«Η Κάλυμνος τιμά δικαστές από την Ιασό», μαθήματα επίλυσης διαφορών σπό την αρχαία Ελλάδα

Στην φωτογραφία ιταλικής περίοδου αποκατάσταση του Χριστού Ιερουσαλήμ στον χώρο του Δαλίου Απόλλωνα όπου βρέθηκε η επιγραφή της Καλύμνου, που αναλύεται παρακάτω.

Χρονολόγηση  επιγραφής  (Α) περίπου 250-220 π.Χ βρέθηκε στην Ιασό, επιγραφής (Β) τέλη 3ου αιώνα π.Χ βρέθηκε στην Κάλυμνο.

Η πρακτική της χρήσης «ξένων δικαστών» ήταν ευρέως διαδεδομένη στον ελληνιστικό κόσμο και σε ορισμένες περιπτώσεις μια πόλη καλούσε επανειλημμένα δικαστές από την ίδια πόλη όπως έκανε η Κάλυμνα [Κάλυμνος] από την Ιασό, ξεκινώντας από τις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. Μέχρι την εποχή αυτών των δύο επιγραφών, το έθιμο είχε καθιερωθεί καλά. 

Πρόκειται για 2 πολύ σπουδαίες επιγραφές από την Ιασό και την Κάλυμνα, που μας δίνουν περισσότερες πληροφορίες για το πως λύνονταν οι σημαντικές διαφορές των πόλεων κρατών της αρχαίας Ελλάδας με διαιτησίες και αδιάφθορους δικαστές, ένα μάθημα ακόμη και για τις σύγχρονες κοινωνίες που δοκιμάζονται συχνά από ακραίες φωνές και αναχρονιστικές αντιλήψεις.  

Οι ημερομηνίες των επιγραφών έχουν συζητηθεί από τον C.Crowther ο οποίος προτείνει ότι ο βασιλιάς που αναφέρεται στην επιγραφή Α[Ιασού]  ήταν είτε  ο Αντίγονος Β΄ Γονατάς [319-239 π.Χ., ισχυρός Μακεδόνας ηγέτης] είτε ο Αντίγονος Γ' Δώσων, που βασίλεψε στη Μακεδονία κατά την περίοδο 229-221 π.Χ, όταν η Μακεδονία αντιμετώπιζε εισβολές των Δαρδάνων καθώς και εξέγερση των Θεσσαλών, τους οποίους υποστήριζαν οι Αιτωλοί και είχε χάσει την επιρροή της στη νότια Ελλάδα. 

Η Ιασός ήταν αρχαία ελληνική πόλη της Καρίας, βρισκόταν ΒΑ της Καλύμνου,μεταξύ Μιλήτου και Μύλασας.Ιδρύθηκε από αποίκους του Άργους τον 8ο αιώνα π.Χ., ωστόσο είχε κατοικηθεί από την πρώιμη εποχή του Χαλκού, τόσο από Κυκλαδίτες,Μινωίτες και Μυκηναίους καθώς έχουν βρεθεί κτίσματα με αυτά τα χαρακτηριστικά. Το 201 π.Χ. κατακτήθηκε από τον Φίλιππο Ε´ της Μακεδονίας, ενώ το 199-198 π.Χ. σεισμός νότια της Ρόδου προκάλεσε μεγάλες ζημιές στην πόλη όπως και στην Κάλυμνο. 

Στην επιγραφή Α της Ιασού, ένας από τους κριτές φαίνεται να είναι πατέρας ενός δικαστή που αναφέρεται στην επιγραφή Β της Καλύμνου [Κέφαλος και Δράκων]. Ακολουθεί η ερμηνεία των επιγραφών και τέλος τα αρχαία κείμενα τους:

[A,ΙΑΣΟΣ]   [Όταν . . . ήταν ο Στεφανήφορος και . . . ήταν γραμματέας, την έκτη] ημέρα του μήνα: ο Εύμολπος γιος του Μόλπου [ήταν πρόεδρος]. όπως προτείνεται [από τους πρυτανείς ] Μεσσηναίος γιος του Δίων, διορισμένος από τον . . . γιο του (;) Μυγάλου, Ερμών του Μυίστρου, διορισμένος από τον ...ράτο; του Προμάχου, Εύμολπος του Μόλπου, Λέων του ...ίππου;, διορισμένος από τον Αριστοφάνη του Νουμενίου, [Δεμέας] του Στεσιόχου, Ηράκλειτος. γιος του Αρτεμίδωρου, Δημοφών [γιος] Πρύτανης, Δάμων του Ονφαλίωνα: ενώ οι δικαστές [που] στάλθηκαν στην Κάλυμνα φέρνουν πίσω διάταγμα από τον λαό των Καλυμνίων στο οποίο έχει γραφεί ότι ο λαός των Καλυμνίων στεφανώνει τον λαό με χρυσό στεφάνι για την αρετή του και την καλή του θέληση, και επίσης στεφανώνει τους δικαστές που στάλθηκαν με χρυσό στεφάνι για την αρχοντιά τους - Κλέανδρος του Διόδωρου, Λέων γιος του Εύβουλου, του Κεφάλου του Δράκωνα, του Θεόδωρου του Νουμενίου, του Λέοντος του Δρακοντίδη - και σε σχέση με αυτά ζητά να αναλάβει ο λαός την ευθύνη για την ανακοίνωση του στέμματος της πόλης και του στέμματος των κριτών στο θέατρο στο φεστιβάλ Διονυσίων, να λυθεί από τον λαό {της Ιασού}: οι αγωνοθέτες θα αναγγείλουν το στέμμα της πόλης και αυτό των δικαστών, την πρώτη ημέρα του διθυραμβικού διαγωνισμού; Οι δικαστές που απεστάλησαν επίσης θα επαινεθούν, αφού δείχνοντας τους εαυτούς τους άξιους του λαού κέρδισαν τιμές για την πόλη. για να εγγραφούν [επίσης] αυτό το διάταγμα και το διάταγμα των Καλύμνιων [και] στην πιο εμφανή θέση, όπως ζητούν οι Καλύμνιοι, οι νέοι θα αναλάβουν την ευθύνη για την αναγραφή και των δύο διαταγμάτων στο ιερό του Διός ή της Αρτέμιδος; και επίσης οι δικαστές που απεστάλησαν θα [προσκληθούν] στο πρυτανείο.  

Αποφασίστηκε από το συμβούλιο και τον λαό,όπως πρότειναν οι πρόεδροι: ενώ ο λαός των Ιασίων συνέχισε να είναι καλοπροαίρετος και [φιλικός] προς τον λαό των Καλυμνίων τόσο σε προηγούμενες περιπτώσεις όσο και τώρα, όταν ο λαός στέλνει μια πρεσβεία και ζητώντας της να παράσχει 5 δικαστές, οι οποίοι κατά την άφιξή τους θα κάνουν ό,τι μπορούν για να συμφιλιώσουν αυτούς από τους πολίτες που διαφωνούν, και εάν όχι, θα αποφασίσουν μεταξύ τους με ψηφοφορία, έστειλε εκλεκτούς και ευγενείς άνδρες, οι οποίοι κατά την  άφιξή τους έχουν καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε οι πολίτες, έχοντας επιλύσει τις διαφορές τους μεταξύ τους, να ζήσουν στην πόλη αρμονικά {homonoia}. [και από τις] περισσότερες από [3]50 υποθέσεις που πρωτοκολλήθηκαν στο δικαστήριο, διευθέτησαν τον μεγαλύτερο αριθμό με συνεννόηση, [πείθοντας] τους διαφωνούντες, έτσι ώστε η πόλη να μην ριχτεί σε μεγαλύτερη αναταραχή εάν οι υποθέσεις αποφασίζονταν με ψηφοφορία. διευθέτησαν επίσης ορισμένες άλλες υποθέσεις με διαιτησία κατά τρόπο που να είναι επωφελής και για τα δύο μέρη. Δέκα υποθέσεις που είχαν προσαχθεί [ενώπιον του δικαστηρίου] εξέδωσαν τις κρίσεις τους με ψηφοφορία και σύμφωνα με το διάταγμα [του] βασιλιά και τους νόμους, όντας αδιάφθοροι [σε σχέση με όλους] τους διαφωνούντες. για να [φανεί] ο λαός των Καλυμνίων να ανταποδίδει ευγνωμοσύνη στους ευεργέτες του και πολλοί [άντρες] να επιλέξουν και να μιλήσουν και να ενεργήσουν προς το συμφέρον του [λαού] της Καλύμνας, γνωρίζοντας ότι θα τους αποδοθούν [τιμές] αντάξιες των ευεργεσιών τους, ότι θα λυθεί από το [συμβούλιο] και τον λαό { της Καλύμνας }: να επαινέσουν τον λαό των Ιασίων για την [αρετή του] και την καλή θέληση που συνεχίζει. να έχει προς τους Καλύμνιους και να τη στεφανώσει με χρυσό στεφάνι από 5 [χρυσούς στατήρες ]. και να επαινέσουν επίσης τους [κριτές] που στάλθηκαν για την ευγένεια τους - Κλέανδρος [γιος του Διόδωρου], Λέων του Εύβουλου, Κέφαλος του Δράκωνος, [Θεόδωρος του] Νουμενίου, Λέων υιός Δρακοντίδη - [και] σε [ στεφάνω] τους με ένα χρυσό στέμμα [της αξίας που ορίζει ο νόμος των πέντε [χρυσών στατέρων.Το δικαίωμα κατοχής περιουσίας στην Κάλυμνα και] ιθαγένεια θα δοθεί επίσης σε αυτούς και στους απογόνους τους [και απαλλαγή από κάθε φόρο. οι πρόεδροι θα τα κατανείμουν σε μια φυλή. [θα έχουν] επίσης τιμητικές θέσεις στους [αγώνες και προτεραιότητα στην προσέγγιση της] συνέλευσης αφού έχουν διευθετηθεί ιερές [και βασιλικές υποθέσεις ].  

[Β, Κάλυμνος] [Αποφασίστηκε από το] συμβούλιο και τον λαό, όπως πρότειναν οι πρόεδροι: [ενώ] ο Ευελπίδας γιος του Αράτωνα, έχοντας πλησιάσει [το] συμβούλιο και ο λαός τονίζει ότι ο λαός [των] Ιασίων συνέχισε να δείχνει κάθε καλή θέληση προς τον λαό των Καλυμνίων την προηγούμενη περίοδο, και τώρα, όταν [αποστέλλουμε] έναν απεσταλμένο σε αυτό για να του ζητήσουμε να παράσχει ως δικαστές 5 άνδρες, οι οποίοι κατά την άφιξή τους στην Κάλυμνα θα προσπαθήσουν πάνω απ' όλα να συμφιλιώσουν τους πολίτες που βρίσκονται σε [διαμάχη],  και, αν όχι, [θα] πάρει μια απόφαση μεταξύ τους , έχει [στείλει] εκλεκτούς και ευγενείς άνδρες, που έδειξαν κάθε ζήλο για τη συμφιλίωση των πολιτών[ο ένας] με τον άλλον ώστε να ζήσουν στην πόλη αρμονικά. για να φανεί [άρα] ο λαός των Καλυμνίων να επιστρέφει χάρη στους ευεργέτες [του] και πολλοί άνδρες να επιλέξουν και να μιλήσουν και να ενεργήσουν προς το συμφέρον του [λαού] της Καλύμνας, γνωρίζοντας ότι αξίζουν τιμές των ευεργεσιών τους [θα τεθούν στη διάθεσή τους], ώστε να λυθεί από το συμβούλιο και τον λαό { της Καλύμνας }: να επαινέσω τον λαό των Ιασίων για την αρετή [και την καλή θέληση] που συνεχίζει να έχει προς το λαό [της Καλύμνας] και να στεφανώσει με χρυσό [στεφάνι] του βάρους που ορίζει ο νόμος. για να επαινέσω [επίσης οι δικαστές] που μας έστειλαν- Εκαταίος [του Θεοδώρου, Λυσ]άνδρος του Αριστοκρίτου, Αυτόκλης [γιος (;) Λέων], ...αίσκος του Θεοδότου, Δράκων του Κεφάλου - [γιατί, όταν υπήρχε] μεγάλος αριθμός ουσιαστικών αγωγών , ιδιωτικές και δημόσιες, [που χρονολογούνται πίσω] σε μια περίοδο αρκετών ετών, επέλυσαν [την] πλειοψηφία τους καλά και επωφελώς για το λαό, και αποφάσιζε τους άλλους με κρίση δίκαια και σύμφωνα με τους νόμους, όντας αδιάφθοροι, πράγμα που [έχει] συνέβη είχε ως αποτέλεσμα την εδραίωση της αρμονίας μεταξύ των πολιτών. και να τους στεφανώσει [με ένα χρυσό] στέμμα της αξίας που ορίζει ο νόμος. και επίσης να δώσει υπηκοότητα στον Εκαταίο γιο του Θεοδώρου [και] ...αίσκο του Θεοδότου και στους απογόνους τους. [και] αφού ο [Λύσα]νδρος του Αριστοκρίτου, ο Αυτόκλης [γιος του (;) Λέοντος] και ο [Δράκων] γιος του Κεφάλου έχουν ήδη υπηκοότητα μέσω των προγόνων τους, [θα] είναι και προξένοι 

ΑΡΧΑΙΑ ΕΠΙΓΡΑΦΗ Α ΙΑΣΟΥ

περίπου  250-200 π.Χ, βρέθηκε στην Ιασό

[ἐπὶ στεφανηφόρου τοῦ δεῖνος — — — — — — — — — μηνὸς]

[— — — — ἕκτ]<ηι> ἱσταμένου, Εὔμολπος Μόλ[που ἐπεστάτει]

[πρυτάνεων γν]<ώ>μη, Μεσσηνέως τοῦ Δίωνος, κατασταθέντος ὑπὸ

[— — — —]ο[υ τ]οῦ Μυγάλου, Ἕ[ρμω]νος τοῦ Μυΐστρου, κατασταθέντος

[ὑπὸ — — —]ράτου τοῦ Προμάχου, <Εὐ>μόλπου τοῦ Μόλπου, Λέοντος

[τοῦ — — —]ίππου, κατασταθέντος ὑπὸ Ἀριστοφάνου τοῦ Νουμηνίου

τοῦ Στησιόχου, Ἡρακλείτου τοῦ Ἀρτεμιδώρου, Δημοφῶντο<ς> τοῦ

[Π]ρυτάν<ι>ος, Δάμωνος τοῦ Ὀν[φ]αλίωνος· ἐπειδὴ οἱ δικασταὶ οἱ

ἀποσταλέντες εἰς Κάλυμναν κομίζουσιν ψήφισμα παρὰ τοῦ

δήμου τοῦ Καλυμνίων ἐν ὧι γέγραπται ὅτι ὁ δῆμος ὁ Καλυ-

μνίων στεφανοῖ τὸν δῆμον χρυσῶι στεφάνωι ἀρετῆς ἕνεκεν

καὶ εὐνοίας τῆς εἰς αὐτόν, στεφανοῖ δὲ καὶ τοὺς δικαστὰς

τοὺς ἀποσταλέντας χρυσῶι στεφάνωι καλοκἀγαθίας

ἕνεκεν, Κλέανδρον Διοδώρου, Λέοντα Εὐβ<ο>ύλου,

[Κ]έ[φ]αλον Δράκοντος, Θεόδωρον Νουμηνίου,

Λέοντα Δρακοντίδου, καὶ περὶ τούτων οἴεται δεῖν

ἐπιμέλειαν ποιήσ<ασ>θαι τὸν δῆμον ὅπως ὁ τῆς πόλεως

[σ]τέφανος ἀναγορευθῆ[ι] καὶ ὁ τῶν δικαστῶν ἐν τῶι

[θ]εάτρωι Διονυσίοις, δεδόχθαι τῶι δήμωι· τὸν μὲν ἀγωνο-

θέτην ἀναγγεῖλαι τὸν τῆς πόλεως στέφανον καὶ τὸν

[τ]ῶν δικαστῶν κυκλίων τῆι πρώτηι· ἐπηινῆσθαι δὲ καὶ

[— —] τ[οὺς] δικαστὰς τοὺς ἀποσταλέντας ἐπειδὴ ἄξιοι γενό-

[με]νοι τοῦ δήμου τιμὰς περιεποίησαν τῆι πόλει· ὅπως δὲ

[καὶ τ]ὸ ψήφισμα τοῦτο καὶ τὸ παρὰ Καλυμνίων ἀναγραφῆι

[ἐν] τῶι ἐπιφανεστάτωι τόπωι καθὰ καὶ Καλύμνιοι ἀξιοῦσιν

[οἱ ν]εωποίαι ἐπιμέλειαν ποιησάσθωσαν ἵνα ἀναγραφῆ[ι] ἀμφό[τε]-

[ρα] τὰ ψηφίσματα ἐν τῶι ἱερῶι τοῦ Διὸς ἢ τῆς Ἀρτέμιδος.

[καλ]έσαι δὲ καὶ τοὺς δικ[αστ]ὰς τοὺς ἀποσταλέντας

[εἰς] τὸ πρυτανεῖον.

[ἔδ]οξε τᾶι βουλᾶι καὶ τῶι δάμωι, γνώμα προστατᾶν· ἐπειδὴ

[ὁ δ]ᾶμος ὁ Ἰασέων ἔν τε τοῖς πρότερον χρόνοις εὔνους ὢν καὶ

[φίλ]ος δι<ε>τέλει τῶι δάμωι τῶι Καλυμνίων, καὶ νῦν πρεσβεύ-

[σαν]τος τοῦ δάμου καὶ ἀξιοῦντος δόμεν ἄνδρας πέντε,

[οἵτι]νες παραγενόμενοι μάλιστα μὲν διαλυσεῦντι τοὺς

[διαφ]ερομένους τῶν πολιτᾶν, εἰ δὲ μή, κρινεῦντι διὰ ψάφου,

[ἀπέσ]τειλε ἄνδρας καλοὺς κἀγαθούς, οἱ παραγενόμενοι

[πᾶσ]αν σπουδὰν ἐποιήσαντο {υ} τοῦ διαλυθέντ<α>ς τοὺς

[πολ]ίτας τὰ ποτ’ αὐτοὺς πολιτεύεσθαι μετ’ ὀμονοίας,

[καὶ ἀ]πογραφεισᾶν δικᾶν εἰς τὸ δικαστήριον [πλει]όνων

[ἢ τρι]ακοσιᾶν πεντήκοντα, τὰς μὲν πλείσ<τας> διέλυσαν

[πείσ]αντες τοὺς ἀντιδίκους, ὅπως μὴ διὰ ψάφου τῶν πρα-

[γμά]των κρινομένων εἰς πλέω ταραχὰν ὁ δᾶμος

[καθισ]τᾶται, τινὰς δὲ καὶ διαίτασαν συμφερόντως

[ἑκα]τέροις τοῖς ἀντιδίκοις, δέκα δὲ δικᾶν εἰσαχθεισᾶν

[εἰς τὸ] <δι>καστήριον ἔκριναν διὰ ψάφου κατά τε τὸ διάγραμ-

[μα τοῦ] βασιλέως καὶ τοὺς νόμους, ὄντες ἀνερίθευτοι

[καὶ δ]οκεῖν δηλόμενοι, ὅπως οὖν καὶ ὁ δᾶμος ὁ Καλυμνίων

[φαίνητ]αι χάριν ἀποδιδοὺς τοῖς εὐεργετοῦσι αὐτὸν καὶ πολ-

[λοὶ πρ]<ο>αιρῶνται καὶ λέγειν καὶ πράσ<σ>ειν τὰ δέοντα ὑπὲρ τοῦ

[πλήθευ]<ς τ>οῦ Καλυμνίων, εἰδότες ὅτι ὑπαρξεῦντι αὐτοῖς

[τιμαὶ κ]ατάξιαι ὧν κα εὐεργετήσωντι, δεδόχθαι τᾶ[ι]

[βουλᾶι κ]α<ὶ> τῶι δάμωι· ἐπαινέσαι τὸν δᾶμον τὸν Ἰασέων

[ἀρετᾶς ἕ]νεκεν καὶ εὐνοίας ἃν ἔχων διατελεῖ περὶ τὸ πλ[ῆ]-

[θος τὸ Κα]λυμνίων, καὶ στεφανῶσαι χρυσῶι στεφάνωι

[ἀπὸ χρυσῶ]ν πέντε· ἐπαινέσαι δὲ καὶ τοὺς ἀποσταλέν-

[τας δικαστ]ὰς καλοκἀγαθίας ἕνεκεν, Κλέανδρον

[Διοδώρου], Λέοντα Εὐβούλου, Κέφαλον Δράκοντος,

[Θεόδωρον Ν]ουμηνίου, Λέοντα Δρακοντίδου,

[καὶ στεφανῶ]σαι αὐτοὺς χρυσῶι στεφάνωι [τῶι ἐκ τοῦ νό]-

[μου ἀπὸ χρυσῶν π]έντε· δεδόσθαι δὲ αὐτοῖς [ἔγκτησιν]

[ἐγ Καλύμναι καὶ π]ολιτείαν αὐτοῖς καὶ ἐγγόνοις, [καὶ]

[ἀτέλειαν πάντων· ἐ]πικλ[αρ]ῶσαι δὲ αὐτοὺς ἐπὶ φυλὰν

[τοὺς προστάτας· ἦμεν] δὲ αὐτοῖς καὶ προεδρίαν ἐν τοῖς

[ἀγῶσι καὶ πόθοδον ποτὶ τὰν ἐκ]κλησίαν μετὰ τὰ ἱ<ε>ρὰ

[καὶ τὰ βασιλικά].

ΑΡΧΑΙΑ ΕΠΙΓΡΑΦΗ Β ΚΑΛΥΜΝΟΥ

Περίπου 230-220 π.Χ , βρέθηκε στον ναό του Δαλίου Απόλλωνα

[ἔδοξε τᾶι] βουλᾶι καὶ τῶι δάμωι, [γνώ]μα προσ[τα]-

[τᾶν· ἐπειδὴ Εὐ]ελπίδας Ἀρατίωνος ἐπελθὼν ἐπί

[τε τὰν βο]υλὰν καὶ τὸν δᾶμον ἐμφανίζει τὸν δᾶμο[ν]

[τὸν] Ἰασέων ἔν τε τῶι πρότερον χρόνωι διατε-

[λεῖ]ν πᾶσαν εὔνοιαν παρεχόμενον τῶι δάμω[ι]

[τῶι Κ]αλυμνίων, καὶ νῦν πρεσβευτὰν ἀποστε[λ]-

[λόν]των {²⁷ἀποστε[ι|λάν]των? (addenda)}²⁷ ποθ’ αὑτὸν ἀξιώσοντα δόμεν δικαστὰ[ς]

[ἄνδρα]ς πέντε, οἵτινες παραγενόμενοι εἰς Κά-

[λυμν]αν μάλιστα μὲν διαλυσοῦντι τοὺς δ[ια]-

[φερομέ]νους τῶν πολιτᾶν, εἰ δὲ μή, διακρινεῦ̣[ν]-

[τι, ἀπέστει]λε ἄνδρας καλοὺς κἀγαθούς, οἱ πᾶ-

[σαν σπουδ]ὰν ἐποιήσαντο τοῦ διαλυθέντα[ς <τοὺς πολείτας>]

[τὰ ποθ’ αὑτο]ὺς μεθ’ ὁμονοίας πολιτεύεσθαι, ὅπω̣[ς]

[οὖν ὁ δᾶ]μος ὁ Καλυμνίων φαίνηται χάριν ἀπ̣[ο]-

[διδοὺς τοῖς] εὐεργετοῦσιν αὐτὸν καὶ πολλοὶ π[ρο]-

[αιρῶνται κα]ὶ λέγειν καὶ πράσσειν τὰ δέοντα ὑ[πὲρ]

[τοῦ πλήθ]ους τοῦ Καλυμνίων, εἰδότες ὅτ[ι]

[ὑπαρξεῦντι α]ὐτοῖς τιμαὶ κατάξιαι ὧν κα εὐερ[γε]-

[τήσωντι, δ]εδόχθαι τᾶι βουλᾶι καὶ τῶι δάμωι· ἐ-

[παινέσαι τὸν δ]ᾶμον τὸν Ἰασέων ἀρετᾶς ἕνεκ[α]

[καὶ εὐνοίας ἃ]ν ἔχων διατελεῖ ποτὶ τὸ πλῆθ[ος]

[τὸ Καλυμνί]ων καὶ στεφανῶσαι αὐτὸν χρυ-

[σέωι στεφάνω]ι τῶι ἐκ τοῦ νόμου· ἐπαινέσαι δὲ

[καὶ τοὺς δικαστ]ὰς τοὺς ἀποσταλέντας Ἑκαταῖ[ον]

[Θεοδώρου, Λύσ]αν<δ>ρον Ἀριστοκρίτου, Αὐτοκλέ[α]

[— — —, — — —]αΐσκον Θεοδότου, Δράκοντα Κεφά[λου]

[διότι ὑπαρχόν]των πλειόνων ἐνκλημάτων ἀξι[οχρέ]-

[ων κ]αὶ ἰδ[ίων] καὶ δαμοσίων ἐξ ἐτῶν πλειόνω[ν],

[τὰ] μὲν πλ[ε]ῖστα διέλυσαν καλῶς καὶ συμ[φε]-

[ρόν]τως τ[ῶ]ι δάμωι, τὰ δὲ διέκριναν δικαίως κα[ὶ]

[κατ]ὰ τοὺς νόμους ὄντες ἀνερίθευτοι, ὧν γεν[ο]-

[μέν]ων συμβαίνει τοὺς πολίτας εἰς ὁμόν[οι]-

[αν κ]αθεστάκειν, στεφανῶσαι δὲ αὐτοὺ[ς]

[χρυ]σῶι στεφάνωι τῶι ἐκ τοῦ νόμου, δεδό-

[σθαι δ]ὲ̣ κ̣[αὶ πο]λειτείαν Ἑκαταίωι Θεοδώρου

[καὶ ․․․․αΐσκωι] Θεοδότου καὶ αὐτοῖς καὶ ἐκγόνο-

[ις· καὶ ἐ]πειδὴ ὑπάρχει πολιτεία διὰ πρ̣[ο]-

[γόνων Λυσά]νδρωι Ἀριστοκρίτου, Αὐτοκλε[ῖ]

[τοῦ δεῖνος, Δράκο]ν̣τ̣ι̣ Κεφά<λ>ου, [ἦ]μεν δὲ [κα]ὶ προ-

[ξένους — — — — — — — — — — — — — — — — —]

Πηγές: attalus.org,epigraphy.packhum.org και C.Crowther, "Foreign Courts on Kalymna in the Third Century BC" [1994].

http://www.attalus.org/docs/other/inscr_123.html

Γεωδίφης

Αρχαίο ελληνικό νόμισμα της Ιασού, με παράσταση του Απόλλωνα, και ανδρός με δελφίνι. Επιγραφή ΙΑΣΕΩΝ, 250-190 π.Χ.

Σε φωτογραφία του AlexanderVanLoon το εσωτερικό του βουλευτηρίου στην αρχαία Ιασό.