Το όριο που της είχε επιβληθεί από τη φύση;

Η βυθισμένη πόλη Ντουαράκα,γενέτειρα του Κρίσνα στο ινδουιστικό μυθολογικό purana mahabharatham, είχε στενές εμπορικές συναλλαγές με Έλληνες. 

Κατά την περίοδο 1983-1990 αρχαιολογική έρευνα του Εθνικού Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας της Ινδίας πραγματοποίησε υποβρύχιες ανασκαφές στην Dwarka. 

Σύμφωνα με τον S. R. Rao «Τα διαθέσιμα αρχαιολογικά στοιχεία από χερσαίες και υπεράκτιες ανασκαφές επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μιας πόλης-κράτους με μερικές γύρω πόλεις το 1500 π.Χ». 

Θεώρησε λογικό να συμπεράνει ότι αυτή η βυθισμένη πόλη είναι η Νταβάρακα όπως περιγράφεται στη Mausala Parva της Mahabharata [κείμενα από τον 3ο αιώνα π.Χ], ο Arjuna γίνεται μάρτυρας της βύθισης της και την περιγράφει ως εξής: «Η θάλασσα, που χτυπούσε στις ακτές, έσπασε ξαφνικά το όριο που της είχε επιβληθεί από τη φύση. Η θάλασσα όρμησε στην πόλη. Πέρασε στους δρόμους της όμορφης πόλης. Η θάλασσα κάλυψε τα πάντα στην πόλη. Είδα τα όμορφα κτίρια να βυθίζονται ένα ένα. Σε λίγα λεπτά όλα είχαν τελειώσει. Η θάλασσα είχε γίνει πλέον γαλήνια σαν λίμνη. Δεν υπήρχε ίχνος της πόλης. Το Dvaraka ήταν απλώς ένα όνομα, απλά μια ανάμνηση».

Η ευρύτερη περιοχή του Κόλπου Kutch της Δυτικής Ινδίας εχει δοκιμαστεί από ισχυρούς σεισμούς με μεγέθη από 8.1 έως 7.5  βαθμούς και τσουνάμι.Ποιός ήταν ο σεισμός φάντασμα που βύθισε την αρχαία Dwarka; φωτο-PaylessIndia

Γεωδίφης