Το θείο λέει τα τεκτονικά μυστικά της Γης

Το θείο ή θειάφι[γεωθερμικό πεδίο Βόρκα Κω] μπορεί να βρεθεί στη φύση τόσο στη στοιχειακή του μορφή, όσο και με τη μορφή θειούχων και θειικών ορυκτών του. Ως στοιχείο έχει ανίσχυρη οσμή, η οσμή που είναι συσχετισμένη με τα σάπια αυγά οφείλεται στο υδρόθειο και σε οργανικές ενώσεις του θείου και όχι στο θείο σαν στοιχείο. 

Η τεκτονική των πλακών δίνει τις κατάλληλες απαντήσεις στο πώς διαμορφώθηκε η επιφάνεια της Γης κατά τη διάρκεια του γεωλογικού χρόνου. Ωστόσο, δεν γνωρίζουμε πότε ξεκίνησε αυτή η σημαντικότατη φυσική διαδικασία στη Γη. Οι  Smit et al χρησιμοποίησαν ισότοπα θείου σε διαμάντια για να δείξουν ότι το ατμοσφαιρικό θείο εισερχόταν στο μανδύα της Γης  πριν από 3 δισεκατομμύρια χρόνια μέσω της καταβύθισης πλάκας. Τα παλαιότερα διαμάντια δεν έχουν αυτή την υπογραφή, περιορίζοντας την τεκτονική των πλακών όταν ξεκίνησε στη Γη περίπου 3 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

Η λιθόσφαιρα της Γης χωρίζεται σε μικρό αριθμό τεκτονικών πλακών που βρίσκονται σε επαφή και κινούνται «επιπλέοντας» πάνω στον μανδύα της. Αυτές, σύμφωνα με τη θεωρία των λιθοσφαιρικών πλακών, βρίσκονται σε αέναη κίνηση στη διάρκεια του γεωλογικού χρόνου, ένδειξη του ζωντανού χαρακτήρα του πλανήτη. Το μεγαλύτερο μέρος της σεισμικής δραστηριότητας της Γης συμβαίνει κοντά στα όρια αυτών των πλακών.

 Η τεκτονική των πλακών βοήθησε να γίνει ο πλανήτης μας σταθερός και κατοικήσιμος.Θεωρείται μια από τις πιο σπουδαίες ανακαλύψεις του ανθρώπινου νου, μαζί με τη θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου και τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν.

Η τεκτονική δραστηριότητα των πλακών δεν βοήθησε μόνο στη σταθεροποίηση του συστήματος διαχείρισης της θερμότητας της Γης. Η αργή κίνηση των πλακών διατηρούσε μια σταθερή παροχή νερού ανάμεσα στο μανδύα και την κρούστα, αντί να εξαντλείται σταδιακά από την επιφάνεια.Απέκλεισε την επικίνδυνη συσσώρευση αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα απορροφώντας τον άνθρακα από τον ωκεανό .Επίσης, η τεκτονική των πλακών δημιούργησε τα κατάλληλα πεδία για τα δαρβινιανά παιχνίδια.

Σκεφτείτε τι οδηγεί την εξέλιξη;Είναι η απομόνωση και ο ανταγωνισμός. Πρέπει να σπάσετε τις ηπείρους και να διαχωρίσετε έναν ωκεανό από τον άλλο, για να δημιουργηθούν , να εξελιχθούν  και να γίνουν ξεχωριστά είδη. Όλα αυτά έγιναν εξαιτίας των τεκτονικών πλακών της Γης.

Χρειαζόμαστε την τεκτονική των πλακών  για να διατηρηθεί η ζωή στον πλανήτη. Μας δίνει καταστροφικά γεγονότα με σεισμούς, ηφαιστειακές εκρήξεις και τσουνάμι αλλά ο μηχανισμός των πλακών επιτρέπει στη Γη να διατηρεί ένα σταθερότερο και πιο ευνοϊκό περιβάλλον συνολικά κάτι το οποίο δεν συναντάμε σε άλλους πλανήτες.

Συγκρίνοντας τη Γη με τον αδελφό της πλανήτη, τη Αφροδίτη. Οι δύο κόσμοι έχουν περίπου το ίδιο μέγεθος και έχουν κατασκευαστεί από παρόμοιο βραχώδες υλικό, όμως η Γη έχει τεκτονική πλακών και η Αφροδίτη δεν έχει.

Η σχέση μεταξύ των τεκτονικών πλακών και της εξέλιξης της σύνθετης ζωής είναι πολύ στενή. Οι εντυπωσιακές  συγκρούσεις των ηπείρων και τα βουνά μπορεί να έχουν δώσει ζωτικά θρεπτικά συστατικά σε βασικές στιγμές βιολογικής εφευρετικότητας, όπως η θρυλική έκρηξη της Καμβρίου περιόδου πριν από 500 εκατομμύρια χρόνια, όταν εμφανίστηκαν οι πρόγονοι των σύγχρονων μορφών ζωής. Με τον Παλαιοζωικό αρχίζει η έκρηξη της ζωής. Από τότε, έχουν εμφανιστεί 30 τρισεκατομμύρια είδη ζωής. Κλίμα,σεισμοί,ζωή και κίνηση των ηπείρων πάνε μαζί.

Οι απαντήσεις γύρω από τις τεκτονικές πλάκες πλέον κατευθύνουν την αναζήτηση για ζωή και κατοικήσιμους πλανήτες πέρα ​​από το ηλιακό σύστημα. Αν ψάχνουμε για έναν άλλο πλανήτη όπου θα αποικίσουμε, θέλουμε εκείνους με σημάδια τεκτονικής δραστηριότητας. Αυτά είναι τα μέρη όπου η ζωή είναι πιθανό να έχει εξελιχθεί πέρα ​​από τους μονοκύτταρους οργανισμούς.

Γεωδίφης