Το τσουνάμι του 1700 στην Cascadia
Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα στις 27 Ιανουαρίου 1700, ένα τσουνάμι έπληξε τις ακτές της Ιαπωνίας, χωρίς προειδοποίηση, αφού κανείς στην Ιαπωνία δεν αισθάνθηκε το σεισμό που πρέπει να το προκάλεσε.
Σχεδόν 300 χρόνια αργότερα, οι επιστήμονες και οι ιστορικοί στην Ιαπωνία και τις ΗΠΑ έλυσαν το μυστήριο του τι προκάλεσε αυτό το «ορφανό τσουνάμι» μέσα από την προσεκτική ανάλυση των ιστορικών αρχείων στην Ιαπωνία, τις προφορικές ιστορίες των ιθαγενών Αμερικανών, τις αποθέσεις των ιζημάτων, και τα δέντρα του Βορειοδυτικού Ειρηνικού της Βόρειας Αμερικής, μια περιοχή γνωστή επίσης και ως Cascadia. Έμαθαν ότι αυτή η γεωλογικά ενεργή περιοχή, Ζώνη Καταβύθισης Cascadia, όχι μόνο φιλοξενεί ηφαίστεια αλλά επίσης παράγει μεγασεισμούς ικανοί να δώσουν καταστροφικά τσουνάμι.
Συγκρίνοντας τους δακτυλίους των νεκρών δέντρων με εκείνους που ζουν οι επιστήμονες κατέγραψαν τους μεγάλους σεισμούς που έπληξαν την περιοχή. Τα δέντρα, όλα πέθαναν το χειμώνα του 1699-1700, όταν οι ακτές της βόρειας Καλιφόρνιας, στο Όρεγκον, και την Ουάσινγκτον βυθίστηκαν ξαφνικά 1-2 m.
Πλημμυρίζοντας με το θαλασσινό νερό. Μία κίνηση σε μια τέτοια μεγάλη περιοχή απαιτεί πολύ μεγάλο σεισμό να εξηγήσει αυτό-ίσως τόσο μεγάλο όσο 9,2R, συγκρίσιμη με το Μεγάλο Σεισμό της Αλάσκας του 1964. Ένας τέτοιος σεισμός θα μπορούσε να διαρρήξει τη γη κατά μήκος μιας περιοχής 1000 χlm. και θα μπορούσε να διαρκέσει για 5 λεπτά ή περισσότερο. Τσουνάμι θα μπορούσε να διασχίσει τον Ειρηνικό Ωκεανό και να φτάσει στην Ιαπωνία μετά από περίπου 9 ώρες, οπότε ο σεισμός πρέπει να συνέβη περίπου 9:00 το βράδυ στην Cascadia στις 26 Ιανουαρίου του 1700 (5:00 27η, Ιανουαρίου UTC).
Το Κέντρο Προειδοποίησης Τσουνάμι του Ειρηνικού( PTWC) προσομοίωσε το ιστορικό τσουνάμι.
Γεωδίφης