Πως η Κως έμεινε χωρίς Ταρσανά;
Το Κάστρο με τον προμαχώνα Del Carretto, η Λ.Φοινίκων με τους πύργους και ο Ταρσανάς του Δημήτρη Μάρκογλου, δεκαετία ΄20;.
Τη δεκαετία του ΄60, τοπικοί φορείς πλησίασαν τον Δημήτρη Μάρκογλου και του είπαν.Άκου Δημήτρη έρχεται η ανάπτυξη είναι καιρός να συνταξιοδοτηθείς και να φύγεις από εδώ, όμως αν θέλεις θα σου βρούμε άλλη θέση να μεταφέρεις τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη της Κω.
Ο Μάρκογλου ήταν ένας θρύλος του λιμανιού, δούλευε από παιδί και δεν του άρεσε να τα παρατάει, σε καμία περίπτωση δεν ήθελε να συνταξιοδοτηθεί και αποδέχτηκε τη δεύτερη πρόταση. Έτσι και έγινε πήρε τα εργαλεία του και έφυγε.
Βρήκε τοποθεσίες να μεταφέρει τον Ταρσανά, αλλά κανένας από τους φορείς δεν τον αδειοδοτούσε.
Τα χρόνια περνούσαν και η κοροϊδία συνεχιζόταν, έως ότου αποφάσισε να πουλήσει τον εξοπλισμό του στον Παστρικό, ο οποίος θα συνέχιζε τον αγώνα του για την εύρεση μιας θέσης για τη δημιουργία του νέου ταρσανά της Κω. Όμως και αυτός ο καημένος την πάτησε.
Έδιναν άδειες για μόλους σε ξενοδοχεία άλλα όχι για ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. Σε ένα νησί με ιστορία αιώνων δεν χωρούσε αυτή η δραστηριότητα.
Έτσι έμεινε από ταρσανά η Κως.
Ήταν ο μεγαλύτερος της Δωδεκανήσου και του Κεραμικού Κόλπου, από τα άλλα νησιά ακόμη και από την Τουρκία έφερναν στην Κω τα σκάφη τους για να επισκευαστούν. Στήριξε την τοπική οικονομία τα δύσκολα χρόνια και έδωσε δουλειές και προοπτική στον τόπο.Όμως αυτό δεν έφτανε.
Με αυτό τον τρόπο συνταξιοδοτήθηκε ο Μάρκογλου και έμεινε η Κως χωρίς Ταρσανά.
Κάτι ακόμη, ο πετρουμιανός Μαστροδημήτρης Μάρκογλου ποτέ δεν τιμήθηκε για την προσφορά και το έργο του στον τόπο.
Γεωδίφης
Πηγές:
1.Παιδί της Ρέας
2. Παλιές Φωτογραφίες της Κω
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
Από το φρούριο το Μανδράκι με τον Ταρσανά, δεκαετία ΄50
