ΘΕΜΑΤΑ

ΑΝΤΙΤΗΛΟΣ1 ΑΡΚΟΙ2 ΑΡΚΟΝΗΣΟΣ3 ΑΡΜΑΘΙΑ1 ΑΣΤΑΚΙΔΑ1 ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ10 ΑΥΓΟ1 ΓΑΔΑΡΟΣ7 ΓΑΙΑ3769 ΓΛΑΡΟΣ1 ΓΥΑΛΙ31 ΔΙΒΟΥΝΙΑ2 ΔΟΛΙΧΗ1 ΕΛΛΑΔΑ1533 ΖΑΦΟΡΑΣ ΜΑΚΡΥΣ1 ΙΑΣΟΣ4 ΙΜΙΑ2 ΚΑΛΑΒΡΟΣ1 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ4 ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ1 ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ2 ΚΑΛΥΜΝΟΣ158 ΚΑΜΗΛΟΝΗΣΙ2 ΚΑΝΔΕΛΙΟΥΣΑ3 ΚΑΡΠΑΘΟΣ13 ΚΑΣΟΣ8 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ20 ΚΑΣΤΡΙ1 ΚΕΔΡΕΑΙ[SEDIR]1 ΚΕΡΑΜΟΣ1 ΚΙΝΑΡΟΣ1 ΚΝΙΔΟΣ26 ΚΟΛΟΦΩΝΑΣ1 ΚΟΥΝΕΛΙ1 ΚΡΕΒΑΤΙΑ1 ΚΩΣ2243 ΛΕΒΙΘΑ3 ΛΕΙΨΟΙ6 ΛΕΠΙΔΑ1 ΛΕΡΟΣ32 ΛΕΣΒΟΣ1 ΛΥΤΡΑ1 ΜΥΝΔΟΣ1 ΝΕΚΡΟΘΗΚΗ1 ΝΕΡΟΝΗΣΙ1 ΝΗΠΟΥΡΙ1 ΝΗΣΟΣ1 ΝΙΜΟΣ1 ΝΙΣΥΡΟΣ188 ΞΕΝΑΓΟΡΑ ΝΗΣΟΙ1 ΟΦΙΔΟΥΣΑ1 ΠΑ.ΦΩ.ΚΩ43 ΠΑΤΜΟΣ29 ΠΑΧΕΙΑ6 ΠΕΝΤΙΚΟΝΗΣΙΑ1 ΠΕΤΡΟΚΑΡΑΒΟ1 ΠΙΑΤΑ1 ΠΙΤΤΑ1 ΠΛΑΤΕΙΑ1 ΠΛΑΤΗ2 ΠΟΝΤΙΚΟΥΣΑ1 ΠΡΑΣΟ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙΑ1 ΠΡΑΣΟΥΔΑ ΚΑΤΩ1 ΠΥΡΓΟΥΣΑ5 ΡΟΔΟΣ135 ΡΩ1 ΣΑΒΟΥΡΑ1 ΣΑΜΟΣ13 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ61 ΣΑΡΑΚΙ1 ΣΑΡΙΑ1 ΣΕΣΚΛΙ1 ΣΟΧΑΣ1 ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΥ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΜΕΓΙΣΤΗΣ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΝΙΣΥΡΟΥ]3 ΣΥΜΗ38 ΣΥΡΝΑ4 ΣΦΥΡΝΑ1 ΤΕΛΕΝΔΟΣ1 ΤΕΡΜΕΡΑ1 ΤΗΛΟΣ28 ΤΡΑΓΟΝΕΡΑ1 ΤΡΑΓΟΥΣΑ1 ΤΣΟΥΚΑ1 ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ3 ΧΑΛΚΗ15 ΨΕΡΙΜΟΣ22
Εμφάνιση περισσότερων

Ο άνθρωπος που έκοψε τη δική του σκωληκοειδή απόφυση

Από τον Σεπτέμβριο του 1960 έως τον Οκτώβριο του 1962, ο Λεωνίδας Ρογκόζοφ εργάστηκε στην Ανταρκτική, ως ο μοναδικός γιατρός για μια ομάδα δεκατριών ερευνητών στο σταθμό Novolazarevskaya, που ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1961. 

Το πρωί της 29ης Απριλίου 1961, ο Rogozov παρουσίασε γενική αδυναμία, ναυτία και μέτριο πυρετό και αργότερα πόνο στο κάτω δεξιό τμήμα της κοιλιάς του. Καμία από τις πιθανές συντηρητικές θεραπείες δεν βοήθησε. Στις 30 Απριλίου έγιναν εμφανή σημάδια εντοπισμένης περιτονίτιδας και η κατάστασή του επιδεινώθηκε σημαντικά μέχρι το βράδυ. 

Ο Mirny, ο πλησιέστερος σοβιετικός ερευνητικός σταθμός, απείχε περισσότερα από 1.000 μίλια από τη Novolazarevskaya. Οι ερευνητικοί σταθμοί της Ανταρκτικής άλλων χωρών δεν είχαν διαθέσιμο αεροσκάφος. Οι έντονες συνθήκες χιονοθύελλας εμπόδισαν την προσγείωση αεροσκάφους σε κάθε περίπτωση. 

Ο Ρογκόζοφ δεν είχε άλλη επιλογή παρά να κάνει εγχείρηση στον εαυτό του. Η επιχείρηση ξεκίνησε στις 02:00 τοπική ώρα της 1ης Μαΐου με τη βοήθεια ενός οδηγού και μετεωρολόγου, ο οποίος παρείχε όργανα και κρατούσε έναν καθρέφτη ώστε ο Ρογκόζοφ να μπορεί να παρατηρήσει περιοχές που δεν ήταν άμεσα ορατές. 

Ο Ρογκόζοφ ξάπλωσε σε ημι-ξαπλωμένη θέση, μισογυρισμένος στην αριστερή του πλευρά. Ένα διάλυμα 0,5% νοβοκαΐνης χρησιμοποιήθηκε για τοπική αναισθησία του κοιλιακού τοιχώματος. Ο Ρογκόζοφ έκανε μια τομή 10–12 εκατοστών στο κοιλιακό τοίχωμα, και άνοιξε το περιτόναιο , στη συνέχεια εξέθεσε την σκωληκοειδή απόφυση. Σύμφωνα με την έκθεσή του, η σκωληκοειδής απόφυση βρέθηκε να έχει μια σκούρα κηλίδα στη βάση της και ο Rogozov εκτίμησε ότι θα είχε σκάσει μέσα σε μια μέρα. Έγινε εκτομή της σκωληκοειδούς απόφυσης και εφαρμόστηκαν αντιβιοτικά απευθείας στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Γενική αδυναμία και ναυτία αναπτύχθηκαν περίπου 30-40 λεπτά μετά την έναρξη της επέμβασης, έτσι ώστε να χρειαστούν επανειλημμένα σύντομες παύσεις για ξεκούραση στη συνέχεια. Περίπου στις 04:00 η επιχείρηση είχε ολοκληρωθεί. Μετά την επέμβαση σημειώθηκε σταδιακή βελτίωση στα σημεία της περιτονίτιδας και στη γενική κατάσταση του Rogozov. Η θερμοκρασία του σώματος επέστρεψε στο φυσιολογικό μετά από πέντε ημέρες και τα ράμματα αφαιρέθηκαν επτά ημέρες μετά την επέμβαση. Ανέλαβε ξανά τα κανονικά του καθήκοντα σε περίπου δύο εβδομάδες.

Ο Λεονίντ Ιβάνοβιτς Ρογκόζοφ[ 1934 -2000] ήταν Σοβιετικός γενικός γιατρός που έλαβε μέρος στην 6η Σοβιετική αποστολή στην Ανταρκτική, 1960–1961. Τον Απρίλιο του 1961 είχε αναπτύξει σκωληκοειδίτιδα ενώ βρισκόταν στο σταθμό Novolazarevskaya, και ως ο μόνος επαγγελματίας ιατρός εκεί εκείνη την εποχή, έπρεπε να κάνει τη δική του σκωληκοειδεκτομή.Με πληροφορίες από το bbc

 Γεωδίφης



ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Recent Posts Widget