Η τακτική μότι...

Στις 30 Νοεμβρίου 1939, η ΕΣΣΔ εισέβαλε στη Φινλανδία. 450.000 σοβιετικοί στρατιώτες εισέβαλαν στη χώρα. Πώς κατάφεραν οι Φινλανδοί να αντισταθούν στον Κόκκινο Στρατό για τρεις μήνες; Από την αποφασιστικότητα στην εφευρετικότητα: ένας σύντομος οδηγός για την εδαφική άμυνα.

Πριν από την έναρξη της ένοπλης σύγκρουσης, η Φινλανδία υποψιαζόταν ότι η Σοβιετική Ένωση θα καταλάμβανε τον έλεγχο της επικράτειάς της. Από την πλευρά του, ο Στάλιν φοβόταν ότι η «γη των χιλίων λιμνών» θα χρησιμοποιούνταν ως οπισθοφυλακή για τη Δυτική Ευρώπη.

Η Φινλανδία κήρυξε ουδέτερη θέση στην αρχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος είχε ξεκινήσει λίγους μήνες νωρίτερα, αλλά η Σοβιετική Ένωση απαίτησε γρήγορα παραχωρήσεις σε αντάλλαγμα.

Ένα κατασκευασμένο περιστατικό στα σύνορα έδωσε στη Σοβιετική Ένωση το πρόσχημα να εισβάλει στη Φινλανδία στις 30 Νοεμβρίου 1939. Ωστόσο, ο Κόκκινος Στρατός ήταν κακώς, ανεπαρκώς εξοπλισμένος, κακώς καθοδηγούμενος για να αντιμετωπίσει το φινλανδικό έδαφος και το σκληρό χειμερινό κλίμα.

Αν και μικρός και με έλλειψη πόρων, ο φινλανδικός στρατός ήταν καλά διοικούμενος και ικανός να αξιοποιήσει με έξυπνο τρόπο τη γνώση του εδάφους. Οι Φινλανδοί ανέπτυξαν επίσης μια τακτική γνωστή ως «motti» (κυριολεκτικά, περικύκλωση).

Επικεφαλής του ήταν ο Καρλ Γκούσταφ Έμιλ Μάννερχαϊμ, αρχιστράτηγος των φινλανδικών δυνάμεων. Ενισχύοντας τις αμυντικές προσπάθειες στη Γραμμή Μάννερχαϊμ, μια σειρά από οχυρώσεις ανέκοψε επιδέξια την σοβιετική προέλαση.

Οι Φινλανδοί θεώρησαν τον Σοβιετικό υπουργό Εξωτερικών Βιατσεσλάβ Μολότοφ υπεύθυνο για την έναρξη του Ρωσο-Φινλανδικού Πολέμου και ονόμασαν μια αυτοσχέδια εμπρηστική χειροβομβίδα προς τιμήν του. Αποδείχθηκε, προφανώς, πολύ αποτελεσματική.

Με τη χρήση βομβών μολότοφ, τη λεγόμενη τακτική μότι και τη σπάνια αποφασιστικότητα, οι Φινλανδοί εμπόδισαν τον Κόκκινο Στρατό να διασπάσει τις γραμμές του μετώπου, παρά την πληθώρα μεραρχιών του Στάλιν.

Επιπλέον, η γνώση του εδάφους ήταν σίγουρα ένας σημαντικός παράγοντας. Ως ιδιαίτερα τραχιά χώρα με πολλά δάση και λίμνες, οι Φινλανδοί ήταν πολύ εξοικειωμένοι με τις αλλαγές στο υψόμετρο και ήταν σε θέση να κινούνται γρήγορα μέσα στο σκληρό και άγριο τοπίο.

Ακόμα πιο εκπληκτικό ήταν ότι τα σκι επέτρεπαν στους Φινλανδούς να κινούνται εύκολα. Αυτές οι μονάδες χρησιμοποιούνταν έτσι για αποστολές αναγνώρισης, επίθεσης και υποχώρησης, καθώς και για τη μεταφορά όπλων και προμηθειών.

Ο ελεύθερος σκοπευτής Σίμο Χάιχα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ψυχολογική νίκη της Φινλανδίας. Σκότωσε μόνος του 505 σοβιετικούς στρατιώτες σε 98 ημέρες, ένα παγκόσμιο ρεκόρ σε αυτόν τον τομέα.

Το ηθικό ήταν επίσης υψηλό και από τη φινλανδική πλευρά. Αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τη χώρα τους, ήταν έτοιμοι να πολεμήσουν μέχρι τέλους. Επιπλέον, η σφοδρή αντίστασή τους απέδωσε καρπούς και ώθησε τους υπερασπιστές να τα δώσουν όλα.

Παρά το γεγονός ότι βρισκόταν σε τεράστιο μειονέκτημα, η Φινλανδία άντεξε για τρεις μήνες με ελάχιστη εξωτερική βοήθεια. Ωστόσο, ήταν μόνο θέμα χρόνου πριν η ισορροπία δυνάμεων μετατοπιστεί υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης. Δημογραφικά στοιχεία έπαιξαν επίσης σημαντικό ρόλο.

Ο Χειμερινός Πόλεμος έληξε τελικά στις 13 Μαρτίου 1940, με την υπογραφή της Συνθήκης της Μόσχας. Ως αποτέλεσμα αυτής της συνθήκης (η οποία παραχώρησε το 11% του εδάφους της), η Φινλανδία έχασε τον Ισθμό της Καρελίας, αλλά κατάφερε να διατηρηθεί ως έθνος που είχε κατακτηθεί οριστικά.

Η ιστορία δεν έχει τελειώσει ακόμα. Συνέχιση του πολέμου, περιορισμένη υποστήριξη από τη Δύση, στρατηγική συνεργασία με τη ναζιστική Γερμανία: Η Φινλανδία έχει πλοηγηθεί μεταξύ συμμαχιών και ανεξαρτησίας.

Ο πραγματικός ένοχος ήταν ο Ζντάνοφ, ο οποίος ηγήθηκε του κόμματος του Λένινγκραντ. Ήταν αυτός που είπε στον Στάλιν ότι τα περιφερειακά στρατεύματα θα ήταν αρκετά για να συντρίψουν τη Φινλανδία.

Histoire & Odyssée

https://x.com/HistoireOdyssee/status/1995032313047257156?s=20