Κατάδυση στα όρια σύγκρουσης των πλακών του Ατλαντικού

Η περιοχή Thingvellir είναι ένα από τα πιο παράξενα μέρη του πλανήτη. Αποτελεί  μέρος του συστήματος  ρηγμάτων του Βόρειου Ατλαντικού. 

Το Thingvellir και η μεγάλη ρηξιγενής κοιλάδα της Ανατολικής Αφρικής είναι οι μόνες περιοχές στη Γη, όπου κανείς μπορεί να παρατηρήσει με τα μάτια του τις φυσικές διεργασίες και τα αποτελέσματα δύο μεγάλων πλακών  που αποσυντίθεται. Έγινε εθνικό πάρκο της Ισλανδίας  το 1928, εξαιτίας του ιδιαίτερου  τεκτονικού και ηφαιστειακού του περιβάλλοντος και  λόγω της ιστορικής σημασίας του.

Η επαφή μεταξύ της βορειοαμερικανικής και ευρασιατικής πλάκας έχει αφήσει τα σημάδια της  στις ρωγμές ή στα ρήγματα που διαβαίνουν την περιοχή. Μέρος αυτής της παράξενης και εντυπωσιακής  συνύπαρξης  είναι και το  φαράγγι  της Almannagjá.

 Η κατάδυση μεταξύ της αμερικανικής και ευρασιατικής ηπειρωτικής πλάκας γίνεται στο εθνικό πάρκο  του Thingvellir. Η θερμοκρασία του νερού είναι περίπου 2,7 βαθμοί  Κέλσιου και προέρχεται από την  γεωθερμική διέξοδο ενός θαλάμου που βρίσκεται μακρυά  κάτω από τη γήινη επιφάνεια. 

Η περιοχή κατάδυσης  είναι τόσο μαγευτική  που κάνει  μερικούς ανθρώπους να  δοκιμάσουν το βέρτιγκο και να πηδήσουν μέσα (με μια μάσκα φυσικά). Το νερό είναι τόσο καθαρό που μπορείτε να το πιείτε σε οποιοδήποτε σημείο κατά τη διάρκεια της κατάδυσης. Μια καταπληκτική  εμπειρία, όχι όμως για τους κλειστοφοβικούς.

Η περιοχή γεωλογικά  δεν είναι τίποτα άλλο από μια τάφρο  που οριοθετείται από ρήγματα. Το τεκτονικό ρήγμα στενεύει περίπου 20-25 χιλιόμετρα στην βορειοδυτική πλευρά και  περίπου 10 χλμ. νοτιοδυτικά . Η επέκταση των πλακών εμφανίζεται κατά μήκος της κοιλάδας. Τα αναχώματα των πλακών της κοιλάδας κινούνται με ρυθμό περίπου 7 mm ετησίως , ενώ κατά τη διάρκεια των τελευταίων 9000 χρόνων η εκτιμώμενη οριζόντια επέκταση ήταν της τάξης των 70 μέτρων. Το πάτωμα  υποχωρεί κατά περίπου 1 mm ανά έτος, με συνολική καθίζηση 40  μέτρα για τα τελευταία 9000 χρόνια.

Οι κινήσεις αυτές είναι ορισμένες φορές αρκετά επεισοδιακές, με την τελευταία μεγάλη  σεισμική δραστηριότητα να λαμβάνει μέρος το 1789,κατά την οποία το δαπέδο της τάφρου κινήθηκε 1-2 μέτρα προς τα κάτω.

Γεωδίφης