Στο έλεος των φυσικών δυνάμεων

Αφού ξέσπασε το όρος St. Helens, οι επιστήμονες αγωνίστηκαν για να διατηρήσουν την καταστροφή του. Η μεγαλύτερη ηφαιστειακή καταστροφή στην ιστορία των ΗΠΑ μάς έχει διδάξει πολλά για τη φυσική ανθεκτικότητα. Ας σκεφτούμε τις συνέπειες της έκρηξης με αυτόν τον τρόπο - ως συνάρτηση ενός τυχαίου, αντί ενός συστήματος που βαδίζει υπάκουα προς τις επιταγές της θεωρίας - άνοιξε το δρόμο σε άλλες ιδέες. Κάποιους αφορούσε τη συγκεκριμένη ώρα και ημερομηνία της έκρηξης. Αν δεν είχε εκραγεί στις 8:32 π.μ. την Κυριακή, 18 Μαΐου 1980,αλλά 12 ώρες νωρίτερα, στις 8:32 μ.μ.; Τότε πολλά περισσότερα ζώα, ιδιαίτερα μικρά θηλαστικά, θα είχαν πεθάνει. Το πρωί, βρίσκονταν στα λαγούμια τους. Αυτό δεν θα συνέβαινε τη νύχτα.Μετά την έκρηξη, οι άνθρωποι αισθάνθηκαν μια ακαταμάχητη ανάγκη να παρέμβουν, για να σβήσουν την έκρηξη και τις επιπτώσεις της. Οι δασοφύλακες πίστευαν ότι είχαν τους πόρους και την ευφυΐα για να διορθώσουν το τοπίο. Εάν μπορούσαν να φέρουν τα δέντρα πίσω, ώστε να μπορούν να τα κόψουν ξανά, τότε θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν όχι μόνο την οικολογία της περιοχής, αλλά και την κατάλληλη αίσθηση της χρηστικής κυριαρχίας. Ωστόσο αυτές οι φυσικές διαδικασίες είναι μία υπενθύμιση ότι πάντα θα είμαστε στο έλεος των φυσικών δυνάμεων.Με πληροφορίες από το Popular Science

Γεωδίφης