Ινδικτιώνες[διατάγματα]

Ημέρα της Ινδίκτου σήμερα ,στην παραλία του Γιαλού της Κω με το έθιμο της 1ης Σεπτεμβρίου να τηρείται άλλη μια φορά από τις συμπατριώτισσες μας του Λυκείου Ελληνίδων. 

Η «Ινδικτιών» ήταν αστρονομική χρονική περίοδος που καθιερώθηκε από τους Ρωμαίους. Ομως ίσως προήλθε από μία παλαιότερη παγανιστική διαδικασία.

Κατά τη διάρκεια του πληθωρισμού του 3ου αιώνα μ.Χ., η ρωμαϊκή κυβέρνηση εξέδωσε διατάγματα σε δικαστικούς και στρατιωτικούς υπαλλήλους με την απαίτηση ή την υποχρεωτική αγορά τροφίμων και ρουχισμού. 

Τέτοιες indictiones συχνά ήταν καταπιεστικές και άδικες. Τα μέτρα μεταρρύθμισης στο πλαίσιο του παγανιστή Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.) προέβλεπαν την ετήσια είσπραξη τέλους με βάση τις απογραφές των εδαφών και του πληθυσμού, ως εκ τούτου ο θεσμός είχε οικονομικά κριτήρια. Από τις 287 μ.Χ. οι Ινδικτιώνες αριθμούνται σε κύκλους 5 ετών. Από το 312 υπολογίστηκαν σε κύκλους 15 ετών.

Μετά τα τέλη του 8ου αιώνα, το σύστημα μεταδόθηκε στη Γαλλία. Έπεσε σε αχρηστία μετά τον 16ο αιώνα, αν και εξακολουθεί να εμφανίζεται σε κάποια αλμανάκ. Το σύστημα της Ινδίκτου χρησιμοποιήθηκε για την χρονολόγηση εγγράφων στη βυζαντινή αυτοκρατορία,μέχρι την πτώση της το 1453. Διατηρήθηκε επί Βυζαντίου καθώς και στην Καθολική εκκλησία για την είσπραξη ορισμένου φόρου κάθε 15 χρόνια. Γι αυτό είναι γνωστή και ως «επινέμηση».

Ο κύκλος της Ινδίκτου στην ορθόδοξη εκκλησία προκύπτει από την διαίρεση του από Κτίσεως Κόσμου έτους [δηλαδή 5508] δια 15.Τελικά επικράτησε η 1η Σεπτεμβρίου ως αρχή της εκκλησιαστικής χρονιάς, σε αντίθεση με την πολιτική  χρονιά, η οποία άρχισε την 1η Ιανουαρίου.

Σε σχέση με τα 4,5 δισ.έτη που σήμερα είναι η αποδεκτή ηλικία της Γης, οι ινδικτιώνες που πρότειναν οι θρησκευτικοί συγγραφείς και λόγιοι, πλέον χρησιμοποιούνται μόνο από τους ίδιους καθώς το anno mundi τους έχει σημαντική απόκλιση από την πραγματική ηλικία της Γαίας. Με πληροφορίες από την britannica

Γεωδίφης