Η μεσαιωνική Άσκινα;
Θα μπορούσε λόγω του μακρόστενου σχήματος να είναι μια ακόμη απο τις οφιδούσες νήσους του Αιγαίου, όμως δεν είναι. Είναι η Αντίτηλος! Η βραχώδης, άνυδρη με μακρόστενο σχήμα που μαζί με τον Γάιδαρο είναι τα μεγαλύτερα νησίδια που περιβάλλουν την Τήλο.
Ο σκίνος ή σχίνος είναι κοινή σήμερα ονομασία του φυτού Pistacia lentiscus, ανήκει στο γένος πιστακία[αλλ. μαστιχόδενδρο]. Το α μπορεί να είναι στερητικό πρόθημα, που δηλώνει έλλειψη, απουσία, στέρηση ή μπορεί να είναι προτακτικό [λαϊκότροπο] που προτάσσεται σε λέξεις πριν από σύμφωνο. Το χρησιμοποιούσαν στην μεσαιωνική ελληνική γλώσσα. Αρα μπορώ να υποθέσω ότι το τοπωνύμιο του Piacenza έχει σχέση με κάποιο τρόπο με τον σκίνο. Εξάλλου είναι γνωστό ως Ασκιονήσι.
Το σχήμα του νησιδίου οφείλεται στην δραστηριότητα δύο υποθαλάσσιων μη ορατών ρηγμάτων που την περιβάλλουν.
Οι χάρτες των περιηγητών του 16ου-19ου αιώνα δεν βοηθάνε. Άλλωστε το ίδιο συμβαίνει και με την Τήλο όπου υπάρχουν ιστορικές περίοδοι χωρίς πληροφορίες, όπως από τον 8ο-14ο αιώνα και όχι μόνο.
Σε χάρτη του Αυστριακού στρατιωτικού χαρτογράφου Franz von Weiss [1791-1858] το 1829 σημειώνεται ως Γυαλί.
Τα λεξικά του Στέφανου Βυζάντιου,Σούδας δεν την αναφέρουν. Φαίνεται ακατοίκητη τουλάχιστον από τον 19ο τον αιώνα. Υπάρχουν κάποια ερείπια που διακρίνονται σε δορυφορικές λήψεις αλλά τίποτα περισσότερο.Δεν είναι γνωστά αρχαιολογικά ευρήματα που να υποδεικνύουν την ύπαρξη οικισμών από τους προϊστορικούς χρόνους.
Ολόκληρη η νησίδα έχει βραχώδεις ακτές και οι ανατολικές μάλιστα είναι πολύ απότομες. Δεν ευνοεί η γεωλογία την κατοίκηση. Περιορισμένοι φυσικοί πόροι, απότομοι και δύσβατοι τόποι με γκρεμούς και γειτνίαση με ενεργά μεγάλα καταστροφικά ρήγματα.
Η Αντίτηλος λεγόταν Ασκιόνησος ή Άσκινα τον μεσαίωνα.Πρόκειται για ένα κομμάτι ξηράς που απέχει 3,2 χλμ. από την μητέρα Τήλο και χωρίζεται από αυτή από ένα στενό που φτάνει τα 500μ. σε βάθος. Απέχει 14,63 χλμ. από την Χάλκη.
Σχετικά με το όνομα της, το Αντί μπροστά από τόπο σημαίνει απέναντι, αντίκρυ- δηλαδή από την Τήλο. Δημοτικό τραγούδι λέει«στάθηκε αντί στο πέλαγο κι αντί στ' άγριο το κύμα»,ενώ στην Θεογονία του Ησίοδου αναφέρεται «μηδ' ἀντ' ἠελίου τετραμμένος ὀρθὸς ὁμιλεῑν».
Σύμφωνα με τον Μιχάλη Σκανδαλίδη το όνομα Τήλος είναι προελληνικό, χωρίς να μπορεί να το ερμηνεύσει.Είναι αρχαίο που άρχισε να διαιωνίζεται ως ανθρωπωνύμιο από την εποχή του Τήλου του τυράννου της Σύβαρης Ιταλίας, από το 510π.Χ. «Από Τήλο οικιστή, εκαλείττο Αγαθούσσα» αναφέρει ο Στέφανος Βυζάντιος.
Το νησίδιο έχει ψηλότερη κορυφή στα 116μ. από την στάθμη της θάλασσας, περίμετρο ακτογραμμής 6,57 χλμ. και εμβαδόν 0,42 τετρ.χλμ.
Αποτελείται από ασβεστόλιθους ηλικίας 200εκ. ετών της γεωτεκτονικής ζώνης της Τρίπολης.
Παλαιογεωγραφικά την εποχή των μεγάλων λιμνών του Αιγαίου βρισκόταν κάτω από την θάλασσα μαζί με την μητέρα της Τήλο, το χρονικό διάστημα μεταξύ 12-2 εκ.χρόνια πριν.Αποτελεί ενιαία νήσο με την Τήλο από 2εκ.-10000 χρόνια πριν.Περίπου 18000 χρόνια πριν αποτελεί νησάκι ξεχωριστό. Μόλις 6000 χρόνια πριν από σήμερα αποκτά την σημερινή του μορφή.
Περίπου 12χλμ. ΒΑ της φέρεται ότι έγινε ο σεισμός του 1863 με μέγεθος 7.5 βαθμούς,ενώ κοντά της συνέβησαν ο σεισμός 7.5 βαθμών του 1756 και ο 6.6 του 1843 που προκάλεσε τεράστιες ζημιές στην Χάλκη.
Ανήκει στο Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο NATURA 2000 για τα είδη: Falco eleonorae και Larus audouinii. Είναι ακατοίκητη σύμφωνα με την απογραφή του 2011, διοικητικά ανήκει στον Δήμο Τήλου.
Γεωδίφης
Σε χάρτη του Weiss, Franz von (1791-1858) το 1829 σημειώνεται ως Γυαλί.
