ΘΕΜΑΤΑ

ΑΝΤΙΤΗΛΟΣ1 ΑΡΚΟΙ2 ΑΡΚΟΝΗΣΟΣ3 ΑΡΜΑΘΙΑ1 ΑΣΤΑΚΙΔΑ1 ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ11 ΑΥΓΟ1 ΓΑΔΑΡΟΣ7 ΓΑΙΑ3791 ΓΛΑΡΟΣ1 ΓΥΑΛΙ31 ΔΙΒΟΥΝΙΑ2 ΔΟΛΙΧΗ1 ΕΛΛΑΔΑ1543 ΖΑΦΟΡΑΣ ΜΑΚΡΥΣ1 ΙΑΣΟΣ4 ΙΜΙΑ2 ΚΑΛΑΒΡΟΣ1 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ4 ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ1 ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ2 ΚΑΛΥΜΝΟΣ159 ΚΑΜΗΛΟΝΗΣΙ2 ΚΑΝΔΕΛΙΟΥΣΑ3 ΚΑΡΠΑΘΟΣ13 ΚΑΣΟΣ8 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ20 ΚΑΣΤΡΙ1 ΚΕΔΡΕΑΙ[SEDIR]1 ΚΕΡΑΜΟΣ1 ΚΙΝΑΡΟΣ1 ΚΝΙΔΟΣ26 ΚΟΛΟΦΩΝΑΣ1 ΚΟΥΝΕΛΙ1 ΚΡΕΒΑΤΙΑ1 ΚΩΣ2247 ΛΕΒΙΘΑ3 ΛΕΙΨΟΙ6 ΛΕΠΙΔΑ1 ΛΕΡΟΣ32 ΛΕΣΒΟΣ1 ΛΥΤΡΑ1 ΜΥΝΔΟΣ1 ΝΕΚΡΟΘΗΚΗ1 ΝΕΡΟΝΗΣΙ1 ΝΗΠΟΥΡΙ1 ΝΗΣΟΣ1 ΝΙΜΟΣ1 ΝΙΣΥΡΟΣ190 ΞΕΝΑΓΟΡΑ ΝΗΣΟΙ1 ΟΦΙΔΟΥΣΑ1 ΠΑ.ΦΩ.ΚΩ43 ΠΑΤΜΟΣ29 ΠΑΧΕΙΑ6 ΠΕΝΤΙΚΟΝΗΣΙΑ1 ΠΕΤΡΟΚΑΡΑΒΟ1 ΠΙΑΤΑ1 ΠΙΤΤΑ1 ΠΛΑΤΕΙΑ1 ΠΛΑΤΗ2 ΠΟΝΤΙΚΟΥΣΑ1 ΠΡΑΣΟ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙΑ1 ΠΡΑΣΟΥΔΑ ΚΑΤΩ1 ΠΥΡΓΟΥΣΑ5 ΡΟΔΟΣ136 ΡΩ1 ΣΑΒΟΥΡΑ1 ΣΑΜΟΣ14 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ64 ΣΑΡΑΚΙ1 ΣΑΡΙΑ1 ΣΕΣΚΛΙ1 ΣΟΧΑΣ1 ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΥ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΜΕΓΙΣΤΗΣ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΝΙΣΥΡΟΥ]3 ΣΥΜΗ38 ΣΥΡΝΑ4 ΣΦΥΡΝΑ1 ΤΕΛΕΝΔΟΣ1 ΤΕΡΜΕΡΑ1 ΤΗΛΟΣ28 ΤΡΑΓΟΝΕΡΑ1 ΤΡΑΓΟΥΣΑ1 ΤΣΟΥΚΑ1 ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ3 ΧΑΛΚΗ15 ΨΕΡΙΜΟΣ22
Εμφάνιση περισσότερων

Οστεώδης Νήσος



«Ουστίκα νήσος και πόλις-Ustica insula et oppidum, Οστεώδης νήσος -Osteodes insula», Geographiae Libri VIII:Librum tertium continens, Κλαύδιος Πτολεμαίος [100-170 μ.Χ] Ελληνο-Ρωμαίος μαθηματικός, αστρονόμος, γεωγράφος.

Οι αρχαίοι Έλληνες την ονόμασαν «Οστεώδη Νήσο» [κοκαλιάρικη] προς τιμήν των 6000 εξόριστων-στασιαστών Καρχηδονίων που πέθαναν εδώ από την πείνα,τον 4ο αιώνα π.Χ.


Οι Ρωμαίοι την μετονόμασαν σε Ustica ,από το ustum δηλαδή «καμμένο, για τους μαύρους ηφαιστειακούς βράχους του. Το νησί είναι επίσης γνωστό ως το «μαύρο μαργαριτάρι».Μεταγενέστερα υπήρξε τόπος εξορίας και φυλακής των αντιπάλων του Μπενίτο Μουσολίνι.


Η Ούστικα-Ustica δεν ανήκει στα νησιά του Αιόλου. Άποικοι από τις Αιολίδες νήσους ίδρυσαν ένα μεγάλο προϊστορικό χωριό τον 14ο-13ο αιώνα π.Χ με περίπου 300 πέτρινα σπίτια, και αμυντικά τείχη που συγκαταλέγονται μεταξύ των ισχυρότερων οχυρώσεων της Ιταλίας.


Είναι το μυθικό νησί με το παλάτι της μάγισσας Κίρκης σύμφωνα με τον Νεοζηλανδό ιστορικό L.G.Pocock και τον συγγραφέα Marco Rognoni. 

Η Κίρκη μεταμόρφωσε τους απρόσεκτους επισκέπτες σε χοίρους. Κατά την Οδύσσεια επρόκειτο για δασώδες νησί με χαμηλό έδαφος, μεγάλους δρόμους, ποτάμι, σπήλαια, ελάφια, εξημερωμένους λύκους, λιοντάρια, γουρούνια και πρόβατα. Ένας ακόμη νησιωτικός τόπος όπου ο Οδυσσέας βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Ποσειδώνα.


Το νησί βρίσκεται βορειοδυτικά του Παλέρμο της Σικελίας, έχει έκταση 8,65 τετρ.χλμ και πληθυσμό 1300 κατοίκους. 


Η Ούστικα έχει την ιδιαιτερότητα να είναι το μόνο νησί στο Νότιο Τυρρηνικό Πέλαγος που τα μάγματά της δεν προέρχονται από τη σύντηξη κομματιών του φλοιού, αλλά αναδύονται απευθείας από τα βάθη του μανδύα της Γης. 

Αυτό το γεγονός την κάνει παρόμοια με την Αίτνα και τη Χαβάη, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον ερευνητών που έχουν έτσι την ευκαιρία να παρατηρήσουν μια μεγάλη ποικιλία ηφαιστειακών πετρωμάτων με απόλυτη ασφάλεια και ευκολία. 


Η φυσική ιστορία της Ustica ξεκινά πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια, όταν ο φλοιός της γης «τεντώνεται» και σπάει οδηγώντας στην ανάδυση λιωμένου μάγματος το οποίο, χάρη σε επαναλαμβανόμενες υποθαλάσσιες εκρήξεις, άρχισε να συσσωρεύεται στον πυθμένα του Τυρρηνικού Πελάγους.


Για εκατοντάδες χρόνια, η ηφαιστειακή δραστηριότητα λάμβανε χώρα υποθαλάσσια με εναλλασσόμενες εκρήξεις, αργές και αθόρυβες και βίαιες. Μόλις αναδύθηκε από τη θάλασσα, ατμοσφαιρικοί και θαλάσσιοι παράγοντες άρχισαν να παρεμβαίνουν στην επιφάνεια του νησιού  μέχρι να σταματήσει η ηφαιστειακή δραστηριότητα.Το πρώτο ηφαίστειο του νησιού είναι ακόμα ορατό στην περιοχή Monte Guardia dei Turchi, είναι το μεγαλύτερο με 248μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Μόλις σταμάτησε η δραστηριότητα αυτού του ηφαιστείου, σχηματίστηκε το Monte Costa del Fallo, στη δυτική ακτή του νησιού, το δεύτερο με σαφώς πιο βίαιες εκρήξεις από το προηγούμενο, που παρήγαγαν υλικά στάχτης και τόφφων.


Αλλά και αυτό το ηφαίστειο όταν σταμάτησε τη δραστηριότητά του, το μάγμα άνοιξε ένα άλλο πέρασμα στη νοτιοδυτική πλευρά του βουνού. Ως εκ τούτου, η δραστηριότητα του «ηφαιστείου Ustica» είχε μια μακρά περίοδο στάσης που προκάλεσε τη μετατροπή του μάγματος από βασικό και ρευστό σε οξύ και παχύρρευστο, προδιαθέτοντας το σε εκρηκτικές και ως εκ τούτου πολύ βίαιες εκρήξεις [υποπλίνιες].Μετά από αυτές, ο θάλαμος του μάγματος άδειασε και αυτό προκάλεσε καταρρεύσεις με αποτέλεσμα ολόκληρη η βόρεια περιοχή του νησιού να χαμηλώσει. Άλλα μικρά γεγονότα διαδέχονταν το ένα το άλλο, δημιουργώντας σκούρα πυροκλαστικά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν από τον άνθρωπο για τις κατασκευαστικές δραστηριότητες του. Η τελευταία μεγάλη έκρηξη συνέβη πριν από περίπου 130.000 χρόνια: μια σειρά από εκρηκτικές εκρήξεις σχημάτισαν τον κώνο Falconiera που στη συνέχεια κατέρρευσε στη θάλασσα, παραμένοντας σήμερα ο μόνος εύκολα αναγνωρίσιμος ηφαιστειακός κρατήρας.


Πηγή -Ο μύθος των Κώων για το ακρωτήριο Χελώνη


Γεωδίφης



Ακτή της Οστεώδους Νήσου


Η Ούστικα και η Σικελία  σε χάρτη του Giuseppe Moletti, του 1561 



ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Recent Posts Widget