Που θα καταλήξουν αυτά τα υλικά;
Ο αμίαντος δεν είναι άλλο από ένυδρα πυριτικά άλατα του μαγνησίου σε ινώδη μορφή .
Είναι μονωτής ηλεκτρισμού και θερμότητας , οι ίνες του μπορούν να υφανθούν για να παραχθούν υφάσματα, η υψηλή αντοχή του σε εφελκυσμό τον έχει κάνει να χρησιμοποιηθεί ως πρόσθετο στο τσιμέντο, είναι ανθεκτικός σε προσβολή από όξινα και αλκαλικά χημικά διαλύματα.
Αυτές οι πολύ καλές ιδιότητες του οδήγησαν στην ευρύτατη χρήση του σε χιλιάδες προϊόντα και εφαρμογές.Στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες χρησιμοποιήθηκε στις δεκαετίες 1960-1970 εκτεταμένα, ιδιαίτερα σε μορφοποιημένα υλικά όπως το "Ελλενίτ" [κυματοειδείς πλάκες αμιαντοτσιμέντου] κυρίως σε στέγες δημόσιων αλλά και ιδιωτικών κτιρίων.
Οι βλαπτικές επιδράσεις του αμίαντου ήταν γνωστές τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1920.
Σήμερα ο αμίαντος θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες καρκινογένεσης (κυρίως μεσοθηλίωμα και καρκίνος του πνεύμονα), στην περίπτωση που οι ίνες του εισχωρήσουν στον ανθρώπινο οργανισμό.
Είμαι περίεργος που θα καταλήξει αυτό το υλικό; Σε τοξικό νεκροταφείο του νησιού ή αλλού; Εδώ και χρόνια η κρατική μηχανή είναι αδύναμη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, με αποτέλεσμα να θάβονται ανεξέλεγκτα τοξικά απόβλητα ως επι το πλείστον σε άγνωστες τοποθεσίες.