Το λιώσιμο των παγετώνων συμβάλλει στους σεισμούς της Αλάσκας;

Το 1958, ένας σεισμός μεγέθους 7,8 βαθμών πυροδότησε μια ολίσθηση βράχου στον κόλπο Lituya[φωτογραφία] της Νοτιοανατολικής Αλάσκας, δημιουργώντας ένα τσουνάμι που έφτασε σε ύψος τα 525μ. χτυπώντας μια βουνοπλαγιά πριν πέσει το κύμα στη θάλασσα.Οι ερευνητές πιστεύουν τώρα ότι η εκτεταμένη απώλεια πάγου παγετώνα στην περιοχή βοήθησε στο σκηνικό για τον σεισμό.Η Αλάσκα έχει μερικούς από τους μεγαλύτερους παγετώνες στον κόσμο, οι οποίοι καλύπτουν εκατοντάδες τετραγωνικά χλμ. Το βάρος του πάγου αναγκάζει τη γη από κάτω να βυθιστεί και, όταν λιώσει ένας παγετώνας, το έδαφος αναπηδά σαν σφουγγάρι.Στη μελέτη, οι ερευνητές συνδέουν την αυξανόμενη κίνηση του μανδύα με μεγάλους σεισμούς σε όλη τη Νοτιοανατολική Αλάσκα, όπου οι παγετώνες λιώνουν για πάνω από 200 χρόνια. Έχουν χαθεί περισσότερα από 1.200 κυβικά μίλια πάγου.Στην περίπτωση του σεισμού του 1958, η μεταπαγετωνική αναπήδηση έσπασε το φλοιό γύρω από το ρήγμα με τρόπο που αύξησε το στρες κοντά στο επίκεντρο. Τόσο αυτό όσο και το ελαστικό αποτέλεσμα έφεραν το ρήγμα πιο κοντά στην αποτυχία.

Πηγή-Chris Rollins et al, Stress Promotion of the 1958 M w ∼7.8 Fairweather Fault Earthquake and Others in Southeast Alaska by Glacial Isostatic Adjustment and Inter‐earthquake Stress Transfer, Journal of Geophysical Research: Solid Earth (2020). DOI: 10.1029/2020JB020411

Γεωδίφης