Ο «Φαρμακός» στην Αρχαϊκή Ελλάδα!

Στο αγγλοσαξονικο λεξικό του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ η λέξη «pharmakos» σημαίνει ότι στην αρχαία ελληνική τελετουργία, δηλαδή ένας ανθρώπινος «αποδιοπομπαίος τράγος», ο οποίος εξορίζεται σε περίοδο κρίσης για να καθαρίσει τις αμαρτίες της πόλης / κοινότητας.

Αποτέλεσε βάση για τη μελέτη της θρυλικής ζωής των αρχαϊκών Ελλήνων ποιητών.Επίσης το «Pharmakon» (φάρμακον) σημαίνει «δηλητήριο» και «θεραπεία» από την οποία προέρχεται η λέξη φαρμακείο. Τόσο το δηλητήριο όσο και το φάρμακο ήταν αρχικά μαγικά. Οπότε ένα pharmakon είναι μια μαγική δόση που προκαλεί καταστροφή ή επούλωση. 

Ο Φαρμακός ήταν ο «μαγικός άνθρωπος, ο μάγος», αν και δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί το όριο μεταξύ μαγείας και θρησκείας. Ο πρώιμος φαρμακοποιός ίσως ήταν «μαγικός άνθρωπος» ή θα μπορούσε να ήταν «ιερός άνθρωπος». 

Τότε, πιθανότατα, ήταν «θεραπευτής, δηλητηριαστής» που χρησίμευσε και για τον καθαρμό της πόλης ή για άλλον λόγο.Να θυμόμαστε ότι είχε πει και ο παππούς Ιπποκράτης, ιδρυτής της Ιατρικής Γεωλογίας, ας τον έχουμε γράψει στα παλιά μας παπούτσια! Κάθε ουσία είναι τοξική!

Ο πίνακας είναι του William Holman Hunt, Scapegoat, 1854-6.

Γεωδίφης