«Αλάτι της Αρτέμιδος»;

Το τσιρλόνερο ανέφερε με ανάρτηση του στο FB o Frantsesko DiPierro. Συναντάται σε 4 τοποθεσίες της Βόρειας Λέρου. Οι ιαματικές ιδιότητες του νερού που παρουσίασε ο Frantsesko οφείλονται στο ορυκτό επσομίτης.

Το ορυκτό αρχικά βρέθηκε το 1806 κοντά στο Epsom[Αγγλία] από το οποίο ονομάστηκε. Συχνά παρουσιάζεται σε συνδυασμό με μελαντερίτη, γύψο, αλοτριχίτη, πρυκερινίτη, αλενογόνο, ροζενίτη και μιραβιλίτη. Στην Ελλάδα έχει βρεθεί στα μεταλλεία του Λαυρίου και  στο Καρλόβασι,Σάμου.

Στην Λέρο συναντάται μαζί με γύψο σε σπηλιές από ασβεστόλιθο. Φαίνεται σε τοιχώματα σπηλαίων που είδα σε φωτογραφίες του Frantsesko. Προέρχεται από εξαλλοίωση θειούχων ορυκτών πλούσιων σε μαγνήσιο. Στη δημιουργία του έχουν βάλει το χεράκι τους τα ρήγματα της περιοχής.

Το επσoμικό της Λέρου είναι φυσικό ένυδρο θειικό ορυκτό του μαγνησίου. Είναι ανόργανο, λευκό με υαλώδη λάμψη, διαλυτό στο νερό. Πράγματι έχει καθαρτικό αποτέλεσμα για την ανακούφιση περιστασιακής δυσκοιλιότητας και για τη θεραπεία χαμηλών επιπέδων μαγνησίου. Ομως η κατανάλωση του πρέπει να γίνεται με μέτρο καθώς μπορεί να οδηγήσει σε διάρροια, φούσκωμα ή στομαχικές διαταραχές. Βοηθάει και στο σώμα αν και δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά. Πλύσιμο με ζεστό νερό που το περιέχει μπορεί να χαλαρώσει τους μύες και τις δύσκαμπτες αρθρώσεις. Χρησιμοποιείται σε τσιμπήματα εντόμων και τον δηλητηριώδη κισσό, για καθαρισμό προσώπου,καθαριστικό πλακιδίων, στα πλυντήρια,ως εντομοκτόνο, μαλακτικό μαλλιών, σε εγκαύματα από τον ήλιο, λίπασμα κήπου, απολέπιση δέρματος και τόσα άλλα.

Δεν είναι σπάνιο ορυκτό, συναντάται και σε άλλες περιοχές του πλανήτη. Ομως στην Λέρο η χρήση του ήταν γνωστή από τα οθωμανικά χρόνια. Ισως ακόμη παλαιότερα, άλλωστε στις περιοχές που εντοπίζεται έχουν βρεθεί σημαντικά αρχαιολογικά ερείπια.Αρα έχει πλούσια ιστορία που είναι πιθανό να πηγαίνει πέρα από το 1806 δηλαδή την χρονιά που ονομάστηκε το ορυκτό. Είναι κάτι που πρέπει να διερευνηθεί. 

Σήμερα στα φαρμακεία πωλείται χημικά παρασκευασμένος με την επωνυμία «Αλάτι Έπσομ». Ομως, ο φυσικός επσομίτης είναι πιο πλούσιος σε ορυκτά και πιο θεραπευτικός. Πέρα από την καθιερωμένη χρήση του που μέχρι σήμερα γίνεται στην Λέρο, μετά από κατάλληλες ορυκτολογικές και υγειονομικές μελέτες μπορεί να συσκευαστεί,να δοθεί ως ένα μοναδικό φυσικό προϊόν, γιατί όχι με την επωνυμία «Αλάτι της Αρτέμιδος».  

Γεωδίφης

                Φυσικός επσομίτης σε σπηλιές του Μεξικού[Από το διαδίκτυο]

Frantsesko DiPierro, σε ασβεστολιθική σπηλιά της Λέρου πλούσιας [με κάθε επιφύλαξη] σε γύψο.