Ένα υπέροχο ανέκδοτο για τον Παρθενώνα

Ακρόπολις το 1869, φωτογραφία του William James Stillman.

Χθες το βράδυ, ενώ διάβαζα αποσπάσματα από τους «Παράλληλους Βίους» του Πλούταρχου βρήκα αυτό το υπέροχο ανέκδοτο για τον Παρθενώνα και ένα σκληρά εργαζόμενο μουλάρι που κέρδισε με τον ιδρώτα του να το φροντίζουν διά βίου με δημόσιο κόστος.

Η ιστορία του έχει ως εξής: Οι Αθηναίοι όταν έχτιζαν τον Παρθενώνα,τα μουλάρια θεωρούνταν περισσότερο από αναγκαία.Ένα από αυτά, λένε,επέστρεψε στα έργα μόνο του,στο πλευρό των συντρόφων του που έσερναν τα βαγόνια μέχρι την Ακρόπολη, σαν να τα παρότρυνε και υποκινώντας τα.

Οι Αθηναίοι βλέποντας την επιμονή και το σθένος του, ψήφισαν διάταγμα να διατηρηθεί το ζώο με δημόσιο κόστος όσο ζούσε.

Γεωδίφης