Ξηρασία, όχι πόλεμος, έπληξε τον ασιατικό πολιτισμό της όασης Otrār
Όταν διαβάζουμε για την πτώση των αρχαίων πολιτισμών στα βιβλία της ιστορίας, μπορεί να σκεφτόμαστε ότι ο πόλεμος είναι η κύρια αιτία της παρακμής ενός πολιτισμού. Αλλά η κλιματική αλλαγή ευθύνεται επίσης για την καταστροφή πολλών κοινωνιών σύμφωνα με την ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα, τους κόκκους άμμου και τα κλιματικά αρχεία.
Αυτό φαίνεται να ισχύει για τους πολιτισμούς της Κεντρικής Ασίας της όασης Otrār που βρίσκονται στη διασταύρωση των ποταμών Syr Darya και Arys στο σημερινό νότιο Καζακστάν.Η περιοχή άκμασε κατά την κλασική αρχαιότητα λόγω της θέσης της στον Δρόμο του Μεταξιού και την πρόσβαση σε αρδευόμενες περιοχές που εκτείνονται σε περίπου 50.000 τετρ.χλμ. - περίπου το διπλάσιο του μεγέθους της Μεσοποταμίας.
Στο αποκορύφωμά της, η περιοχή έγινε γνωστή ως Transoxania και χαρακτηρίστηκε ως «η χώρα των χιλιάδων πόλεων ». Ωστόσο, η περιοχή έπεσε σε στασιμότητα στα τέλη της Μεσαιωνικής περιόδου, με την παρακμή της να συμπίπτει με μια Μογγολική εισβολή στις αρχές του 13ου αιώνα. Μετά από μερική ανάκαμψη, η Οτράρ κατέρρευσε τελικά τον 17ο αιώνα και παραμένει μια πόλη-φάντασμα σήμερα.Αλλά η αιτία της παρακμής της δεν ήταν πιθανώς οι πολεμικές συγκρούσεις, αλλά το μεταβαλλόμενο κλίμα.
Η Otrar ήταν μια σημαντική πόλη στο κέντρο μιας μεγάλης όασης που συνδέει το Καζακστάν με την Κίνα, την Ευρώπη, την Εγγύς και τη Μέση Ανατολή, τη Σιβηρία και τα Ουράλια.
Μια αραβική εισβολή μεταξύ 650 και 760 συνέπεσε με μια υγρή περίοδο, και η περιοχή όχι μόνο ανέκαμψε γρήγορα, αλλά και στην πραγματικότητα ευημερούσε αργότερα.Αντίθετα, όταν ο στρατός της Μογγολίας έφτασε το 1218, υπήρχε πιθανώς 100-150 χρόνια παρατεταμένης ξηρασίας και ήδη το μέρος δεν ήταν σε καλή κατάσταση.Πηγή- Eos
Γεωδίφης