Τίποτα δεν είναι το ίδιο...

Κάποτε για να φτάσεις στην Εμπρός Θέρμη από την ξηρά , ήταν μεγάλη περιπέτεια.  Έπρεπε με γάιδαρο και την βοήθεια ενός αγωγιάτη να ανέβεις στην Αγιά Μαρίνα ,να περάσεις από τον Αγ.Κωνσταντίνο και το Τρίοπο και την Ακρόπολη του, μετά να κατέβεις στην Άκλαφτη και στα Μπάνια. 

Οι περισσότεροι έφταναν από τη θάλασσα με καΐκια και βάρκες. Την δεκαετία του ΄40 είχε καλύβες με καλάμια και βούρλα, που τις νοικίαζαν σε όσους πήγαιναν για τα θερμόλουτρα τους. 

Τώρα έχουν αλλάξει όλα, η πρόσβαση είναι εύκολη με αυτοκίνητο, από τότε που άνοιξε ο δρόμος. 

Ομως χάθηκε το τελετουργικό της μυσταγωγίας ή της χαράς της δύσκολης προσέγγισης. Εφέτος χωρίς τον Θεολόγο τα Μπάνια έχουν μια περίεργη αίσθηση ,απόχρωση θα έλεγα τουλάχιστον για μένα.Τον περίμενα να φανεί μάταια όμως. 

Συνέχισα προς την βραχοπισίνα όπου μέτρησα άλλη μια φορά τους σφυγμούς της. Γύρω στους 44 βαθμούς έδειξε το θερμόμετρο μου, στο στόμιο της πηγής , ενώ η ραδιενέργεια ήταν σε κανονικά μη επικίνδυνα επίπεδα.

Στην σύντομη επίσκεψη μου είχα παρέα τον Ηράκλειτο, σε αυτό τον ιδιαίτερα ενεργά γεωλογικό τόπο της Κω. 

Ο Σκοτεινός από τον 6ο αιώνα π.Χ φώναζε ότι η αλλαγή είναι η ουσία της ζωής και παρουσίαζε περίφημα τις ιδέες του με γρίφους: «Και οι δύο πατάμε και δεν πατάμε στα ίδια ποτάμια, είμαστε και οι δύο και δεν είμαστε».

Ναι, αυτό συμβαίνει στην Εμπρός Θέρμη, πατάμε και δεν πατάμε, εδώ η αλλαγή είναι ο μόνος κανόνας.Τίποτα δεν είναι το ίδιο....

Γεωδίφης

Πηγή-Παιδί της Ρέας,τριλογία

Εμπρός Θέρμη Κω.