Το Κολοσσαίο και οι σεισμοί του

Το Κολοσσαίο με την Αψίδα του Κωνσταντίνου σε μια φωτογραφία από το 1880 περίπου.Τα ισχυρά σεισμικά γεγονότα που έχουν επηρεάσει τη Ρώμη από την αρχαιότητα είχαν σημαντικό αντίκτυπο στην εξέλιξη των μορφών του Αμφιθεάτρου των Φλαβίων το οποίο ολοκληρώθηκε το 80 μ.Χ επί  αυτοκρατορίας Τίτου.

Πήρε το όνομά του από το κολοσσιαίο άγαλμα του Νέρωνα (Ο Κολοσσός), που βρισκόταν στην τοποθεσία που χτίστηκε. Είναι κατασκευασμένο από ντόπιο τραβερτίνη.

Μπορούσε να χωρέσει 65.000 θεατές και είχε σχήμα έλλειψης με περιφέρεια 524 μ. Οι διαστάσεις του ήταν τεράστιες: 156 x 188 μ. και το ύψος του έφτανε τα 48 μ. και είχε 4 ορόφους.

Είναι γνωστό ότι το Κολοσσαίο  υπέστη ίσως ζημιές το 443 και σίγουρα λίγο πριν από το 484 ή το 508. Γνωρίζουμε, από τις αρχαιολογικές μελέτες [Rossella Rea], ότι το τελευταίο σεισμικό γεγονός προκάλεσε τη μερική κατάρρευση της κιονοστοιχίας της στοάς στη summa cavea. Συγκεκριμένα, η πτώση περίπου 20 στηλών οδήγησε στην καταστροφή του βορειοανατολικού και νοτιοανατολικού τομέα .Ένα άλλο τμήμα της κιονοστοιχίας κατέρρευσε στο δυτικό τομέα. Οι αποκαταστάσεις αφορούσαν την αρένα και το βάθρο, όπως φαίνεται από τις δίδυμες επιγραφές που τοποθετούνται στην είσοδο του μνημείου.

Το Κολοσσαίο, ωστόσο, υπέστη σημαντική ζημιά και κατά τους επόμενους σεισμούς. Για παράδειγμα, το 1349 οι εξωτερικές καμάρες κατέρρευσαν στο νότιο τομέα. Στην ουσία, αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι εν μέρει αποτέλεσμα σεισμικής βλάβης.

Η τρέχουσα εμφάνισή του οφείλεται σε αρκετούς σεισμούς που το έχουν καταστρέψει κατά τη διάρκεια των αιώνων. Πρόκειται κυρίως για ισχυρούς σεισμούς με επίκεντρα στα κεντρικά Απέννινα.

Ο εντοπισμός της περιοχής από την οποία προήλθε ένας σεισμός από την οποία υπάρχουν λίγες ιστορικές πληροφορίες είναι στην πραγματικότητα ένα ζήτημα. Από αυτή την άποψη, το παράδειγμα του σεισμού 484-508 είναι σίγουρα χρήσιμο. Το γεγονός προκάλεσε ζημιές στη Ρώμη, ωστόσο γεωλογικές έρευνες και αρχαιολογικά δεδομένα σχετικά με την Piana del Fucino, στην περιοχή Avezzano, μας επιτρέπουν να υποθέσουμε ότι προήλθε από αυτόν τον τομέα των Απέννινων. Οι γεωλογικές έρευνες μπόρεσαν να αναγνωρίσουν το ρήγμα που προκάλεσε το σεισμικό συμβάν.

Επιπλέον, οι αρχαιολογικές ανασκαφές - για παράδειγμα στην Alba Fucens, βόρεια του Avezzano - έχουν επισημάνει την καταστροφή της αρχαίας πόλης γύρω στον 5ο-6ο αιώνα μ.Χ. Ο σεισμός προήλθε από το ρήγμα Fucino, ήταν καταστροφικός σεισμός για κατοικημένα κέντρα της ύστερης αρχαίας Marsica, και ήταν υπεύθυνος για ζημιές στη Ρώμη.

Επιπλέον, το ρήγμα που προκάλεσε τον σεισμό του 484-508 είναι το ίδιο με αυτό που το 1915 δημιούργησε τον σεισμό ο οποίος κατέστρεψε το Avezzano προκαλώντας το θάνατο περίπου 30.000 ανθρώπων. Αυτό το γεγονός προκάλεσε επίσης ζημιά στη Ρώμη.

Από αυτό μπορούμε να καταλάβουμε ότι ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ διαδοχικών ενεργοποιήσεων του ρήγματος Fucino είναι πιθανώς περισσότερο από μια χιλιετία.

Γεωδίφης

Με πληροφορίες απο το internetculturale.it και ingvterremoti.com