Η «Τραγωδία της Σιωπής»
Τη νύχτα μεταξύ 12 και 13 Δεκεμβρίου 1990 στις 1:24, ένα σοκ περίπου 45 δευτερολέπτων [ίσως λιγότερο], με μέγιστο μέγεθος 5,7 βαθμών, αναστάτωσε μεγάλο μέρος της νοτιο-ανατολικής Σικελίας.
Μεταξύ των πόλεων που επλήγησαν από το σεισμό, ήταν η Lentini [Λεοντίνοι], η Carlentini[Carleontini, Leontini of Carlo], το Francofonte, η Melilli, το Σορτίνο, στην επαρχία των Συρακουσών, όπου καταγράφηκαν 17 νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες και περισσότεροι από 14.000 εκτοπισμένοι.
Στις Συρακούσες δεν ήταν μία οποιοδήποτε ημέρα η 13η Δεκεμβρίου. Ήταν μία ημέρα αφιερωμένη στην πολιούχο της, Αγία Λουκία, από την οποία ο σεισμός έλαβε το όνομα.
Κάποιος μόλις πήγαινε για ύπνο, κάποιος άλλος ήδη κοιμόταν. Ο σεισμός ξέσπασε, και μέσα σε δευτερόλεπτα οι δρόμοι, γέμισαν με παιδιά με μεγάλη επιθυμία να ζήσουν, και ανθρώπους με την απόγνωση στο πρόσωπο τους: οι οποίοι, με δάκρυα στα μάτια τους, είδαν τα σπίτια τους να καταρρέουν, μετά από μια ζωή γεμάτη θυσίες. Εκείνοι που αναζήτησαν καταφύγιο κάπου, ζήτησαν βοήθεια και προστασία για τα παιδιά και τα ζώα τους. Ήταν εκείνα τα ατελείωτα λιγοστά δευτερόλεπτα του φόβου και του τρόμου, που κατέστρεψαν τα πάντα, ξεκινώντας από τα όνειρα, τις ελπίδες, τις χαρές και συγκινήσεις.
Την επόμενη μέρα περίμεναν να τιμήσουν την ονομαστική γιορτή ή περίμεναν να ξυπνήσουν για να πάνε στην εκκλησία για να γιορτάσουν την Αγία Λουκία.
Ο σεισμός είναι επίσης γνωστός ως «Σεισμός της Σιωπής», καθώς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προσπάθησαν να ξεφύγουν από το κύριο θέμα για να μιλήσουν για κάτι άλλο, και επειδή οι αρχές εποπτείας προσπάθησαν να κρύψουν την πραγματική ζημιά,άλλαξαν την ένταση του σεισμού και το επίκεντρό του.
Ορισμένες πηγές εκείνη την εποχή, ανέφεραν μια λανθασμένη εντόπιση του επίκεντρου, ότι η αλήθεια δεν ήρθε στον κόλπο του Noto, ή Carlentini, αλλά στον Κόλπο της Augusta. Αυτό το γεγονός έπεσε σε μεγάλο βαθμό στη λήθη σχεδόν αμέσως, μετά από αρκετά περιστατικά που συνέβαιναν στον πόλεμο του Κόλπου, ο οποίος ξεκίνησε στις 2 Αυγούστου 1990 και έληξε 28 Φεβρουαρίου 1991, στο Ιράκ.
Πολλά κτίρια κατέρρευσαν επειδή είχαν κατασκευαστεί πάνω σε χαλαρά εδάφη, με κακές γεωτεχνικές συνθήκες, ακατάλληλα για δόμηση.
Οι ειδήμονες γνώριζαν αυτές τις συνθήκες αλλά δεν τους απασχολούσε το γεγονός ότι κάποια μέρα θα έρχονταν αντιμέτωποι με μία τραγωδία. Λίγο αργότερα η περιφερειακή αυτοδιοίκηση ανακοίνωσε ένα σχέδιο για την ασφάλεια των κατοίκων της περιοχής.
Πολλά μυστήρια ακόμα περιβάλλουν αυτή την υπόθεση. Από την Carlentini, για παράδειγμα, πώς και πού διατέθηκαν όλα τα υλικά που προέκυψαν από την κατεδάφιση κτιρίων της πόλης; Και πάνω απ΄ όλα, τι συνέβη με τον αμίαντο που υπήρχε σε αυτά τα σπίτια;
Μια δύσκολη ερώτηση, που ίσως ποτέ δεν θα απαντηθεί, επειδή οι αρμόδιοι ήταν πολύ απασχολημένοι με άλλα πράγματα, για να καλύψουν την αλήθεια και να προσποιηθούν ότι τίποτα δεν έχει συμβεί.
Εν τω μεταξύ, τα παιδιά τους γεννιούνται και μεγαλώνουν σε γη, όπου τα εδάφη των πόλεων Lentini, Carlentini και Francofonte κατέχουν το ρεκόρ για το θάνατο της λευχαιμίας (τρεις φορές περισσότερο από τον εθνικό μέσο όρο) και η υγειονομική ταφή αμιάντου εξακολουθεί να αυξάνεται.
Ο σεισμός της Αγίας Λουκίας με τα 5,7 Ρίχτερ, πριν από 26 χρόνια άφησε εκτός από 17 νεκρούς,απέραντο πόνο με θυμό. Ωστόσο, η ιστορία του φόβου και της καταστροφής περιλαμβάνει αλήθειες, ερωτήματα χωρίς απαντήσεις για το θάνατο και τη δυστυχία χωρίς να έχει απονεμηθεί δικαιοσύνη.
Μία ιστορία που δεν απέχει πολύ από την «Τραγωδία της Σιωπής» που βιώνει συχνά η χώρα μας. Αντί οι αρμόδιοι φορείς να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να καταρτίσουν ένα σοβαρό και ορθολογικό σχέδιο αποκλειστικά και μόνο για να ανακόψουν και να αποτρέψουν τον κατήφορο, κτίζουν άλλη μία γέφυρα σιωπής.
Όλοι γνώριζαν/γνωρίζουν τις αδυναμίες και τα προβλήματα, όμως έκρυβαν/κρύβουν την αλήθεια και προσποιούνται ότι τίποτα δεν έχει συμβεί.
Γεωδίφης
Πηγή
1.telejato.it
Η ανάρτηση δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στις 13 Δεκεμβρίου 2016, στον ιστότοπο του Γεωδίφη
https://www.geodifhs.com/kappaomegaiotaalpha/santaluciaquake
