Ιστορία της Γκέισας

Αντιλαμβάνομαι ότι λίγοι γνωρίζουν την αληθινή ιστορία του τόπου που επέλεξαν να ζήσουν. Τι απέγινε ο Ιπποκράτης, ο Επίχαρμος, ο Ηρόδοτος, ο Θαλής, ο Θουκυδίδης, ο Αριστοτέλης,ο Στράβων, ο Αγαθίας, ο Ζαρράφτης, και τόσοι άλλοι;

Θυμάμαι την ιστορία της γκέισας Tsuyako Ito[φωτογραφία] που είχα διαβάσει, το 2011. Μία ιστορία που λέει για το πόσο συχνά μπορεί να πληγεί μια περιοχή από φυσικές καταστροφές - ακόμα και σε διάστημα μιας μόνο ανθρώπινης ζωής.

Η Ito με τα 84 χρόνια της έζησε 3 τσουνάμι που έπληξαν την πόλη Kamaishi στην Ιαπωνία. Ως κορίτσι είχε ακούσει ιστορίες της γιαγιάς της από το μεγάλο τσουνάμι του 1896.Η μητέρα της την μετέφερε στην πλάτη της σε ασφαλές μέρος κατά το χρόνο του πρώτου από τα τσουνάμι που βίωσε, το 1933 .Την χρονιά που συνέβαινε ένας από τους πιο καταστροφικούς σεισμούς στην ιστορία της Κω.

Το 2011, σώθηκε από το πιο τρομακτικό τσουνάμι, εξαιτίας κάποιου θαυμαστή γκεισών που την πήρε στην πλάτη του και την μετέφερε σε ψηλότερο έδαφος.

Δυστυχώς, οι προειδοποιήσεις τέτοιων εμπειριών είναι προσωρινές,σύντομες. Χρειάζονται περίπου τρεις γενιές για τους ανθρώπους να ξεχάσουν.Εκείνοι που έχουν την εμπειρία της καταστροφής οι ίδιοι την μεταφέρουν στα παιδιά τους, στα εγγόνια τους, αλλά στη συνέχεια η μνήμη ξεθωριάζει.

Πηγή: Το ημερολόγιο ενός Προαναγγελθέντος Σεισμού,2017

Γεωδίφης