Γιατί οι φυκιάδες δεν είναι βρωμιά;

Τον τελευταίο καιρό στα τοπικά ΜΜΕ, όπως βέβαια κάθε χρόνο, τα αποξηραμένα φύλλα της Ποσειδωνίας παρουσιάζονται ως βρώμα και ότι πρέπει με οποιοδήποτε κόστος να απομακρυνθούν.

Πρόκειται για βρωμιά; Τι ακριβώς συμβαίνει;Υπάρχει τρόπος να διαχειριστούμε πιο αποτελεσματικά αυτό το οργανικό υλικό;

Κατ΄ αρχήν πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Posidonia oceanica καταλαμβάνει μια θαλάσσια περιοχή που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο μεσογειακό οικοσύστημα και κατ΄επέκταση στο νησιωτικό περιβάλλον της Κω. 

Πριν 120 εκατομμύρια χρόνια η Posidonia oceanica κάλυπτε τις παράκτιες πεδιάδες ενός ωκεανού που διέσχιζε τον ισημερινό. Σήμερα η Ποσειδωνία εμφανίζεται μόνο στη Μεσόγειο και γύρω από τις νότιες ακτές της Αυστραλίας. 

Η παρουσία λιβαδιών Ποσειδωνίας «δείχνει» καλά οικοσυστήματα. Αυτά τα παραγωγικά οικοσυστήματα, γνωστά και ως φυκιάδες, στηρίζουν εξαιρετική βιοποικιλότητα, καθώς σε αυτά έχουν καταγραφεί περισσότερα από 1.000 είδη πανίδας και 300 είδη χλωρίδας. Το ενδημικό στη Μεσόγειο είδος Posidonia oceanica που σχηματίζει τα θαλάσσια λιβάδια είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο σε ανθρωπογενείς επιδράσεις, καθώς επίσης και στη θαλάσσια ρύπανση.

Η Posidonia oceanica ζει σε στενή παράκτια λωρίδα, συνήθως σε στρώματα μαλακών ιζημάτων, σε βάθη μεταξύ 5-50 μέτρων, ανάλογα με τη διαύγεια του νερού. Είναι ένα πραγματικό φυτό, επειδή παράγει λουλούδια και διασκορπίζει σπόρους. Ωστόσο, η ανθοφορία είναι αρκετά σπάνια με λιγότερο από ένα λουλούδι ανά 10 τετραγωνικά μέτρα ετησίως. 

Τα λιβάδια της διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην οξυγόνωση και ξεκαθάρισμα των παράκτιων υδάτων του νησιού, παρέχουν ένα περιβάλλον για πλούσια ποικιλία φυτών και ζώων, λειτουργούν ως ασφαλής περιοχή αναπαραγωγής για πολλά είδη και προστατεύουν τις παραλίες από τη διάβρωση.

Τα θαλασσινά χόρτα παίζουν επίσης ρόλο στην προστασία του πλανήτη μας από την αυξανόμενη συσσώρευση διοξειδίου του άνθρακα. Ενεργούν ως "νεροχύτης άνθρακα", όπως τα χερσαία φυτά, απορροφώντας το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και συμβάλλοντας έτσι στην επιβράδυνση των επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Η Ποσειδωνία είναι μια μεγάλη, μακρόβια, αλλά πολύ αργά αναπτυσσόμενη φυτική κοινότητα. Οι βλαστοί της μπορούν να ζήσουν για τουλάχιστον 30 χρόνια, παράγονται με αργό ρυθμό από ριζώματα που αναπτύσσονται οριζόντια κατά 1-6 εκατοστά κάθε χρόνο. Πάνω από αιώνες τα ριζώματα σχηματίζουν mat[χαλιά] που υψώνονται σε υφάλους οι οποίοι βοηθούν στην παγίδευση ιζημάτων και παρεμβαίνουν στην κίνηση των κυμάτων προστατεύοντας τις παραλίες από τη διάβρωση. Τα νεκρά φύλλα ρίχνονται το φθινόπωρο και μπορούν να ξεπλυθούν σε παραλίες.

Τα αποξηραμένα φύλλα από τα λιβάδια Ποσειδωνίας δεν είναι βρωμιά, καθώς αποτελούν εξαιρετικό οργανικό υλικό. Με την βιολογική κομποστοποίηση του μπορούμε να επιτύχουμε φυσική λίπανση και βελτίωση εδάφους με απολύτως καθαρό τρόπο χωρίς χημικά και οργανικούς ρύπους. Αυτό είναι δυνατό με βιολογική ανακύκλωση της Posidonia oceanica, δηλαδή απο τα νεκρά φύλλα των θαλάσσιων φυκιών που ξεβράζονται από το κύμα στις ακτές μας. Επίσης περιέχουν υψηλό ποσοστό σε θρεπτικά συστατικά και ειδικότερα, πλούσια σε οργανικό ασβέστιο αυξητικές φυσικές ουσίες, όπως αυξίνες και κυτοκινίνες.

Το κομπόστ που παράγεται από τις φυκιάδες είναι πολλών χρήσεων.Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κήπους και χλοοτάπητες, καλλιέργεια λαχανικών και ενίσχυση καλλιεργειών. Είναι ιδανικό για γεωργικούς σκοπούς προσφέροντας πλεονεκτήματα όπως αυξημένη υγρασία, βελτιωμένο αερισμό, αυξημένη θρεπτική αξία, βελτιωμένη γονιμότητα σε κουρασμένα ή μη επεξεργασμένα εδάφη, χαλαρώνει αργιλώδη εδάφη, ενθαρρύνει την ανάπτυξη υγιούς ρίζας και τόσα άλλα.

Τα αποξηραμένα Posidonia Oceanica χρησιμοποιούνται ως πρώτη ύλη λιπάσματος αφού συλλεχθούν από ειδικούς με φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο [για προστασία της παραλίας] όπως συμβαίνει σε επιλεγμένες ακτές της Ελλάδα [Κατελειός στην Κεφαλονιά, κόλπο Κυπαρισσίας και Μαραθώνιος Αττικής κά].

Στην Ιταλία οι φυκιάδες που βρίσκονται στις παραλίες χαρακτηρίζονται ως "στερεά απόβλητα προς διάθεση". Ο ιταλικός νόμος ορίζει επίσης ότι η αποσύνθεση τους μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί μετά την κομποστοποίηση.
Στη Γερμανία και τη Σουηδία αυτό το θαλάσσιο φυτό έχει γίνει οικοδομικό υλικό, για την εξασφάλιση αποτελεσματικής μόνωσης.

Επιπλέον, το Οικολογικό Ινστιτούτο της Κολωνίας διεξήγαγε έρευνες για να επιβεβαιώσει ότι είναι ένα μη τοξικό υλικό και συνεπώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιβάλλοντα όπου οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν προβλήματα με αλλεργίες. Η παραγωγική διαδικασία είναι φιλική προς το περιβάλλον, με ελάχιστη ενέργεια. 

Γεωδίφης