Μοναχικός βράχος αφηγείται την ιστορία του!
Πάνε πολλά χρόνια που ξεκίνησα. Θαρρώ μετά τον Αυστραλοπίθηκο [afarensis] και πριν αρχίσει μια από τις εποχές παγετώνων.
Μετά από ένα ξαφνικό και βίαιο ξέσπασμα, ένα από τα πολλά που γίνονται σε αυτή την ασταθή γη.
Γεννήθηκα 3 εκ.χρόνια πριν ή κάτι παραπάνω σε μία μικρή γωνιά της πατρίδας του Ιπποκράτη. Νοτιοδυτικά από το Ζηνί πάνω σε βραχώδη κώνο σε ακροπώλιο που περιβάλλεται κι αυτό από γκρεμούς.Από μαγματικό θάλαμο που βρισκόταν σε μια θερμή ζώνη με βάθη κοντά στα 27 χλμ. Γύρω μου υπήρχαν διάσπαρτοι ερημικοί βράχοι πιο παλιοί.
Πάνε χρόνια τώρα. Αν θυμάμαι καλά, τις πρώτες στιγμές οι ροές λάβας σχηματίζονταν από παχύρρευστο μάγμα, που συσσωρευόταν γύρω από την έξοδο. Οπως έβγαινε το υλικό δεν είχε αρκετό αέριο ή πίεση για να εκραγεί. Οι πλευρές μου όσο υψώνονταν τόσο σχημάτιζαν μια θερμή χιονοστιβάδα θερμών θραυσμάτων λάβας και αερίου[πυροκλαστική ροή, την λένε].
Ημουν ψηλότερος από τα 236μ. που με βλέπετε. Μέσα σε λίγο χρόνο τμήμα μου κατέρρευσε προς την πλαγιά της θάλασσας. Με τον καιρό η καυτή λάβα που με διαπερνούσε, ψύχθηκε και στερεοποιήθηκε αφήνοντας πίσω της, την αφεντιά μου, σε μία Κέφαλο που τότε δεν υπήρχε.
Μετά από αρκετά χιλιάδες χρόνια μοναξιάς στον λόφο έφτασαν πρώτα Αστυπαλιώτες και μετά οι Ισθμιώτες. Έφτιαξαν βίγλες από τα σπλάχνα μου σε μια σπουδαία θαλάσσια οδό. «Δακίτες» λέτε τα σωθικά μου εσείς οι άνθρωποι επειδή για πρώτη φορά τα είδατε στη Dacia, μια επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που βρισκόταν μεταξύ του ποταμού Δούναβη και των Καρπαθίων.
Δεν με αναμείξατε σε τσιμέντο, μόνο για τους μύλους και ως δομικό στοιχείο με χρειαζόσασταν. Στην αρχή σας βόλευε να φτιάχνετε μυλόπετρες επειδή ήμουν εύκολα του χεριού σας. Σήμερα με ξεχάσατε και ησύχασα από τις δουλειές σας. Το λατομείο σας σταμάτησε να λειτουργεί μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το θυμητικό μου κράτησε το 411 π.Χ, τον τρομερό σεισμό του γίγαντα που κρύβεται στις ρίζες μου από τον οποίο η βίγλα γκρεμίστηκε. Τα χρόνια περάσανε, ήρθαν Σταυροφόροι. Εφτιαξαν οχυρό πάνω στους τεφρούς βράχους μου για να περιφρουρούν τα παράλια. Μου δώσανε όνομα, «Καστέλλι ή Καστριανό» πιά με φωνάζουνε!
Η μνήμη μου δεν κράτησε πότε χτίστηκε το ερείπιο που αντικρίζετε .Πριν από την εποχή του μοναχού Αρσένιου Σκηνούρη που καταγόταν από πλούσια οικογένεια και εγκατέλειψε τα εγκόσμια για να ζήσει στην κορυφή του πανύψηλου Δίκαιου.Ή το έκτισε ο Όσιος Χριστόδουλος που γεννήθηκε στις αρχές του 11ου αιώνα στην Νίκαια της Βιθυνίας. Συγχωρέστε με, δεν θυμάμαι!
Ομως, πως να ξεχάσω ένα πανίσχυρο κούνημα του γίγαντα, το 1493 μ.Χ, που ρήμαξε τα φρούρια της Κω και έβαλε τέλος στην ιστορία του δικού μου. Από τότε έχω μείνει στην αφάνεια.
Αναπολώ τον Ross που γύρω στο 1844 πέρασε από δω και είδε το οχυρό ερειπωμένο. Δεν ήταν εύκολα προσπελάσιμο εξαιτίας του τρομερού κουνήματος του 15ου αιώνα. Αργότερα με επισκέφθηκε ο ασφενδιανός Ζαρράφτης. Από τότε τίποτα, ξεχάστηκα. Κανείς δεν ασχολείται μαζί μου.
Τι σημασία έχει που είμαι το αρχαιότερο ηφαιστειακό τέκνο της Κεφάλου. Μετά από μένα γεννήθηκαν τα αδελφάκια μου -το Ζηνί, το Λάθρα, το Κρίκελλο, ο Χάρακας, ο Θυμιανός και το Κερί. Για σας όλα τα ίδια είναι.
Τέλος λησμόνησα να πω, ότι ήμουν στις τρισκατάρατες ζώνες καταβύθισης των τεκτονικών πλακών εκεί όπου οι νεαρές ωκεάνιες πλάκες πνίγονται και αλέθονται κάτω από τις γηραιότερες ηπειρωτικές. Η ωκεάνια πλάκα καθώς κατέβαινε στο μανδύα, υποχρεώθηκε σε μερικό λιώσιμο απελευθερώνοντας νερό και διευκολύνοντας την τήξη των γύρω βράχων. Έτσι γεννήθηκαν τα «δακίτικα» σωθικά μου, παρακαλώ με 63% διοξείδιο του πυριτίου σε θερμοκρασίες μεταξύ 800-1000 βαθμούς Κελσίου.
Κάτι ακόμη, έχω μια κακή συνήθεια. Είμαι πολύ ραδιενεργός, σας το λέω για να προσέχετε. Ελπίζω να μην σας κούρασα, αυτό είχα να σας πω αδέλφια μου!
Γεωδίφης
Πηγές:
1.Μεσαιωνικά κάστρα και οχυρώσεις της Κω -Ν.Κοντογιάννης\
2.Κώια - Ι.Ζαρράφτης
3.Αειφόρος Ανάπτυξη του ηφαιστείου της Νισύρου και νέα ηφαιστειολογικά χαρακτηριστικά στοιχεία της ευρύτερης περιοχής και με την συμβολή της Τηλεπισκόπησης-Δημήτριος Π. Ζούζιας
4.Ιστορία των Σεισμών της Κω,2018
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
Η γεωγραφία της περιοχής του μοναχικού βράχου.
Οι δακιτικές λάβες πως δημιουργούνται;
Το Καστέλλι της Κεφάλου [Πανεπιστήμιο της Μπολόνιας].
Δακίτες με λειχήνες από το Καστέλλι, παρατηρούνται κυρίως στο τέλος της κατασκευής ενός χερσαίου ηφαιστειακού δόμου.