«Υπό σεισμών διεφθάρησαν...»
Στις παλαιότερες αναπαραστάσεις του ο Δούρειος Ίππος μοιάζει με πελώρια κατασκευή με ανοίγματα όπου βρίσκονταν οι πιο σπουδαίοι αρχαίοι Έλληνες πολεμιστές.
Δεν είναι γνωστό αν τα εγγόνια του Ηρακλή, οι Κώοι βασιλιάδες Φείδιππος και Άντιφος κρύφτηκαν στο άλογο κρύπτη.
Όμως, είναι βέβαιο ότι οι γιοί του Ηρακλείδη Θεσσαλού επέζησαν από τον πολύνεκρο πόλεμο και πήραν τον δρόμο της επιστροφής προς την Κω.
Σύμφωνα με τον Διόδωρο μετά την 10ετη, εμφύλια πολεμική σύγκρουση ανάμεσα στους Έλληνες, με αντίπαλα στρατόπεδα τους Αχαιούς και τους Τρώες:«Τόσο ο Άντιφος όσο και ο Φείδιππος, κατά την διάρκεια της επιστροφής από την Τροία 4 από τα πλοία του Αγαμέμνονα ξέπεσαν στην Καλύδνα και αφού αναμίχθηκαν με τους ντόπιους κατοίκησαν στο νησί. Αυτοί που κατοίκησαν στα παλιά χρόνια τη Νίσυρο καταστράφηκαν από σεισμούς. Ύστερα οι Κώοι την κατοίκησαν, όπως και την Κάλυδνα».
Ο Διόδωρος Σικελιώτης γεννήθηκε στο Αργύριο της Σικελίας γύρω στα 90 π.Χ. Για τη ζωή του δεν διαθέτουμε πολλά στοιχεία. Ωστόσο, θεωρούνται πολύτιμες οι πληροφορίες που αναφέρει για έναν αρχαίο, άγνωστο μέχρι σήμερα, σεισμό ο οποίος συνέβη μεταξύ Κω-Νισύρου, τον 11ο-10ο αιώνα π.Χ.
Είναι μία ιστορία που ξετυλίγεται μετά το 1184 π.Χ,δηλαδή την επιστροφή των Ηρακλειδών, Φειδίπου και Αντίφου ίσως γύρω στο 1050 π.Χ.
Οι σεισμοί κατέστρεψαν την Νίσυρο,όχι όμως την Κω αφού οι κάτοικοι της τελευταίας κατοίκησαν αργότερα το νησί του Πολυβώτη.
Αναζητώντας την άγνωστη σεισμική ακολουθία, η παλαιότερη γνωστή της περιοχής του Κεραμεικού Κόλπου σε αρχαία κείμενα, μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι δεν προήλθε από τα γειτονικά Ρήγματα Κω και Κνίδου ούτε από τα απομακρυσμένα της Χάλκης ή Ρόδου καθώς δεν αναφέρθηκαν ζημιές τόσο στην Κω, Κνίδο όσο και τη Ρόδο τη συγκεκριμένη περίοδο.
Πιθανότατα είναι σεισμοί που προκλήθηκαν από τοπικά ρήγματα με επίκεντρο κοντά ή πάνω και ίσως έχουν σχέση με την ηφαιστειότητα του νησιού.
Ο Γερμανός αρχαιολόγος L.Ross επισκέφθηκε το 1840 τη Νίσυρο. Σύμφωνα με έρευνα του: «μετά την εκστρατεία στην Τροία εγκαταστάθηκαν Αργείοι στο νησί, περίπου το 1160 π.Χ. δημιούργησαν μία Λάρισα ένα γνήσιο πελασγικό Άργος».
Ο οικισμός στον οποίο αναφέρεται ο Ross ίσως καταστράφηκε από τους σεισμούς του Σικελιώτη γύρω στο 1000 π.Χ. Το νησί κατοικήθηκε αργότερα από Κώους. Δεν είναι παράξενο αυτό, συχνά μετά από μία σημαντική φυσική καταστροφή παρατηρείται εσωτερική μετανάστευση ή μετακίνηση πληθυσμού από ένα νησί σε άλλο.
Η όλη διαδικασία πιθανότατα σχετίζεται με παροξυσμό που στο τέλος οδήγησε στη δημιουργία του Στεφάνου, 3000 χρόνια πριν. Σήμερα ο μεγαλύτερος και επιβλητικότερος υδροθερμικός κρατήρας της Νισύρου και όχι μόνο μονοπωλεί το ενδιαφέρον των τουριστών και των ντόπιων.
Η τελευταία υδροθερμική έκρηξη που έχει καταγραφεί στο νησί είναι αυτή του 1887, η οποία δημιούργησε τον κρατήρα του Μικρού Πολυβώτη. Η τελευταία ηφαιστειακή δράση στη Νίσυρο εκδηλώθηκε πριν από 20.000-15.000 χρόνια.
Σχετικά με τον βασιλιά Φείδιππο πρέπει να πούμε ότι ήταν ένας από τους μνηστήρες της Ωραίας Ελένης.Στον Τρωικό Πόλεμο ήταν αρχηγός του εκστρατευτικού σώματος των Ελλήνων από τις Νότιες Σποράδες [Ιλιάδα, Β 678].
Μαζί με τον αδελφό του Άντιφο ηγήθηκαν 30 πλοίων από τις Καλύδνες νήσους [Κάλυμνο, Λέρο, Ψέριμο, Τέλενδο, Πλάτη] την Κάρπαθο, την Κάσο, την Κω και τη Νίσυρο. Ενώ η Ρόδος [Λίνδος, Ιάλυσος, Κάμειρος] με τον Τληπόλεμο έστειλε 9 πλοία και η Σύμη με τον Νηρέα μόλις 3. Δηλαδή η Δωδεκάνησος συμμετείχε στον Τρωικό πόλεμο με 42 πλοία απο τα 1186 που έστειλαν συνολικά τα 29 βασίλεια.
Τόσο ο Φείδιππος όσο ο Άντιφος ως ονόματα πρέπει να είναι προελληνικής προέλευσης. Φείδιππος σημαίνει «αυτός που σώζει τα άλογα». Ο Άντι-φος [άντι, ἀνθι -φάος,φως] ίσως σημαίνει «λουλούδι που λάμπει».
Ήταν γιοί του Ηρακλείδη Θεσσαλού [Όμηρος, Ιλιάδα, Β 678]. Στην Εφύρα την αρχαιότερη πόλη της Ηπείρου, ο Στράβων είχε δει κοινό τάφο του Αντίφου και του αδελφού του Φειδίππου.
Σήμερα οι αστεροειδείς 17351 Φείδιππος [17351 Pheidippos] και 13463 Άντιφος [13463 Antiphos], που ανακαλύφθηκαν το 1973 και ανήκουν στην Τρωική Ομάδα, πήραν το όνομά τους από τους μυθικούς Κώους Ηρακλειδείς.
