ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ

«Φιλοκτήτης», έργο του Ζαν-Ζερμέν Ντρουέ, Μουσείο Καλών Τεχνών, Σάρτρ (1786-1788).

Ο βοσκός Παίαντας και η Δημωνάσσα είχαν ένα γιο που έγινε βασιλιάς στη Θεσσαλία, τον Φιλοκτήτη. Βασίλευε στη Μελιβοία, στη Μεθώνη, στη Θαυμασία και στη Ολιζώνα. Ο Φιλοκτήτης εκτός από τα άλλα του χαρίσματα ήταν και ένας ικανός τοξότης. Όταν οι Έλληνες ξεκίνησαν για την εκστρατεία εναντίον της Τροίας, ο Φιλοκτήτης πήρε μαζί του 7 πλοία με Θεσσαλούς πολεμιστές. Το κάθε πλοίο είχε πενήντα κωπηλάτες και δυνατούς τοξότες. Σε ένα σταθμό του ταξιδιού προς την Τροία, η θεά Χρυσή τον είδε τον ερωτεύτηκε και του ζήτησε να μείνει κοντά της. Εκείνος όμως αρνήθηκε αφού σκοπός του ήταν το μακρινό ταξίδι και οι περιπέτειες.

Η θεά θύμωσε για την προσβολή που της έγινε και αποφάσισε παρά την αγάπη της να τον τιμωρήσει. Του έστειλε λοιπόν το ιερό της φίδι το οποίο τον δάγκωσε χαμηλά στο πόδι. Η πληγή όμως από το δάγκωμα κακοφόρμισε. Τόση δυσοσμία ανέδινε που οι σύντροφοι του δυσανασχετούσαν γιατί δεν μπορούσαν να υποφέρουν τη φοβερή βρώμα. Τότε ο Οδυσσέας διατάζει, ενώ κοιμόταν να τον βγάλουν από το πλοίο και να τον αφήσουν στη Λήμνο, ενώ οι σύντροφοι του θα συνέχιζαν το ταξίδι προς την Τροία. 

ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΟΔΟΣΗΣ