που πέθανε. Για κάποιον που ασχολείται με τους χάρτες, ο Poincaré εφηύρε την τοπολογία.

Γεωδίφης