Ιστορικές εσωτερικές μεταναστεύσεις πληθυσμού στην Λέρο;

«Κατά την βυζαντινή περίοδο από την εποχή που υπερίσχησε ο χριστιανισμός στην Λέρο και ιδίως επι Θεοδοσίου Μεγάλου ο οποίος κατήργησε την λατρεία των ειδώλων και δήμευσε τα κτήματα υπέρ των εκκλησιών [386 μ.Χ] η κύρια πόλη της[Λέρου] μετετοπίσθη από το Παρθένι στα νότια μέρη του νησιού .

 Το Παρθένιο καλείται προάστιο σε πολλά έγγραφα και διάφορα άλλα ευρήματα. Ο πληθυσμός μετατοπίστηκε στο Κάστρο του Παντελίου του οποίου είναι άγνωστη η εποχή της κτήσεως, αλλά εις την περιοχή φαίνεται ότι παλαιότερα υπήρχε σπουδαίο κέντρο συνοικισμού διότι πηγή σε αυτό λεγόταν Παληοσκλούπη[Παλαιού Ασκληπιού] από το οποίο εικάζεται ότι υπήρχε ναός του Ασκληπιού τα ειδωλολατρικά χρόνια.

Στην ακτή του λιμανιού της Αγίας Μαρίνας βρέθηκαν ογκωδέστατα και παρελληλεπίπεδα ,λαξευμένα τεμάχια από λευκό μάρμαρο.Από το 1087 η πόλη μετατοπίζεται για δεύτερη φορά από το Παντέλι στην Λεπίδα όπου υπήρχε παλιό κάστρο σύγχρονο του Παρθενίου μέχρι την κατάληψη του νησιού από τους Οθωμανούς το 1523. Από την Λεπίδα για 3η φορά μετατοπίστηκε ο πληθυσμός στο κάστρο του Παντελίου όπου διατηρείται μέχρι σήμερα». 

Με πληροφορίες από τα Λεριακά-Διον.Οικονομόπουλος,1888.

Γεωδίφης