ΘΕΜΑΤΑ

ΑΝΤΙΤΗΛΟΣ1 ΑΡΚΟΙ2 ΑΡΚΟΝΗΣΟΣ3 ΑΡΜΑΘΙΑ1 ΑΣΤΑΚΙΔΑ1 ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ11 ΑΥΓΟ1 ΓΑΔΑΡΟΣ7 ΓΑΙΑ3854 ΓΛΑΡΟΣ1 ΓΥΑΛΙ32 ΔΙΒΟΥΝΙΑ2 ΔΟΛΙΧΗ1 ΕΛΛΑΔΑ1583 ΖΑΦΟΡΑΣ ΜΑΚΡΥΣ1 ΙΑΣΟΣ4 ΙΜΙΑ2 ΚΑΛΑΒΡΟΣ1 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ4 ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ1 ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ2 ΚΑΛΥΜΝΟΣ160 ΚΑΜΗΛΟΝΗΣΙ2 ΚΑΝΔΕΛΙΟΥΣΑ3 ΚΑΡΠΑΘΟΣ13 ΚΑΣΟΣ8 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ20 ΚΑΣΤΡΙ1 ΚΕΔΡΕΑΙ[SEDIR]1 ΚΕΡΑΜΟΣ1 ΚΙΝΑΡΟΣ1 ΚΝΙΔΟΣ26 ΚΟΛΟΦΩΝΑΣ1 ΚΟΥΝΕΛΙ1 ΚΡΕΒΑΤΙΑ1 ΚΩΣ2262 ΛΕΒΙΘΑ3 ΛΕΙΨΟΙ6 ΛΕΠΙΔΑ1 ΛΕΡΟΣ32 ΛΕΣΒΟΣ1 ΛΥΤΡΑ1 ΜΥΝΔΟΣ1 ΝΕΚΡΟΘΗΚΗ1 ΝΕΡΟΝΗΣΙ1 ΝΗΠΟΥΡΙ1 ΝΗΣΟΣ1 ΝΙΜΟΣ1 ΝΙΣΥΡΟΣ193 ΞΕΝΑΓΟΡΑ ΝΗΣΟΙ1 ΟΦΙΔΟΥΣΑ1 ΠΑ.ΦΩ.ΚΩ43 ΠΑΤΜΟΣ29 ΠΑΧΕΙΑ6 ΠΕΝΤΙΚΟΝΗΣΙΑ1 ΠΕΤΡΟΚΑΡΑΒΟ1 ΠΙΑΤΑ1 ΠΙΤΤΑ1 ΠΛΑΤΕΙΑ1 ΠΛΑΤΗ2 ΠΟΝΤΙΚΟΥΣΑ1 ΠΡΑΣΟ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙΑ1 ΠΡΑΣΟΥΔΑ ΚΑΤΩ1 ΠΥΡΓΟΥΣΑ5 ΡΟΔΟΣ139 ΡΩ1 ΣΑΒΟΥΡΑ1 ΣΑΜΟΣ14 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ64 ΣΑΡΑΚΙ1 ΣΑΡΙΑ1 ΣΕΣΚΛΙ1 ΣΟΧΑΣ1 ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΥ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΜΕΓΙΣΤΗΣ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΝΙΣΥΡΟΥ]3 ΣΥΜΗ38 ΣΥΡΝΑ4 ΣΦΥΡΝΑ1 ΤΕΛΕΝΔΟΣ1 ΤΕΡΜΕΡΑ1 ΤΗΛΟΣ28 ΤΡΑΓΟΝΕΡΑ1 ΤΡΑΓΟΥΣΑ1 ΤΣΟΥΚΑ1 ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ3 ΧΑΛΚΗ15 ΨΕΡΙΜΟΣ22
Εμφάνιση περισσότερων

Θέρμες του Αμυγδαλώνα


Κεντρικές Θέρμες στον Αμυγδαλώνα, γενική άποψη από το νότο, φωτογραφία που έλαβε πιθανόν ο L.Laurenzi το 1935. Διακρίνεται αριστερά το Χάνι και το καφενείο Παράδεισος επί της σημερινής Λ.Γρηγορίου Ε΄.

Η Κως πάντα ήταν πλούσια σε νερά. Ηταν η πιο διάσημη από τις αρχαίες νυμφαίες. Δεν παραξενεύει το γεγονός ότι παντού υπήρχαν θέρμες. Δεξιά, αριστερά, στο κέντρο, στο λιμάνι της πόλης.Η Κως ήταν μία από τις πιο ξακουστές λουτρoπόλεις της αρχαιότητας και το γεγονός αυτό αποδίδεται στην ξεχωριστή και εκπληκτική γεωλογία της. 

Σε μια κεντρική περιοχή της αρχαίας πόλης, νότια της αγοράς, κοντά σε μία Στοά του 3ου αιώνα π.Χ., βρέθηκαν λουτρά τα οποία έφερε στο φως το 1934 ο Ιταλός αρχαιολόγος στο πλαίσιο της εκτεταμένης ανασκαφής που ακολούθησε το σεισμό του 1933. 

Τη στιγμή των πρώτων ερευνών που διεξήγαγε ο Luciano Laurenzi μετά το 1933, η περιοχή ήταν στην πραγματικότητα ένα τεράστιο χωράφι με αμυγδαλιές, ο  περίφημος Αμυγδαλώνας, το οποίο εκτεινόταν στα νότια της μεσαιωνικής και της οθωμανικής Κω. 

Το 1934 ο L.Laurenzi βρήκε επιγραφές που αναφέρονταν σε γυμναστήριο, στην πραγματικότητα τα λουτρά περιελάμβαναν δομές τοίχων από την ελληνιστική περίοδο τα οποία ήταν από μία προηγούμενη δομή ενός γυμνασίου[παίδων] που ίσως καταστράφηκε από τον σεισμό του 199/198 π.Χ από  ρήγμα  νότια της Ν.Ρόδου. 

Έκτοτε, το κτίριο παρέμεινε σχεδόν στα αζήτητα αλλά μια πρόσφατη ανασκόπηση, από το DICAR του Πολυτεχνείου του Μπάρι, επιτρέπει την ανακατασκευή της ακολουθίας των φάσεων των Κεντρικών Θερμών της πόλης. 

Χτίστηκαν στα μέσα του 1ου αιώνα μ.Χ. επαναχρησιμοποιώντας υλικό από τις υπάρχουσες αρχαίες δομές.Τα λουτρά τροποποιήθηκαν μετά τον σεισμό του 139 μ.Χ και στη συνέχεια τον 3ο αιώνα, δημιουργώντας ένα μεγάλο thermarum βασιλικής. 

Άλλες αλλαγές έγιναν και πάλι τον 5ο-6ο αιώνα, όμως αποτελεί ένα παράδειγμα σπάνιας συνέχειας της χρήσης των λουτρών σε όλη την παλαιοχριστιανική περίοδο. Σε αντίθεση με τις Δυτικές Θέρμες [απέναντι από το Ωδείο] που μετατράπηκαν τον 5ο αιώνα σε χριστιανικό συγκρότημα από βασιλικές, οι Θέρμες του Αμυγδαλώνα συνέχισαν να λειτουργούν επίσης στην πρωτοβυζαντινή εποχή.

Η αρχαιολογική έρευνα έδειξε ότι ήταν ένα κτίριο ίσως λιγότερο μνημειώδες από αυτό των φάσεων της αυτοκρατορικής εποχής, αλλά με τεράστιες διαστάσεις και ίσως ήταν ακόμα υπό δημόσια διοίκηση. Πιθανόν ήταν το μόνο δημόσιο κτίριο που παρέμεινε σε χρήση στην πόλη, αφού τα άλλα  λουτρά φαίνεται ότι έχουν εγκαταλειφθεί ή μετατραπεί σε θρησκευτικά συγκροτήματα σε αυτό το στάδιο. 

Ταυτόχρονα, στην Κω αρχίζει να παρατηρείται εξάπλωση μικρών ιδιωτικών εγκαταστάσεων κοντά στην Casa Romana[ρωμαϊκή κατοικία], όπως αυτό της via della Croce, του Σταυρού [Οδός Μητροπόλεως] ή στα ίδια εκκλησιαστικά συγκροτήματα της Δυτικής Αρχαιολογικής ζώνης, ή στη Βασιλική του Αγ.Γαβριήλ.

Η εγκατάλειψη των Κεντρικών Θερμών χρονολογείται στον 6ο αιώνα μ.Χ, μετά τον Υπερμέγιστο σεισμό του 554 μ.Χ όταν οι εγκαταστάσεις παθαίνουν μεγάλες ζημιές και στο ερειπωμένο πια κέντρο του αρχαίου tepidarium, τοποθετήθηκε μία μονάδα παραγωγής λαδιού.

Η πόλη συρρικνώθηκε σταδιακά και ολόκληρη η νότια περιοχή της αρχαίας Κω στους πρώτους αιώνες του Μεσαίωνα παραδόθηκε μόνο για γεωργική χρήση. Ετσι θα έμενε ο Αμυγδάλωνας στη σκέψη μας άν δεν είχε αρχίσει τις πρώτες εξερευνήσεις του ο Laurenzi και οι Ιταλοί αρχαιολόγοι. 


Γεωδίφης

Πηγές:

1. DICAR του Πολυτεχνείου του Μπάρι [M.Livadiotti]

2.Ιστορία των σισμών της Κω, 2018-2023

3.Παιδί της Ρέας, τριλογία

4.Αρχείο L.Laurenzi


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ


Αρχαίες Θέρμες της Κω.


Κεντρικές Θέρμες ή του Αμυγδαλώνα από την αρχαία λουτρόπολη της Κω. Άποψη από τα βόρεια του μεσαίου caldarium στο τέλος της ανασκαφής, δεκαετία ΄30. Φωτογραφία -L.Laurenzi.


Vialle di Circonvallazione των Ιταλών, δεκαετία ΄30, σήμερα Γρηγορίου Έ , κάποτε μια διάσημη οδός που ένωνε το Ασκληπιείο με την αρχαία πόλη της Κω του 4ου αιώνα π.Χ.

Κεντρικά Θερμά της Κω στην πρώτη τους φάση (σχεδίαση από τους C. Del Sole, M. D'Onofrio, V. Dario, R. Gangale, M. Masciopinto, F. Stefano, με βάση την υπόθεση του M. Livadiotti.) Πηγή: Livadiotti. 


 Οι Θέρμες του Αμυγδαλώνα σήμερα, στην Casa Romana.


Υπόκαυστα [υπόγεια αίθουσα, στην οποία άναβαν φωτιά, προκειμένου να θερμανθεί νερό, που μεταφερόταν με αγωγούς σε λουτρά ή δωμάτια των πάνω ορόφων] από τις Κεντρικές Θέρμες Κω.


Κεντρικές Θέρμες από την ξακουστή λουτρόπολη της Κω.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Recent Posts Widget