Η Ιστάρ της Μεσοποταμίας

Η Ιστάρ της Μεσοποταμίας - η θεά του πολέμου και της σεξουαλικής αγάπης - είχε τη δύναμη να εκχωρεί το φύλο.Οι Σουμέριοι την ταύτισαν με τη δική τους θεά Ινάνα.Ηταν θεά της γονιμότητας,της δικαιοσύνης και της θεραπείας. Όταν αρρώστησε ο φαραώ της Αιγύπτου, Αμενχοτέπ Γ΄, ζήτησε ένα αγαλματίδιο της  ώστε να τον θεραπεύσει.Σύμβολά της ήταν το λιοντάρι και το άστρο με τις οκτώ ακτίνες. Οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι την είχαν συνδέσει με την Αφροδίτη και θεωρούσαν πως ήταν η προσωποποίηση του πλανήτη. Ήταν η βασίλισσα των ουρανών και η μητέρα που γέννησε τον κόσμο. Ήταν σύζυγος του Ταμούζ, που πέθαινε κάθε καλοκαίρι μαζί με τη βλάστηση. Τον έψαχνε και λέγεται ότι τον βρήκε στον Κάτω Κόσμο από όπου τον έφερε πάλι στη ζωή. Με αυτό τον τρόπο η βλάστηση άνθιζε και πάλι. Η επανασύνδεση της Ιστάρ με τον Ταμούζ, ο «Ιερός Γάμος», γινόταν το φθινόπωρο, με τα πρωτοβρόχια.Φωτο -Βρετανικό Μουσείο

Γεωδίφης