Ο Αχιλλέας στην αρχή, ο Επίκουρος στο τέλος
«Ένα έθνος γεννιέται στωικό και πεθαίνει επικούρειο. Στο λίκνο του (για να επαναλάβω μια στοχαστική παροιμία) στέκεται η θρησκεία και η φιλοσοφία το συνοδεύει μέχρι τον τάφο. Στην αρχή όλων των πολιτισμών μια ισχυρή θρησκευτική πίστη κρύβει και μαλακώνει τη φύση των πραγμάτων και δίνει στους ανθρώπους κουράγιο να υποφέρουν υπομονετικά τον πόνο και τις κακουχίες. Σε κάθε βήμα οι θεοί είναι μαζί τους, και δεν θα τους αφήσουν να χαθούν, μέχρι να το κάνουν. Ακόμη και τότε, μια σταθερή πίστη θα εξηγήσει ότι ήταν οι αμαρτίες των ανθρώπων που έστρεψαν τους θεούς τους σε μια εκδικητική οργή. Το κακό δεν καταστρέφει την πίστη, αλλά την ενισχύει. Αν έρθει η νίκη, αν ο πόλεμος ξεχαστεί με ασφάλεια και ειρήνη, τότε ο πλούτος μεγαλώνει. Η ζωή του σώματος υποχωρεί, στις κυρίαρχες τάξεις, στη ζωή των αισθήσεων και του νου. Ο κόπος και η ταλαιπωρία αντικαθίστανται από ευχαρίστηση και ευκολία. Η επιστήμη αποδυναμώνει την πίστη ακόμα και ενώ η σκέψη και η παρηγοριά αποδυναμώνουν την ανδρεία και το σθένος. Επιτέλους οι άνθρωποι αρχίζουν να αμφιβάλλουν για τους θεούς, θρηνούν την τραγωδία της γνώσης και αναζητούν καταφύγιο σε κάθε περαστική απόλαυση. Ο Αχιλλέας είναι στην αρχή, ο Επίκουρος στο τέλος. Μετά τον Δαβίδ έρχεται ο Ιώβ και μετά τον Ιώβ ο Εκκλησιαστής».
Will Durant[1885-1981], Our Oriental Heritage: The Story of Civilization
Προσωπογραφία του Επίκουρου, πηγή-omnia.ie
Γεωδίφης