Η τρίαινα και τα δελφίνια

Βοτσαλόγραφη παράσταση σε πλατεία στο Μανδράκι της Νισύρου, φτιαγμένη με δύο από τα σύμβολα του Ποσειδώνα:  την τρίαινα και το δελφίνι. 

Την τρίαινα του Αιγαίου Ποσειδώνα έφτιαξαν οι τρομεροί Τελχίνες, από τουλάχιστον το 1600 π.Χ.Λέγεται ότι αυτοί ανέθρεψαν τον Ποσειδώνα και τον πάντρεψαν με την αδελφή τους Αλία.

Αυτοί δίδαξαν την πρώιμη μεταλλουργία και την εξόρυξη των μετάλλων στους ανθρώπους. Με τους Τελχίνες, τα παιδιά της θάλασσας, φέρεται να αρχίζει η ιστορία της Νισύρου.

Το δελφίνι πάντα συνόδευε τον Γαιήοχο στις περιηγήσεις του στη θάλασσα.Είναι απόγονος χερσαίων θηλαστικών της τάξης των αρτιοδάκτυλων (οπληφόρα με ίσια δάκτυλα όπως τις καμήλες). Σχετίζονται με το Indohyus, ένα εξαφανισμένο οπληφόρο που μοιάζει με chevrotain, από το οποίο χωρίστηκαν περίπου πριν από 48 εκατομμύρια χρόνια. Τα πρωτόγονα κητώδη, ή τα αρχαιόκητα, βγήκαν στη θάλασσα περίπου πριν από 49 εκατομμύρια χρόνια και έγιναν πλήρως υδρόβια 5-10 εκατομμύρια χρόνια αργότερα.

Τα δελφίνια είναι άκρως κοινωνικά ζώα, έχουν παίξει εδώ και καιρό έναν ρόλο στον ανθρώπινο πολιτισμό. Χρησιμοποιούνται μερικές φορές ως σύμβολα, για παράδειγμα στην εραλδική.

Στους ελληνικούς μύθους, τα δελφίνια θεωρούνταν πάντα ως βοηθοί της ανθρωπότητας. Φαίνεται επίσης να ήταν σημαντικά για τους Μινωίτες. Κατά τις ανασκαφές του 2009 σε μια μεγάλη μυκηναϊκή πόλη στην Ίκλαινα της Μεσσηνίας, ένα εντυπωσιακό κομμάτι τοιχογραφίας ήρθε στο φως, που απεικονίζει ένα πλοίο με τρεις ανθρώπινες μορφές και δελφίνια. 

Είναι κοινά στην ελληνική μυθολογία, και πολλά νομίσματα από την αρχαία Ελλάδα και την Νίσυρο έχουν βρεθεί στα οποία απεικονίζεται ένας άνδρας , ένα αγόρι ή μια θεότητα να καβάλα στην πλάτη ενός δελφινιού. 

Για τους Νισύριους τα δελφίνια ήταν ένα καλωσόρισμα, που έφερνε την καλή τύχη και είχε άμεση σχέση με τον προστάτη τους Ποσειδώνα. Ο εντοπισμός των δελφινιών που ιππεύουν στο πέρασμα ενός πλοίου θεωρούνταν καλός οιωνός. Ίσως  ήταν διακοσμητικό στοιχείο στο Ιερό του Ποσειδώνα, στο στόμιο του αρχαίου λιμανιού, που ανέφερε ο Στράβων και δεν πρέπει να απείχε από αυτή την τοποθεσία.

Τόσο στην αρχαία όσο και στη μεταγενέστερη τέχνη των αρχαίων Ελλήνων, ο Έρως εμφανίζεται συχνά να καβαλάει ένα δελφίνι. Δελφίνι έσωσε τον ποιητή Αρίωνα από πνιγμό και τον μετέφερε ασφαλή στη στεριά, στο ακρωτήριο Ταίναρο, που αποτελεί το νοτιότερο σημείο της Πελοποννήσου. Υπήρχε ένας ναός του Ποσειδώνα και ένα άγαλμα του Αρίωνα που καβαλούσε το δελφίνι.

Γεωδίφης