Πως δημιουργήθηκαν τα Ιμαλάια;

Στην Ασία υψώνονται τα Ιμαλάια ή  "κατοικία των χιονιών(προέρχεται από σανσκριτικές λέξεις), το ψηλότερο ορεινό συγκρότημα του κόσμου. Το Έβερεστ, η υψηλότερη κορυφή των Ιμαλαίων έχει ύψος 8.840 μέτρα, πατήθηκε στις 29 Μαΐου του 1953 για πρώτη φορά, από το Νεοζηλανδό Χίλαρι και τον  Σέρπα-ιθαγενή βοηθό του Τέντσιγκ Μπούτια.

Στα βόρεια των Ιμαλαΐων εκτείνονται δύο εξίσου ψηλές οροσειρές, εκείνη του Καρακουρούμ(η κορυφή που ανέβηκε και ο Ardito Desio) και η Τρανσιμαλάια, που αποτελούν τη συνέχεια των Ιμαλαΐων. Στην περιοχή των Ιμαλαίων μέχρι το ύψος 900 μέτρων, η βλάστηση είναι τροπική και μέχρι τα 2.100 μέτρα εξακολουθεί να είναι πλούσια, υποτροπική. 

Σε ύψος μέχρι 3.600 μέτρων, υπάρχει μια ζώνη με απέραντα πυκνά δάση.Στις απόκρημνες πλαγιές των Ιμαλαΐων, στις απλησίαστες για τον άνθρωπο, ζουν σε άγρια κατάσταση άλογα, βόδια, καμήλες, ελάφια και πολυάριθμα άλλα ζώα, γνωστά και άγνωστα σε μας. Ακόμη, τα Ιμαλάια έχουν τεράστιο ορυκτό πλούτο με αξιόλογα κοιτάσματα μετάλλων, που είναι όμως αδύνατο να τα εκμεταλλευτούν οι άνθρωποι, εξαιτίας του μεγάλους ύψους και του απόκρημνου μέρους.Από την οροσειρά πηγάζουν τρία από τα μεγαλύτερα ποτάμια συστήματα της Γης: του Ινδού, των Γάγγη-Βραχμαπούτρα και του Γιανγκ-Τσε. 

Περίπου 750 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν από αυτό το ποτάμιο σύστημα, που εξαρτάται μερικώς από το λιώσιμο των χιονιών των Ιμαλαΐων. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι παγετώνες και τα χιόνια των Ιμαλαΐων θα περιορισθούν στο μέλλον σημαντικά από το συνεχώς εντεινόμενο  φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Αυτή η τόσο μοναδική οροσειρά έχετε αναρωτηθεί πως δημιουργήθηκε; Τα Ιμαλάια ανήκουν στις νεότερες οροσειρές του πλανήτη και αποτελούνται κυρίως από ιζηματογενή και μεταμορφωμένα πετρώματα. Σύμφωνα με τη θεωρία των τεκτονικών πλακών, ο σχηματισμός των Ιμαλαίων προήλθε από την σύγκρουση  της Ινδοαυστραλιανής με την  Ευρασιατική πλάκα.

Η σύγκλιση αυτή ξεκίνησε πριν από περίπου 70-65 εκατομμύρια χρόνια( κατά την Άνω Κρητιδική περίοδο), όταν η Ινδοαυστραλιανή πλάκα κινούμενη προς το βορρά με ταχύτητα 15 εκατοστά ανά έτος, συγκρούστηκε με την Ευρασιατική πλάκα. 

Περίπου πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια η Ινδοαυστραλιανή πλάκα είχε πλήρως εξαφανίσει των ωκεανό της Τηθύος, την ύπαρξη του οποίου μαρτυρούν τα ιζηματογενή πετρώματα του ωκεάνιου πυθμένα και τα απολιθώματα που κανείς συναντά στις πλαγιές της οροσειράς. Επειδή αυτά τα ιζηματογενή πετρώματα είναι ελαφριά, ανορθώθηκαν σε οροσειρές αντί να βυθιστούν στον πυθμένα. Η Ινδοαυστραλιανή πλάκα συνέχισε τη βόρεια πορεία της κάτω από το οροπέδιο του Θιβέτ, προκαλώντας την ανύψωσή του. Τα υψίπεδα Αρακάν Γιόμα στη σημερινή Μιανμάρ και τα νησιά Ανταμάν και Νικομπάρ στον κόλπο της Βεγγάλης είναι επίσης αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης.

Η Ινδοαυστραλιανή πλάκα κινείται σήμερα με ταχύτητα 67 χιλιοστά ανά έτος και εκτιμάται ότι τα επόμενα 10 εκατομμύρια χρόνια θα διασχίσει περίπου 1.500 χιλιόμετρα μέσα στην Ασία. 

Περίπου 20 χιλιοστά της Ινδοασιατικής σύγκλισης απορροφούνται το χρόνο σε θραύσεις στο νότιο όριο της οροσειράς των Ιμαλαίων. Αυτό προκαλεί την ανύψωση της οροσειράς κατά περίπου 5 χιλιοστά ανά έτος, καθιστώντας την γεωλογικά ενεργή. Η κίνηση σύγκλισης των δύο πλακών καθιστά την ευρύτερη περιοχή σεισμικά ενεργή προκαλώντας πολύ ισχυρούς σεισμούς.

Γεωδίφης

Πηγή-Wikipaidia

Σχηματισμός των Ιμαλαΐων.