Λέβιθα, ο δράκος του Αλί Κόκ Μπάμπα και το κοιμώμενο ρήγμα
Από ψηλά οι έντονα δαντελωτές ακτές, αποτέλεσμα της διάβρωσης και οι βαθείς κόλποι της Λέβιθας. Μοιάζουν με μικρά φιόρδ και συχνά παρέχουν ασφαλές αγκυροβόλιο σε διερχόμενα πλοιάρια.
Το μικρό νησί που βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του Αιγαίου,μεταξύ Αμοργού και Καλύμνου, κατά την αρχαιότητα [30π.Χ-300μ.Χ] λεγόταν Λέβινθος. Κάποτε ήταν γνωστό ως Orobis για άγνωστο λόγο. Αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε ερείπια από αρχαία τείχη, απόδειξη πως η αρχαία Λέβινθος είχε κατοίκους. Ίσως να υπήρχε ένα φυλάκιο που δεχόταν και μεταβίβαζε μηνύματα με τη χρήση της φωτιάς.
Το νησί αναφέρεται στην Τέχνη του Έρωτα και στις Μεταμορφώσεις του Οβιδίου συνδέοντας τις περιπέτειες του Ικάρου και του Δαίδαλου που πριν φτάσουν στην Κρήτη πετούν πάνω από τη Λέβιθα. Κάπου ανάμεσα στο νησί και την Κάλυμνο πνίγηκε ο Ίκαρος, σύμφωνα με την μυθολογία μας.
Μετά τον 15ο αιώνα, η Λέβιθα ήταν γνωστός θρησκευτικός και προσκυνηματικός τόπος για τους καθολικούς και ορθόδοξους όπου τιμούσαν τον Άγιο Γεώργιο. Οι μουσουλμάνοι λένε το νησί Koc Baba Ada. Σύμφωνα με την παράδοση τους, ο Αλί Κόκ Μπάμπα είχε σκοτώσει έναν μυθικό τεράστιο δράκο, όπως και ο Άγιος Γεώργιος. Τα Οθωμανικά Αρχεία του 16ου αιώνα δείχνουν ότι ο Αλί πριν ανακηρυχθεί άγιος ήταν περιπλανώμενος δερβίσης και θεραπευτής. Όπως και οι άλλοι άγιοι από το Αλεβί ο Αλί Κόκ Μπάμπα θεράπευε τους άρρωστους που ζητούσαν βοήθεια από αυτόν για αιώνες. Η θεραπεία του εμφανίζεται πιο έντονα την ημέρα του Αγίου Γεωργίου στις 6 Μαΐου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τόσο οι χριστιανοί όσο και οι μουσουλμάνοι συγκεντρώνονται στον τάφο του κοντά στη Νικόπολη, ακριβώς εκείνη την ημέρα, όταν οι μουσουλμάνοι γιορτάζουν το Hederlesi.
Το νησί διοικητικά ανήκει στον Δήμο Λέρου [Δωδεκάνησα]. Έχει επιφάνεια 9,121 τετραγωνικά χιλιόμετρα και έχει μήκος ακτών 34 χιλιόμετρα. Ο πληθυσμός ήταν 8 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2001, όμως το 2011 φαίνεται ακατοίκητο.
Σήμερα στο νησί κατοικεί κτηνοτρόφος που μαζί με την οικογένειά του διατηρεί αιγοπρόβατα. Το νερό είναι ελάχιστο, ένα πηγάδι με λιγοστό νερό συντηρεί την οικογένεια του κτηνοτρόφου και τα ζωντανά του.
Κατά μήκος του νότιου τμήματος του νησιού συναντάται το υποθαλάσσιο ρήγμα Levitha. Πρόκειται για τεκτονική δομή με μήκος περίπου 50χλμ. που ολισθαίνει 2,4 χιλιοστά/χρόνο και μπορεί να δώσει σεισμό με μέγεθος Μ7.0. Μεγάλοι σεισμοί δεν έχουν αναφερθεί από το ρήγμα κατά τους ιστορικούς χρόνους, όμως παραμένει ενεργό αν και δίνει την εντύπωση ότι κοιμάται. Ως πότε; Η Λέβιθα αποτελείται από ασβεστόλιθους, ηλικίας 237-145 εκ.χρόνων, της ζώνης Γάβροβου-Τρίπολης.
Σε τουρκικό χάρτη παρουσιάζεται ως «μη παραχωρημένο νησί στην Ελλάδα». Ωστόσο, στην ιταλική απογραφή του 1922 όλοι οι κάτοικοι του νησιού είναι ορθόδοξοι και υπάρχουν έγγραφα που αναφέρουν μια υδρογραφική αποστολή στην περιοχή. Στο νησί ακόμη υπάρχει η Καζέρμα, που στέγαζε την μόνιμη φρουρά κατά τη διάρκεια της Ιταλοκρατίας.
Επίσης υπάρχει ένα πεσμένο κτίσμα πέτρινου φάρου από το 1890[;], που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του νησιού κοντά στο Ακρ.Φάρου. Ο φάρος ίσως καταστράφηκε από τον σεισμό του 1863, 7.6 βαθμών από το Ρήγμα Χάλκη. Το επίκεντρο του σεισμού απέχει 119χλμ από το κτίσμα.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.Σεισμοτεκτονικός/Γεωλογικός χάρτης Ελλάδας-ΙΓΜΕ
3.Γεωτρόπιο
Το ρήγμα Λέβιθα.
Τοπογραφικός βρετανικός χάρτης του 1943 με δεδομένα από παλαιότερο ιταλικό χάρτη.