Ο ταρσανάς δια χειρός της Ταρσούλη

Ο ταρσανάς της Κω γύρω στο 1947 δια χειρός της λαογράφου Αθηνάς Ταρσούλη, που επισκέφτηκε (και) την  Κω,αμέσως μετά την Ενσωμάτωση. 

Τότε γνώρισε την Περσεφόνη Κουτσουράδη και την μύησε στη Λαογραφία χρησιμοποιώντας την ως  μοντέλο για την αναπαράσταση της τοπικής φορεσιάς των γυναικών.

Το σκίτσο περιλαμβάνεται στο τρίτομο βιβλίο της για τα Δωδεκάνησα. 

Μέχρι το 1962 ο ταρσανάς της Κω ήταν το βασικότερο ναυπηγοεπισκευαστικό κέντρο όχι μόνο του Κεραμεικού Κόλπου αλλά ολόκληρου του νομού. Εδινε λύσεις σε καΐκια,περάματα, τράτες και οτιδήποτε πλεούμενο μπορούσε κανείς να σκεφτεί.Απασχολούσε τουλάχιστον 40-50 τεχνίτες. 

Ξαφνικά, γύρω στο 1962 τα πράγματα άλλαξαν.Κάποια μέρα ανάγκασαν τον ταρσανιέρη Δ.Μάρκογλου να φύγει από το «σπίτι» του.Του είπαν ότι έρχεται η τουριστική ανάπτυξη και ότι ο χώρος πρέπει να αλλάξει επειγόντως χρήση.Ετσι εγινε.Ο ταρσανιέρης συνταξιοδοτήθηκε και πούλησε τον εξοπλισμό του στον αρχιμάστορα Σπύρο Παστρικό. 

Ο Σπύρος επιχείρησε να φτιάξει τον δικό του ταρσανά σε μία άλλη, νέα, θέση αλλά ποτέ δεν κατόρθωσε να αδειοδοτήσει το ναυπηγείο που ονειρευόταν.Ισως κανείς πια δεν ήθελε αυτή την «βρωμιά» στο νησί.Από τότε έσβησε από την ζωή των Κώων, το καρνάγιο.

Ομως τα εργαλεία του παλιού ταρσανά ακόμη υπάρχουν! Αναπλάσεις στην πόλη έγιναν, όμως  κανείς ποτέ δεν σκέφτηκε να τοποθετήσει ένα μνημείο, έστω μικρό ρε αδερφέ, μία τράτα κώτικη κωπήλατη στο λιμάνι! 

Κανείς πλέον δεν θυμάται τον ταρσανά της Κω, τον μεγαλύτερο και σημαντικότερο της Δωδεκανήσου, και τους ανθρώπους του που μόχθησαν για αυτή τη πονεμένη και λατρεμένη γη.

Γεωδίφης

Παιδί της Ρέας, τριλογία

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Καρτ ποστάλ από το εσωτερικό λιμάνι της Κω γύρω στο 1913;

Ο Ταρσανάς της Κω από το Κάστρο, δεκαετία 50/60;

Ο Ταρσανάς και το λιμάνι σε φωτογραφία του Δ.Κανάρη,  δεκαετία του ΄50.

Το λιμανάκι της Κω στα χρόνια του Ταρσανά, τέλη δεκαετίας του ΄20.