Ο ωκεανός που έγινε οροσειρά

Το βουνό των θεών Όλυμπος έχει ηλικία πετρωμάτων που δεν ξεπερνά τα 200-140.000.000 χρόνια. 

Εκείνη την εποχή το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας, του Αιγαίου και της Μεσογείου, βρισκόταν στον βυθό μιας ρηχής θάλασσας όπου αποτέθηκαν τα πρώτα υλικά, από τα οποία αργότερα σχηματίσθηκαν τα σημερινά πετρώματα, που αποτελούν το βουνό του Ολύμπου.

Για την ανάδυση όλης της περιοχής από τον βυθό της θάλασσας, τεράστιες δυνάμεις δραστηριοποιήθηκαν και παρέσυραν όχι μόνο τον Όλυμπο, αλλά και ένα μέρος του, που κάποτε ήταν τμήμα της Κιμμερικής μικρο- ηπείρου [Κιμμερική ορογένεση, δες χάρτη]. 

Πριν από 140 εκατομμύρια χρόνια, η γιγάντια, ανοδική κίνηση ανύψωσε πάνω από τα κύματα μια παλιά οροσειρά, που και αυτή σήμερα δεν υπάρχει, τη «Πελαγονική», μία στενή ζώνη ξηράς που περιλάμβανε τη βορειότερη Μακεδονία (Πελαγονία), τον Όλυμπο, την ανατολική Θεσσαλία, τη βόρειο Εύβοια, τα νησιά των Κυκλάδων και έφτανε μέχρι το νησί της Κω.

Τα βουνά της Πίνδου είναι η επέκταση των ευρωπαϊκών Άλπεων στην Ελλάδα. 

Πρόκειται για νέα οροσειρά που σχηματίστηκε κατά την αλπική ορογένεση πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, στη θέση του χαμένου ωκεανού [της Πίνδου]που κάποτε υπήρχε στη θέση του ορεινού όγκου της Πίνδου και φιλοξενούσε μία βαθιά υποθαλάσσια τάφρο.

Γεωδίφης

Παιδί της Ρέας