Η θεραπευτική άσφαλτος

Η στερεά μορφή των υδρογανανθράκων είναι γνωστή ως άσφαλτος βιτουμένια ή κηροί.

Οι Φοίνικες γνώριζαν από νωρίς την άσφαλτο,ήταν ένα από τα πρώτα προϊόντα που μετέφεραν διασχίζοντας με πλοία την Μεσόγειο. Την άσφαλτο οι Φοίνικες την έπαιρναν και από τις βιτουμένιες παραλίες της Δυτικής Κω. 

Την άσφαλτο χρησιμοποιούσαν οι Αιγύπτιοι για ταρίχευση. Η λέξη μούμια παράγεται από την αραβική,μουμ σημαίνει άσφαλτος. 

Οι Χαλδαίοι γιατροί χρησιμοποιούσαν πετρέλαιο και άσφαλτο για θεραπευτικούς σκοπούς π.χ τα προϊόντα πετρελαίου ως αντισηπτικά, θεραπεία τραυμάτων και για παρασκευή αλλοιφών για την θεραπεία ρευματικών παθήσεων. Το ίδιο έκαναν και οι Ασκληπιάδες της Κω. 

Ο Ιπποκράτης αναφέρει την άσφαλτο στα συγγράμματα του και λέει ότι είναι χρήσιμη για θεραπευτικούς σκοπούς -για θεραπεία της κυνάγχης  ή ως αντισηπτικό ή για την επίδεση εγκαυμάτων[Περί ελκών, 22, περί πυροκαύστου]. 

Η λέξη «άσφαλτος» προέρχεται από την ύστερη Μέση Αγγλική, με τη σειρά της από τη γαλλική asphalte, με βάση την ύστερη λατινική asphalton [asphaltum], η οποία είναι η λατινοποίηση της ελληνικής λέξης ἄσφαλτος που προέρχεται από το ἀ-, «δίχως» και σφάλλειν . 

Η πρώτη χρήση της ασφάλτου από τους αρχαίους είχε τη φύση του τσιμέντου για τη στερέωση ή τη σύνδεση διαφόρων αντικειμένων, και έτσι φαίνεται πιθανό ότι το ίδιο το όνομα χρησιμοποιείτο για αυτή την εφαρμογή. Συγκεκριμένα, ο Ηρόδοτος ανέφερε ότι άσφαλτος μεταφέρθηκε στη Βαβυλώνα για να χτιστεί το γιγάντιο οχυρωματικό της τείχος. Από τα ελληνικά, η λέξη πέρασε στα ύστερα λατινικά, και από εκεί στα γαλλικά. Στην φωτογραφία του Burger, συμπαγοποιημένη ψυχρή πίσσα.

Γεωδίφης