Καμιά φορά η ιστορία επαναλαμβάνεται
Από διάφορες εκπομπές της Τηλεόρασης μαθαίνουμε ότι το ιατρικό προσωπικό των νοσοκομείων προσβάλλεται από τον ιό του κορονοϊού. Αυτό μου θύμισε μια παλιά ιστορία.
Ο φίλος μου, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, Αχιλλέας Κουτσουράδης, κάποτε μου δώρισε φωτοτυπημένο ένα απόσπασμα από το βιβλίο της κυρίας Ιουλίας Βελισσαροπούλου - Καρακώστα με τίτλο "Droit grec, d' Alexandre a Auguste" και ήταν αυτό η αιτία της συγγραφής του 3ου βιβλίου μου των Ιπποκρατικών Θεμάτων, "Η σχολή της Κω".
Στη σελίδα 407 του βιβλίου της κυρίας Βελισσαροπούλου υπάρχει μια επιγραφή την οποία βρήκε ο Marcel Dubois, σε ένα του ταξίδι στην Κω, στην αυλή του σπιτιού του κ. Αναστασίογλου, στην περιοχή της Παναγίας του Φόρου, στην προσεισμική πόλη της Κω. Την επιγραφή δημοσίευσε στο Bulletin de correspondence Hellenique.
Η επιγραφή αναφερόταν σε ένα Κώο γιατρό τον Ξενότιμο το γιο του Τιμοξένου ο οποίος όταν ξέσπασε μια επιδημία στην αρχαία Κω και οι δημόσιοι γιατροί οι οποίοι εξαντλημένοι από τη συνεχή φροντίδα των αρρώστων, για την καταπολέμηση της επιδημίας προσβλήθηκαν και αυτοί από την αρρώστια, αυτός, αν και δεν υπηρετούσε ως δημόσιος γιατρός, κατάφερε να σώσει τις ζωές πολλών πολιτών αλλά και των εξασθενημένων συναδέλφων του. Το τιμητικό ψήφισμα ήταν χαραγμένο πάνω σε άσπρο μάρμαρο και είχε διαστάσεις: Ύψος 0,60 Πλάτος 0,30 και Πάχος 0,08 εκατοστών. Στο πάνω μέρος έφερε στεφάνι από φυλλώματα.
ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Πραξιμένης είπε. Επειδή Ξενότιμος Τιμοξένου εν τε τοις πρότερον χρόνοις επιμέλειαν εποιείτο των πολιτάν κατά ταν τέχναν ταν ιατρικάν, παρέχων αυτό σαυτόν πρόθυμον εις ταν σωτηρίαν των νοσεύντων και νυν ενπετόν- των πολλών άγαν ολεθρίων αρρωστημάτων και των ιατρών των δημοσιευόντων εν ται πόλει αρρωστησάντων δια τας κακοπαθίας τας γενομένας περί αυτούς δια την επιμέλειαν αν εποιεύντο των καμνόντων, Ξενότιμος αυτεπάγγελτος αεί τοις δεομένοις παρείχετο ταν βοάθειαν φέρειν προαιρεύμενος τοις αρρώστοις κατά το αναγκαίον, ουδεμίαν δε προτίμασιν ποιεύμενος, αλλ’ ομοίως περί πάντας τος πολίτας σπουδάζων διέσωισε πολλούς δεδόχθαι τω δάμω επαινέσαι Ξενότιμον Τιμοξένου και
στεφανώσαι χρυσώ σταφάνω ευνοίας ένεκεν και επιμελείας αμποιεύμενος διατελεί των πολιτάν, ο δε ιεροκάρυξ τοις Διονυσίοις αναγγειλάτω ότι ο δάμος στεφανοί Ξενότιμον Τιμοξένου από αργυρίου εκ των νόμων πλείστον εψάφισεν α εκκλησία χειροτονία μέγισταν δωρεάν δόμεν ευνοίας ένεκεν και επιμελείας αμ ποιεύμενος διατελεί κατά ταν τέχναν των εν τα πόλει. --------------------------- όπως ειδώντι. Πάντες ότι ο δάμος τους χρησίμους όντας και Ευνούς των πολιτάν καταξίως τα-------------
Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Με πρόταση του Πραξιμένη. Επειδή ο Ξενότιμος γιος του Τιμοξένου, ίδη από το παρελθόν φρόντιζε για τους πολίτες σύμφωνα με την ιατρική τέχνη, επιδεικνύοντας προθυμία για τη σωτηρία των αρρώστων και τώρα που η εξάπλωση πολλών και ιδιαίτερα σοβαρών ασθενειών έκαμε να αρρωστήσουν οι δημόσιοι γιατροί εξαιτίας της εξάντλησης που επέφερε η συνεχής φροντίδα στους αρρώστους, ο Ξενότιμος με δική του πρωτοβουλία χωρίς να σταματήσει να προσφέρει βοήθεια σε αυτούς που είχαν ανάγκη επιλέγοντας να προσέρχονται οι άρρωστοι ανάλογα με τις ανάγκες τους χωρίς να κάνει διακρίσεις αλλά συμπεριφερόμενος με τον ίδιο τρόπο σε όλους τους πολίτες έσωσε πολλούς μεταξύ τους.
Φάνηκε καλό στον δήμο να επαινέσει τον Τιμόξενο το γιο του Ξενοτίμου και να τον στεφανώσει με χρυσό στεφάνι για την εύνοια του και την συνεχή επιμέλεια που επέδειξε για τους πολίτες. Ο δε ιεροκήρυκας να
αναγγείλει κατά τις εορτές των Διονυσίων ότι ο δήμος στεφανώνει τον Ξενότιμο του Τιμοξένου και του προσφέρει αργύριο αρκετό όπως ορίζουν οι νόμοι. Εψήφισε η εκκλησία του δήμου την μεγάλη χειροτονία της δωρεάς που του δίνεται ένεκα της ευνοίας και της επιμελείας που επέδειξε εξασκώντας την τέχνη του στην Πόλη ----------------για να γνωρίζουν όλοι ότι ο δήμος τους χρησίμους και τους υποστηρικτάς από τους πολίτες καταξιώνεικαι τιμά.-------------
Καμιά φορά η ιστορία επαναλαμβάνεται.
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ