Τεράστιες ποσότητες πετρελαίου&φυσικού αερίου στην Α. Μεσόγειο

Αυτός είναι ένας χάρτης της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου που δείχνει την περιοχή που περιλαμβάνει την λεκάνη του Λεβαντίνου (USGS).

Υπολογίζεται ότι περίπου 122 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια (TCF) (μέση εκτίμηση) αποθέματα φυσικού αερίου βρίσκονται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, νοτιοανατολικά της Κύπρου. Η λεκάνη του Λεβαντίνου μπορεί να συγκριθεί με ορισμένες από τις μεγάλες επαρχίες σε όλο τον κόσμο φυσικού αερίου και θεωρείται η μεγαλύτερη που έχει ποτέ αξιολογηθεί από  το USGS-Αμερικάνικο Γεωλογικό Ινστιτούτο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το γεγονός αυτό αναθεωρεί την αξιολόγηση του παγκόσμιου ενεργειακού δυναμικού, βοηθώντας για τη διαμόρφωση κατάλληλης πολιτικής και για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το μέλλον του ενεργειακού εφοδιασμού.

Το φυσικό αέριο χρησιμοποιείται για διάφορους σκοπούς, κυρίως για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, βιομηχανικό, οικιστικό και εμπορικό τομέα. Η παγκόσμια κατανάλωση και παραγωγή φυσικού αερίου ήταν 110 TCF το 2008, σύμφωνα με την Energy Information Administration. Οι τρεις μεγαλύτερες χώρες κατανάλωσης ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες με 23 TCF, η Ρωσία με 17 TCF, και το Ιράν με 4 TCF του φυσικού αερίου ανά έτος το 2008. Δυτικά της Ρωσίας η Σιβηρική λεκάνη είναι ένα άλλο μέρος με πλούσια αποθέματα φυσικού  αερίου αφού πρόκειται για μια επαρχία με κατ 'εκτίμηση 643 TCF. Η Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική έχει επίσης, αρκετές μεγάλες επαρχίες, οι οποίες περιλαμβάνουν την Al Khali Basin με 426 TCF, την Ghawar με 227 TCF, και την Zagros Πάσο Belt με 212 TCF. Ορισμένα αποθέματα φυσικού αερίου παρουσιάζονται στη νοτιοδυτική επαρχία του Wyoming στις Ηνωμένες Πολιτείες  και περιλαμβάνουν κατ 'εκτίμηση 85 TCF.

Η λεκάνη του Λεβαντίνου βρίσκεται κοντά στην περιοχή όπου υποβυθίζεται η αφρικανική πλάκα κάτω απο την Αιγαιακή μικροπλάκα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του USGS η περιοχή εκτός από φυσικό αέριο έχει επίσης περίπου 1,7 δισ. βαρέλια πετρελαίου. Η παγκόσμια κατανάλωση πετρελαίου ήταν περίπου 31 δισεκατομμύρια βαρέλια το 2008.

Γεωδίφης

Πηγή- Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, τροποποιημένο