Η στενή σχέση μεταξύ ιών, καταστροφής ενδιαιτημάτων και κλιματικής αλλαγής

Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι ένας ιός θα μπορούσε να εξαπλωθεί από τις φώκιες στον Ατλαντικό έως τις βόρειες θαλάσσιες ενυδρίδες στον Ειρηνικό μέσω διαδρόμων στην Αρκτική, καθώς ο πάγος έχει λιώσει αρκετά. Φωτογραφία NOAA.

Το παρελθόν μας διδάσκει ότι «η αλλαγή του κλίματος εξαπολύει βιολογικά μυστήρια». Η επιστημονική έρευνα από καιρό έχει αποδείξει πόσο στενά είναι συνδεδεμένα τα ζώα, ο άνθρωπος και η φύση όταν πρόκειται για ορισμένες μολυσματικές ασθένειες.

Η ανθρώπινη δραστηριότητα αναγκάζει τα ζώα σε όλο τον κόσμο να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους. Τα ζώα που χάνουν τον οικότοπο μοιράζονται ιούς.

Οι επιστήμονες έχουν προτείνει ότι ο νέος κοροναϊός προέρχεται από νυχτερίδες, πιθανώς μέσω άλλου ενδιάμεσου ζώου. Ο κοροναϊός του SARS πήδηξε από τις νυχτερίδες στις μοσχογαλές και στη συνέχεια στον άνθρωπο, πυροδοτώντας το ξέσπασμα το 2002.

Έρευνες στα πρακτικά της Βασιλικής Εταιρείας έδειξαν ότι τα άγρια ​​ζώα που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας μεταφέρουν δύο φορές τις ζωονοσογόνες ασθένειες σε σύγκριση με τα ζώα που δεν κινδύνευαν να χαθούν.

Μεταξύ των απειλούμενων ειδών άγριας πανίδας, εκείνα που έχουν μειώσεις πληθυσμού λόγω εκμετάλλευσης και απώλειας οικοτόπων μοιράζονται περισσότερους ιούς με τους ανθρώπους.

Τα ευρήματά μελετών μας παρέχουν περαιτέρω στοιχεία ότι η εκμετάλλευση καθώς και οι (ανθρώπινες) δραστηριότητες που έχουν προκαλέσει απώλειες στην ποιότητα των οικοτόπων της άγριας πανίδας έχουν αυξημένες ευκαιρίες για αλληλεπιδράσεις μεταξύ ζώων και ανθρώπων και έχουν διευκολύνει τη μετάδοση ζωονοσογόνων ασθενειών.

Για παράδειγμα ο ιός της ασθένειας Phocine Distemper (PDV) ήταν υπεύθυνος το 1988 για δεκάδες χιλιάδες θανάτους στον Βόρειο Ατλαντικό στις ακτές της Ευρώπης. Πιο πρόσφατα, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι είχε επίσης μολύνει βίδρες βόρειας θάλασσας -στην άλλη πλευρά του κόσμου. Ο ιός δεν είναι γνωστός ως ζωονοσογόνος, που σημαίνει δεν δίνει ασθένεια που μεταπηδά από ζώα σε ανθρώπους.

Αλλά οι επιστήμονες έχουν εκφράσει εδώ και πολύ καιρό ανησυχίες ότι μπορεί να υπάρχουν «ασθένειες ζόμπι» που διατηρούνται στον κατεψυγμένο πάγο της Αρκτικής και ότι η αλλαγή του κλίματος θα άρει τα εμπόδια στις ασθένειες αυτές ανοίγοντας ένα κουτί της Πανδώρας .

Ένα έγγραφο του 2019 από τον εθνικό οργανισμό Inuit του Καναδά, το Inuit Tapiriit Kanatami, σημείωσε ότι μία από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στους πληθυσμούς Inuit θα ήταν η αυξημένη έκθεση σε ζωονοσογόνες ασθένειες.

Καθώς η πανδημία COVID-19 ξεδιπλώνεται αυτές οι ανησυχίες έχουν επανέλθει. «Ο Αρκτικός Ωκεανός όχι μόνο κρατά δροσερό τον πλανήτη μας, διατηρεί το τοπικό παγωμένο νερό, με το ωφέλιμο φορτίο των παθογόνων παραγόντων, παγωμένο», αναφέρει πρόσφατα το Ίδρυμα Parvati.

«Για να προστατέψουμε την παγκόσμια ασυλία μας, πρέπει να βάλουμε τον Αρκτικό Ωκεανό σε καραντίνα τώρα. Βλέπουμε σήμερα τις θανατηφόρες συνέπειες της καθυστέρησης για να αποφευχθεί η ασθένεια.Ο πάγος της θαλάσσιας Αρκτικής έχει αραιωθεί χωρίς προηγούμενο για τουλάχιστον 1.000 χρόνια», δήλωσε η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος.

Τελευταία, ερευνητές που συνεργάστηκαν με ομάδες στην Αλάσκα έβαλαν δορυφορικές ετικέτες στα ζώα, προσπαθώντας να καταλάβουν ποιο βιότοπο θα χρησιμοποιούσαν καθώς ο πάγος εξαφανίζεται.

Τα δεδομένα που έλαβαν βοήθησαν να εξετάσουν πόσο μακριά θα μπορούσαν να κινηθούν τα ζώα μέσα σε μια εβδομάδα, δύο εβδομάδες ή ένα μήνα - και να δούμε αν ήταν εύλογο να φέρουν μαζί τους έναν ιό.

Αυτό που βρήκαν ήταν, πράγματι, αυτή η κίνηση των ζώων ήταν μια πιθανή πιθανότητα ενός τρόπου που ένας ιός θα μπορούσε να κινηθεί προς τα άλλα είδη.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο άνθρακας που αποθηκεύεται στο permafrost προκαλεί επίσης μεγάλη ανησυχία, όχι μόνο πιθανούς ιούς.Η κλιματική αλλαγή εξαπολύει βιολογικά μυστήρια.Είναι αδύνατο να προβλέψουμε ποιες εκπλήξεις θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον. Πηγή-nationalobserver

Γεωδίφης