Ο «Κύριος Νιέτ»

«Δυστυχώς, ο χρόνος τρέχει, οι ώρες περνούν. Το παρελθόν αυξάνεται, το μέλλον υποχωρεί. Οι πιθανότητες μειώνονται, οι τύψεις αυξάνονται»,Haruki Murakami.

Για να κατανοήσουμε πραγματικά πώς σκέφτεται η Ρωσία σήμερα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, πρέπει να γυρίσουμε λίγο πίσω στο χρόνο. 

Μπαίνει ο Αντρέι Γκρομίκο, ο Σοβιετικός διπλωμάτης γνωστός ως «Κύριος Νιέτ». Δεν ήταν απλώς πεισματάρης, είχε και μέθοδο. Κυριολεκτικά έλεγε για τη Δύση ότι είναι «ανυπόμονη, διχασμένη και πάντα πιέζει για γρήγορα αποτελέσματα» και ότι η Μόσχα θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει αυτό προς όφελός της. 

Τα επανειλημμένα βέτο του στον ΟΗΕ δεν ήταν αυθαίρετα, ήταν μαθήματα πίεσης, υπομονής και μόχλευσης. Κάθε παραχώρηση που προσέφερε η Δύση, πίεζε για περισσότερα, ζητώντας αδιάκοπα, βήμα προς βήμα, μέχρι η άλλη πλευρά να δώσει περισσότερα από όσα περίμενε. 

Η ιδέα ήταν απλή: η Δύση θέλει γρήγορη δράση, αποτελέσματα χθες. Η Μόσχα όχι. Καθυστερήστε, δοκιμάστε, παρατηρήστε και αφήστε τον ομόλογό σας να αποκαλύψει τις διαιρέσεις του. Ο Γκρομίκο έχτισε ένα δόγμα γύρω από την εκμετάλλευση των αδυναμιών της Δύσης: αν πιέσουν πολύ σκληρά, εσύ μένεις σταθερός. αν συμβιβαστούν πολύ γρήγορα, αποκομίζεις περισσότερα. 

Έβλεπε τη Δύση ως κατακερματισμένη και ασυνεπή και αντιμετώπιζε τις διαπραγματεύσεις ως ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος όπου ο ίδιος ο χρόνος είναι όπλο. Κοιτάξτε την Ευρώπη ή τις ΗΠΑ σήμερα: διχασμένες σε όλα, διαφωνώντας εσωτερικά, κυνηγώντας βραχυπρόθεσμες προοπτικές. 

Η Μόσχα βλέπει τα ίδια μοτίβα και η στρατηγική δεν έχει αλλάξει πολύ. Όταν η Ρωσία διαπραγματεύεται, δεν πρόκειται πρώτα για συμβιβασμό, αλλά για αναμονή, παρατήρηση και για να αφήσει την άλλη πλευρά να κάνει λάθη. 

Έτσι, για να κατανοήσουμε τις ρωσικές πολιτικές τώρα, είτε στην Ευρώπη, στον ΟΗΕ είτε με τις παγκόσμιες δυνάμεις, θυμηθείτε την προσέγγιση του Γκρομίκο: υπομονή αντί για βιασύνη, μόχλευση αντί για συμφωνία και εκμετάλλευση των διαιρέσεων αντί για βιαστικές συμφωνίες. Η ιστορία είναι παλιά, αλλά η μέθοδος είναι πολύ ζωντανή, εν τω μεταξύ κι εμείς συμφωνούμε σήμερα με τις απόψεις του Γκρομίκο.

GeoInsider

https://x.com/InsiderGeo/status/1995956866934079665?s=20

Η Ρωσία δαπανά ~40% του συνολικού ΑΕΠ της σε στρατιωτικές δαπάνες. Και ακόμα δεν μπορεί να ολοκληρώσει τους στρατιωτικούς της στόχους στην Ουκρανία. Κι όμως, ξαφνικά ο Πούτιν απειλεί όλη την Ευρώπη. Μια ήπειρο με συνολικό ΑΕΠ 19,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων (10 φορές + του ρωσικού), πληθυσμό 500 εκατομμυρίων και 1,4 εκατομμύρια στρατεύματα σε σχέση με ό,τι βρίσκεται η Ρωσία αυτή τη στιγμή. Και η Ευρώπη δεν βρίσκεται ούτε κατά διάνοια σε πολεμική κατάσταση. Το θέμα; Ότι αν θέλετε πραγματικά να συγκρίνετε τις δύο πλευρές, πρέπει να τις θέσετε σε παρόμοια περιβάλλοντα. Και αυτό, μόλις γίνει, αποκαλύπτει γιατί ο Πούτιν επιμένει στις απειλές, αλλά όχι στις πράξεις. Η Ευρώπη πρέπει να ξυπνήσει - και σχόλια σαν του Πούτιν, μόνο βοηθούν ενώ τον βλάπτουν [Pyotr Kurzin,  Geopolitics, Economics, IR].

https://x.com/PKurzin/status/1995987909485240776?s=20

Ο μεγαλύτερος λόγος για τον οποίο οι Ρώσοι δεν θέλουν να κάνουν ειρήνη τώρα είναι ότι δεν έχουν τίποτα που να μπορούν να παρουσιάσουν ως νίκη. Παρά το αίμα και τον θησαυρό που έχουν χύσει, δεν έχουν πετύχει ούτε κατά διάνοια τους στόχους τους. Στο τελευταίο μου Substack εξηγώ- Δεν έχουν πάρει τον πλήρη έλεγχο ούτε μιας από τις επαρχίες που έχουν «προσαρτήσει» και απέχουν χρόνια από την ολοκλήρωση της κατάκτησης του Ντόνετσκ. -Έχουν χάσει ένα τεράστιο μέρος του κύρους τους και του διεθνούς σεβασμού για το πόσο άσχημα πήγε η αρχική εισβολή, ακόμη και μεταξύ εταίρων όπως η Κίνα. Η Φινλανδία και η Σουηδία εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ, η Αρμενία και το Καζακστάν απομακρύνθηκαν από τη Ρωσία. -Οι Ουκρανοί είναι πολύ πιο επικίνδυνοι για τη Ρωσία τώρα από ό,τι ήταν ποτέ πριν από το 2022. Έχουν αρνηθεί στα ρωσικά πλοία την πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα, μπορούν να χτυπήσουν υποδομές πετρελαίου και φυσικού αερίου κατά βούληση, και μάλιστα εισέβαλαν και κράτησαν με επιτυχία εδάφη στη Ρωσία (Κουρσκ). -Η «φιλορωσική» παράταξη της ουκρανικής πολιτικής έχει απαξιωθεί πλήρως από την εισβολή. Η Ουκρανία θα είναι ένθερμα «αντιρωσική» για γενιές - κάτι που, ειρωνικά, είναι ακριβώς αυτό που οι Ρώσοι ισχυρίζονταν ότι ήθελαν να αποτρέψουν. Ένας αποτυχημένος πόλεμος είναι πάντα η στιγμή του μέγιστου κινδύνου για έναν Ρώσο ηγέτη. Αυτή τη στιγμή, αν ο Πούτιν σταματήσει τον πόλεμο, δεν έχει τίποτα που να μπορεί να ισχυριστεί ως νίκη, γι' αυτό και συνεχίζει να πολεμά[Tom Mutch, Δημοσιογράφος Kyiv, Ukraine].

https://x.com/Tomthescribe/status/1995961258697220230?s=20