Ιερά μέλη στην Λαγκαδιά!

«Μην εβγαίννετε τις νύχτες όξω, γιατί γυρίζουν οι ανεράδες του Παλιόκαστρου». Από την τοπική παράδοση της Νισύρου.

Μαρμάρινα από τον θρυλικό Ωρομέδοντα της Κω, ηλικίας περίπου 440 εκ.χρόνων και ηφαιστειακές ντόπιες σιδερόπετρες -πάνω σε πρόσφατα ποταμίσια φερτά υλικά- ηλικίας 0,16 εκ.ετών, από τα σωθικά της Νισύρου, απο το υπόγειο δεσμωτήριο του Πολυβώτη. 

Όλα αυτά συνθέτουν ,μαρτυρούν ένα πλούσιο και υπέρλαμπρο παρελθόν σε μια ιερή γη με πλούσια βλάστηση Λαγκαδιά.

Στο μονοπάτι προς το αμυντικό τείχος της τουλάχιστον κλασικής πόλης, που πρέπει να ήταν αφιερωμένη σε μια άγνωστη για εμάς αρχαία θεότητα. 

Εδώ γυρόφερναν οι τρομερές ανακατώστρες και αμαρτωλές Ανεράδες που κάθε βράδυ εμπόδιζαν τους Νισύριους, να βγουν από τα σπίτια τους. 

Άραγε τι μπορεί να ήταν οι νεράιδες στις νεκροπόλεις του Αη Γιάννη και Παλιόκαστρου; 

Περισσότερα, σε λίγο καιρό, μέσα από ένα πόνημα... όπου ο κυκλοθυμικός προστάτης Ποσειδώνας με την αεικίνητη τρίαινα του και οι τετραπέρατοι, μαγικοί και εφευρετικοί Τελχίνες θα έχουν το πάνω χέρι, θα είναι οι κύριοι αφηγητές της γεωιστορίας της Νισύρου και του πολύνησου της.

Γεωδίφης

Σπηλάδι νισύρικο, μια παραλλαγή του κρητικού μιτάτου, θυμίζει μινωικούς τάφους, όμως είναι φτιαγμένο εξ΄ ολοκλήρου από ντόπια υλικά, ηφαιστειακά που λείπουν από την γενέτειρα των Μινωιτών. Πίσω από αυτό, το σημαντικότερο Λαγκάδι της Νισύρου, με την Ποταμιά. Πιθανώς αυτή την ανηφορική διαδρομή, από την Τάβλα του Γυαλού προς τα ορεινά διέσχισε, με GPS το ένστικτο του, ο πρώτος άποικος αυτής της γης, χιλιετίες πρίν.