«Κάποιος, σας λέω, σε άλλη εποχή θα μας θυμάται»

Το είπε η Σαπφώ [Ψάπφω στην αιολική διάλεκτο] που έζησε περίπου 630 - 570 π.Χ., και δεν είχε άδικο. Η Ελληνίδα λυρική ποιήτρια από την Ερεσό της Λέσβου, έγινε ιδιαίτερα γνωστή για το ποιητικό της έργο. Ο Πλάτωνας είχε γράψει ότι ήταν η δεκάτη μούσα, ο Αλκαίος την είχε αποκαλέσει «ιερή γυναίκα» και μέχρι σήμερα η Σαπφώ αναγνωρίζεται από τον πνευματικό κόσμο του δυτικού πολιτισμού ως «η γυναίκα που έγραψε την καλύτερη ποίηση που γράφτηκε ποτέ».Με το όνομά της στην σύγχρονη εποχή έχει συνδεθεί ο λεσβιακός έρωτας.Σε μεταγενέστερη εποχή, οι Αττικοί κωμωδιογράφοι τη δυσφήμησαν για ομοφυλοφιλικές τάσεις επειδή εκδήλωνε έντονο συναισθηματισμό προς τις μαθήτριές της. Αν και κανένας από τους συγγραφείς δεν αναφέρει κάτι σχετικό μέχρι την εποχή του Αριστοτέλη, οι κρίσεις αυτές για τη Σαπφώ επικράτησαν. Αναφέρεται ότι η Σαπφώ είχε ερωτευθεί την Ατθίδα, την Τελέσιππα και τη Μεγάρα. Σύγχρονοί  μελετητές εκφράζουν αμφιβολίες για το αν η Σαπφώ ήταν όντως λεσβία.

Γεωδίφης

Προτομή από μαύρο βασάλτη λέγεται ότι αντιπροσωπεύει την Ελληνίδα ποιήτρια Σαπφώ την Λεσβία [από τον τόπο καταγωγής], τη θρυλική «Δέκατη Μούσα» της οποίας το έργο είναι πλέον γνωστό μόνο σε αποσπασματική μορφή.Η αρχαία προτομή της αποκαταστάθηκε μεταξύ 16ου και 17ου αιώνα. Σήμερα βρίσκεται στο Palazzo Massimo, Ρώμη.Ο Ιουλιανός την αποκαλεί «θηλυκό Όμηρο» ενώ ο Στράβων «θαυμαστόν τέρας».Σήμερα, η Σαπφώ [περ. 630 - 570 π.Χ], για πολλούς, αποτελεί σύμβολο της γυναικείας ομοφυλοφιλίας. Ωστόσο η σεξουαλικότητα της Σαπφούς εξακολουθεί να συζητείται - ο André Lardinois το περιέγραψε ως το «Μεγάλο Σαπφικό Ερώτημα»