Τι μας διδάσκουν τα απολιθώματα;
1.Τι είναι τα απολιθώματα;
Απολιθώματα είναι είτε λείψανα (υπολείμματα) φυτικών ή ζωικών οργανισμών που έζησαν πριν από τη σημερινή γεωλογική εποχή και κλείσθηκαν σε στρώματα γης (ιζήματα), δηλαδή σε αποθέσεις, είτε ακόμη και ίχνη (ενδείξεις) ύπαρξης ζωής στο παρελθόν Τα απολιθώματα αποτελούν αντικείμενο της επιστήμης της παλαιοντολογίας.
Τα ζωικά απολιθώματα μελετώνται από την παλαιοζωολογία, τα φυτικά από την παλαιοβοτανική,ντα ανθρώπινα απολιθώματα μελετώνται από την παλαιοανθρωπολογία και οι ενδείξεις ύπαρξης ζωής μελετώνται από την παλαιοϊχνολογία.
Ένα απολίθωμα μπορεί να είναι είτε ολόκληρο σκελετικό στοιχείο ενός οργανισμού είτε τμήμα αυτού. Αυτό σημαίνει ότι το μέγεθος των απολιθωμάτων μπορεί να ποικίλλει σημαντικά από πελώριους οργανισμούς έως μικροσκοπικούς. Ανάλογα με το αν απαιτείται ή όχι η χρήση μεγεθυντικών οργάνων (μικροσκόπια) τα απολιθώματα διακρίνονται σε:
Μακροαπολιθώματα όταν το μέγεθός τους είναι τέτοιο ώστε να μη χρειάζονται τη μακροπαλαιοντολογία, και στα μικροαπολιθώματα: όταν το μέγεθός τους είναι μικροσκοπικό και για τη μελέτη τους χρειάζονται μεγεθυντικά όργανα (μελετώνται από τη μικροπαλαιοντολογία).
2.Τι μας διδάσκουν τα απολιθώματα;
Τα διάφορα γεγονότα που έχουν συμβεί επάνω στην Γη. Μελετώντας τα απολιθώματα γνωρίζουμε για την φυσική εξέλιξη όχι μόνο του πλανήτη μας αλλά και των ειδών που έζησαν σ' αυτόν. Ωστόσο, τα απολιθώματα εκτός από το παρελθόν δείχνουν και το μέλλον .Το μέλλον που μας επιφυλάσσει η κλιματική αλλαγή ίσως να είναι «ορατό» μέσα από τα απολιθωμένα φύλλα δέντρων και φυτών που έχουν ηλικία από εκατοντάδες χιλιάδες μέχρι εκατομμύρια χρόνια.
3.Απολιθωματοφόρες θέσεις Κω
Που μπορεί κανείς να βρεί απολιθώματα στο νησί της Κω; Χάρτης με τις απολιθωματοφόρες θέσεις του νησιού της Κω.
4.Πως η φύση μετατρέπει έναν οργανισμό σε πέτρωμα;
Τα απολιθώματα είναι τα λείψανα που διατηρήθηκαν με φυσικό τρόπο. Η επιστήμη που ασχολείται με τη μελέτη των απολιθωμάτων ονομάζεται παλαιοντολογία. Η απολίθωση πραγματοποιείται όταν αντικαθίσταται το υλικό του φυτού ή του ζώου από ανόργανα άλατα μόριο προς μόριο. Τα φυτικά απολιθώματα είναι σπανιότερα επειδή τα φυτά αποσυντίθενται γρήγορα όταν πεθάνουν. Αντίθετα τα οστά των ζώων ή τα όστρακα βρίσκονται συχνότερα επειδή αποτελούνται από σκληρά υλικά. Η μετατροπή ενός ζωντανού οργανισμού σε απολίθωμα μπορεί να διαρκέσει και εκατομμύρια χρόνια. Όταν ένα ζώο πεθάνει αρχίζει η διαδικασία της αποσύνθεσης. Τα σκληρά μέρη (όστρακα, κόκαλα, δόντια) αντέχουν περισσότερο από τους μαλακούς ιστούς, αλλά και αυτά αποσυντίθενται. Για να απολιθωθεί ένας οργανισμός πρέπει να σκεπαστεί με ίζημα πριν προλάβει να αποσυντεθεί. Η γρήγορη ταφή προφυλάσσει τα υπολείμματα ενός οργανισμού από το σπάσιμο και την καταστροφή από την αποσάθρωση. Ακόμα και μετά την ταφή, τα μαλακά μέρη ενός οργανισμού αποσυντίθενται από τα βακτήρια και έτσι συνήθως διατηρούνται μόνο τα σκληρά μέρη. Σε σπάνιες περιπτώσεις όμως, μπορούν να διατηρηθούν και τα μαλακά μέρη.
5.Τα αρχαιότερα πρωτόγονα όντα της Γης
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Πρίνστον ανακάλυψαν τα αρχαιότερα ίχνη ύπαρξης ζώων στη Γη. Τα απολιθώματα τα οποία ανακαλύφθηκαν σε βράχους της Νότιας Αυστραλίας ανήκουν σε πρωτόγονα όντα που έμοιαζαν με σπόγγους και γυρνούν πίσω το ρολόι της εμφάνισης ζώων στον πλανήτη μας κατά περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια. Τα απολιθωμένα απομεινάρια των σπόγγων, το μήκος των οποίων δεν ξεπερνούσε το ένα εκατοστό, χρονολογούνται πριν από 640-650 εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με τα νέα ευρήματα που δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση «Νature Geoscience». Οι σπόγγοι αποτελούν απλές μορφές ζωής που τρέφονται από το νερό καθώς εκείνο περνά μέσα από ειδικά «κανάλια» του οργανισμού τους. Ως σήμερα τα αρχαιότερα γνωστά απολιθώματα σπόγγων ήταν ηλικίας 555 εκατομμυρίων ετών.
6.Εξοικειωθείτε με τα απολιθώματα
Αυτός ο ιστοχώρος έχει να κάνει με απολιθώματα. Από τους πασίγνωστους Αμμωνίτες μέχρι οτιδήποτε άλλο μπορείτε να φανταστείτε θα το βρείτε εδώ. Είναι ειδικά διαμορφωμένο για τους καθηγητές, τους μαθητές, που θέλουν να γνωρίσουν τον θαυμαστό κόσμο των απολιθωμάτων. Δεν χρειάζεται να είστε παλαιοντολόγος για να το απολαύσετε. Θα βρείτε συμβουλές για τη διδασκαλία και ιδέες, σχετικά με τα απολιθώματα και τον γεωλογικό χρόνο.
7.Eικονικό μουσείο των απολιθωμάτων
Απολιθώματα κατά τη διάρκεια του γεωλογικού χρόνου παρουσιάζονται σε πολλαπλά πλαίσια της γεωλογικής ιστορίας, του δέντρου της ζωής, της παλαιοβιολογίας και της εξέλιξης. Το Virtual Fossil Museum είναι ένας εκπαιδευτικός πόρος που παρέχει μια συνεχώς αυξανόμενη εκτενή συλλογή απολιθωμάτων. Ένας εκπαιδευτικός πόρος αφιερωμένος στην ποικιλομορφία της ζωής
8.Απολιθωματοφόρες θέσεις στην Ευρώπη
Ανα την Ευρώπη παρουσιάζονται κάποιες απο τις θέσεις όπου μπορείτε να βρείτε απολιθώματα
9.Η Παλαιοντολογία στην Ελλάδα
Σημαντική είναι η δουλειά που γίνεται τα τελευταία χρόνια για να προστατευθούν και να αναδειχθούν τα πολλά και αξιόλογα παλαιοντολογικά ευρήματα που έχουν βρεθεί σε όλη την Ελλάδα.
Πατημασιά σαρκοφάγου περίπου 7 εκατομμυρίων χρόνων.βρέθηκε στα Χανιά Εκατομμύρια χρόνια πριν, όταν η δυτική Κρήτη ήταν ενωμένη με την Πελοπόννησο, σαρκοφάγα σε μέγεθος όσο μια σημερινή λεοπάρδαλη, ζούσαν στο χώρο αφήνοντας το «στίγμα» τους παντού. Ένα αποτύπωμα, μία απολιθωμένη πατημασιά σαρκοφάγου, ηλικίας επτά εκατομμυρίων ετών, βρέθηκε στην Κρήτη. Από τις μέχρι τώρα αναλύσεις, προκύπτει ότι η πατημασιά ανήκει μάλλον σε ύαινα ή σε αιλουροειδές. Πρόκειται για τη μοναδική πατημασιά σαρκοφάγου τέτοιας ηλικίας που έχει βρεθεί στον ελλαδικό χώρο σύμφωνα με τον λέκτορα Παλαιοντολογίας στο Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, Γιώργο Ηλιόπουλο, ο οποίος μελέτησε το εύρημα που βρέθηκε στο χωριό Γούβες του νομού Χανίων. Από την Enet.gr.
O μαστόδοντας των Γρεβενών. Στα πιο σημαντικά ευρήματα που θα φιλοξενεί το νέο μουσείο της Μηλέας Γρεβενών περιλαμβάνεται ο μοναδικός Μαστόδοντας του «γίγαντα του Μπόρσον» με τους 4 μεγαλύτερους χαυλιόδοντες στον κόσμο μήκους 5,02 μέτρων.
10.Απολιθώματα ανά τον κόσμο
Οι Τριλοβίτες είναι εξαφανισμένα ασπόνδυλα ζώα της συνομοταξίας των αρθροπόδων. Οι τριλοβίτες είχαν παγκόσμια γεωγραφική εξάπλωση, λόγω της εξάπλωσης των και της ευκολίας με την οποία απολιθώνεται ο εξωσκελετός τους. Έχουν, μέχρι σήμερα, καταγραφεί περισσότερα από 15.000 είδη. Εμφανίστηκαν πριν από 540 εκ. χρόνια ενώ ο τελευταίος τριλοβίτης εξαφανίστηκε περίπου 250 εκατομμύρια χρόνια πριν από σήμερα. Ένας ιστοχώρος για να κατανοήσετε καλύτερα τους τριλοβίτες. Περισσότερα,http://www.trilobites.info/
Απολιθωμένο κρανίο και το σαγόνι μιας γιγαντιαίας, φάλαινας ανακαλύφθηκε στα ανοικτά των ακτών του Περού. Το πλάσμα, αυτής της φάλαινας παρουσιάστηκε στο περιοδικό Nature, και ανήκει σε ένα γένος προηγουμένως άγνωστο φαλαινών και πήρε το όνομά του Χέρμαν Μέλβιλ, του συγγραφέα του MobyDick. Το απολίθωμα βρέθηκε σε στρώματα των ωκεανών. Το απολίθωμα του "θαλάσσιου τέρατος", που βρέθηκε είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από το μέγεθος της σύγχρονης φάλαινας- δολοφόνου. Τα δόντια του Χέρμαν Μέλβιλ ήταν τόσο μεγάλα, που είχε αρχικά υποτεθεί πως ήταν χαυλιόδοντες ελεφάντων. Δεν υπήρχαν ελέφαντες στη Νότια Αμερική πριν από 3 εκατομμύρια χρόνια και τα δείγματα, που βρέθηκαν είχαν ηλικία 12 έως 15 εκατομμύρια χρόνια. Το απολιθωμένο κρανίο, παραμένει στο Περού και περιλαμβάνει ένα οστό της σιαγόνας και αρκετά δόντια, κάθε ένα γύρω στα 12 εκατοστά σε διάμετρο και μέχρι 36 εκατοστά μήκος. Ωστόσο, δεν είναι γνωστός ο λόγος, που εξαφανίστηκε. Πιθανότερη αιτία είναι η κλιματολογική υποβάθμιση σύμφωνα με τους ερευνητές.
Μία προϊστορική κατοικία των Νεάντερταλ ανακάλυψαν οι επιστήμονες σε σπηλιά της Ισπανίας. Στην κατοικία υπάρχουν ίχνη από κρεβάτια από χόρτο, στρωμένα κάποτε με τρίχωμα ζώων, καθώς και μία εστία που χρησιμοποιούσαν για φαγητό και θέρμανση. Στο μικρό δωμάτιο ζούσαν Νεάντερταλ πριν από 53.000 με 39.000 χρόνια, όπως γράφουν οι επιστήμονες στην «Επιθεώρηση Αρχαιολογικών Επιστημών». Οι κάτοικοι της σπηλιάς ανανέωναν συχνά τα κρεβάτια τους με φρέσκο γρασίδι. Εκτός από ύπνο, φαίνεται πως τα χρησιμοποιούσαν και σαν καθιστικό τις υπόλοιπες ώρες. Εκεί έφτιαχναν τα εργαλεία τους από πέτρα, μαγείρευαν, έτρωγαν και κάθονταν δίπλα στη φωτιά. Στον χώρο βρέθηκαν απολιθωμένα φυτά και άλλα υλικά που βοήθησαν τους επιστήμονες να αναπαραστήσουν το περιβάλλον των Νεάντερταλ και κάποιες λεπτομέρειες από την καθημερινότητά τους. Παρόμοιες κατοικίες βρέθηκαν πρόσφατα και σε άλλες σπηλιές της Ισπανίας. Η εξαφάνιση των Νεάντερταλ παραμένει ένα μυστήριο. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οφείλεται σε συνδυασμό παραγόντων. Μεταβολές στο περιβάλλον, αλλαγές στην κοινωνική οργάνωση και δομή, εξάπλωση ασθενειών, ανταγωνισμός για πόρους και άλλοι λόγοι ίσως έχουν παίξει ρόλο στην εξαφάνιση των Νεάντερταλ.
Aetodactylus Halli,ένα νέο είδος ερπετού-Aπολιθώματα 95 εκατομμυρίων ετών ανακαλύφθηκαν στο Τέξας και έχουν αναγνωριστεί ως ένα νέο γένος και είδος ερπετού το οποίο ονόμασαν οι παλαιοντολόγοι , Aetodactylus Halli.Το συγκεκριμένο ερπετό είναι μια πτερόσαυρα και ανήκει σε μια ομάδα που αποτελείται στην κυριολεξία από μια φτερωτή κυριολεκτικά σαύρα – και είναι ένα από τα νεότερα μέλη στον κόσμο της οικογένειας pterosaur Ornithocheiridae . Οι Πτερόσαυροι κυβερνούσαν τον ουρανό από τα τέλη του Τριαδικού , πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια ,έως το τέλος του Κρητιδικού, 65 εκατομμύρια χρόνια πριν όταν εξαφανίστηκαν. Αντιπροσωπεύουν τα πρώτα σπονδυλωτά που μπόρεσαν να πετάξουν .
Ο Αλμπερτόσαυρος του Καναδά, ανήκει στην οικογένεια των Τυρανόσαυρων. Το όνομα του το πήρε από την επαρχία Αλμπέρτα του Καναδά. Ένα δόντι και οστά που ανήκουν σε δεινόσαυρο- Αλμπερτόσαυρο ήρθαν στο φως κατά τις ανασκαφές, στην πόλη Έντμοντον, του Καναδά .Ο συγκεκριμένος δεινόσαυρος έζησε στη δυτική Βόρεια Αμερική κατά την Ύστερη Κρητιδική Περίοδο, περισσότερα από 70 εκατομμύρια χρόνια πριν. Σύμφωνα με τους ειδικούς επιστήμονες, δεν είναι και τόσο σπάνιο να συναντήσει κανείς στη συγκεκριμένη περιοχή του Καναδά ίχνη από δεινόσαυρο, ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας απλής κυριακάτικης βόλτας στο δάσος.
O προϊστορικός κροκόδειλος έμοιαζε με θηλαστικό.Η ανακάλυψη αρχαίων απολιθωμάτων κροκοδείλων στην Τανζανία από έναν ερευνητή του National Geographic παρουσιάζει ότι ο κροκόδειλος έμοιαζε περισσότερο με ένα θηλαστικό από τα άλλα ερπετά της εποχής του. Το ερπετό είχε τα χαρακτηριστικά ενός θηλαστικού-όπως δόντια και τα πόδια καθώς επίσης και τα ρουθούνια στο μέτωπο του κεφαλιού του, και δείχνει ότι το ζώο ξόδεψε περισσότερο χρόνο στο έδαφος από τους σημερινούς κροκοδείλους.
Υπήρξαν τα πτηνά του τρόμου;Ένα πτηνό βάρους 40 κιλών, που ζούσε στην περιοχή της σημερινής Αργεντινής πριν από 6 εκατ. χρόνια, σκότωνε τη λεία του χρησιμοποιώντας το ογκώδες ράμφος του σαν τσεκούρι, αποκαλύπτουν ανατομικές αναλύσεις και προσομοιώσεις στον υπολογιστή. Το Andalgalornis, ένα από τα λεγόμενα «πτηνά του τρόμου» που ζούσαν στη Νότιο Αμερική. Δεν μπορούσε να αναμετρηθεί ευθέως με τη λεία του. Έπρεπε να στέκεται χοροπηδώντας σε μια απόσταση ασφαλείας και να επιτίθενται με ραμφίσματα σαν τσεκουριές. Το πουλί, με ύψος γύρω στα 1,4 μέτρα, ακολουθούσε μια τακτική επίθεσης και υποχώρησης , προσπαθώντας να σκοτώσει το ζώο και να το καταπιεί ολόκληρο, αν μπορούσε, ή να χρησιμοποιεί το ράμφος και τους ισχυρούς μύες του λαιμού για να κόψει κομμάτια σάρκας.Το γιγάντιο ράμφος του Andalgalornis ήταν κούφιο -όπως τα οστά των περισσότερων πτηνών- παρόλα αυτά όμως ήταν ιδιαίτερα ισχυρό στον προσθιοπίσθιο άξονα. Στην ίδια περιοχή ζούσε ένα ακόμα μεγαλύτερο «πτηνό του τρόμου», το Titanis, το οποίο μάλιστα πρόλαβε να επεκταθεί και στη Βόρειο Αμερική, πριν τελικά εξαφανιστεί. Πηγή-PLoS ONE.
Ο βασιλιάς του νερού; Πριν από λίγο καιρό βρέθηκε ένα απολίθωμα πιγκουίνου με σχεδόν το διπλάσιο ύψος από τους σημερινούς.Ανακαλύφθηκε στο Εθνικό Πάρκο Παράκας του Περού .Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά ο πρόγονος του σημερινού πιγκουίνου, ο οποίος ζούσε πριν από 36 εκατ. χρόνια, είχε ύψος γύρω στα 1,6 μέτρα και φτέρωμα σε χρώμα κόκκινο-καφέ και γκρι, διαφορετικό από το μαύρο - άσπρο που έχουν οι πιγκουίνοι της εποχής μας. Ο πρόγονος του πιγκουίνου, με την επιστημονική ονομασία Inkayasu paracasensis ,σημαίνει ο "βασιλιάς του νερού", έζησε στην ύστερη Ηώκαινο περίοδο πριν από 36 - 41 εκατ. χρόνια. Διέθετε ένα μακρύ και ευθύ ράμφος, πολύ μεγαλύτερο από τους σύγχρονους πιγκουίνους. Η παρουσία των καλοδιατηρημένων φτερών πάνω στον σχεδόν πλήρη σκελετό που βρέθηκε, δείχνει ότι τα φτερά εμφανίστηκαν πολύ νωρίς στην εξέλιξη των πιγκουίνων. Μέχρι τώρα οι επιστήμονες δεν γνώριζαν τίποτε για τα φτερά και τα χρώματά τους στους αρχαίους πιγκουίνους. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η μετατροπή των χρωμάτων του φτερώματος από κοκκινο-καφέ-γκρι σε μαύρο-άσπρο έγινε αρκετά πρόσφατα. Το ιδιαίτερο σχήμα των πτερυγίων και των φτερών των πιγκουίνων τους επιτρέπουν να είναι δεινοί κολυμβητές και να βουτάνε σε μεγάλα βάθη. Μπορούν να πάνε σε βάθος πάνω από 300 μέτρα και να μείνουν κάτω από το νερό μέχρι και επτά λεπτά - παρόλο που δεν είναι ψάρια αλλά πουλιά.Παραμένει ακόμα άγνωστο πώς ακριβώς οι πιγκουίνοι απέκτησαν εξελικτικά αυτές τις ικανότητες και άρχισαν να διαπρέπουν στη θάλασσα αντί για τον αέρα, αλλά η ανακάλυψη του απολιθώματος δείχνει ότι οι πρόγονοί τους δεν μπορούσαν να κάνουν τολμηρές βουτιές στα βάθη. Πολλοί πιστεύουν ότι οι πιγκουίνοι ζουν βασικά στην Ανταρκτική, στην πραγματικότητα τα 17 από τα 19 συνολικά είδη πιγκουίνων που ζουν σήμερα, επιβιώνουν σε μια ποικιλία τόπων. Το αρχείο απολιθωμάτων δείχνει μια μεγάλη γεωγραφική εξάπλωση, στην Αυστραλία-Ν.Ζηλανδία, την Νότια Αμερική, την Αφρική και την Ανταρκτική.
Ο μεγαλύτερος δεινόσαυρος που έζησε ποτέ;Η Παταγονία της Αργεντινής είναι η χώρα δεινοσαύρων, αφού το έδαφος της είναι πλούσιο σε απολιθώματα δεινοσαύρων. Ο Argentinasaurus –Αργεντινόσαυρος ήταν ο μεγαλύτερος δεινόσαυρος που έζησε. Ο δεινόσαυρος έζησε στην Νότια Αμερική κάπου μεταξύ 97 και 94 εκατομμύρια χρόνια πριν. Εκτιμάται ότι ο Argentinosaurus ήταν μεταξύ 30-35 μέτρα σε μήκος και με βάρος έως 80-100 τόνους .Προσέξτε πόσο μεγάλος ήταν αυτός ο χορτοφάγος γίγαντας.
Eudromeaus, ένας νέος μικρόσωμος δεινόσαυρος. Ο νέος σαρκοφάγος δεινόσαυρος, που ονομάστηκε επιστημονικά Eodromaeus ("δρομέας της αυγής"), είχε μήκος περίπου 1,3 μέτρα, βάρος 5-7 κιλά, μακρύ λαιμό, μακριά μυτερά νύχια, ουρά, πόδια γρήγορου αιλουροειδούς, μεγάλα σαγόνια και κοφτερά δόντια. Σύμφωνα με τους παλαιοντολόγους Πολ Σερένο του πανεπιστημίου του Σικάγο και τον Ρικάρδο Μαρτίνεθ του Εθνικού Πανεπιστημίου Σαν Χουάν της Αργεντινής ,ο δεινόσαυρος που ανακαλύφτηκε είναι ένα νέο είδος μικρόσωμου αλλά άγριου δεινόσαυρου, που έζησε πριν από περίπου 230 εκατ. χρόνια, στην ύστερη Τριασική περίοδο. Πρόκειται για έναν από τους παλαιότερους δεινόσαυρους που έχουν ποτέ βρεθεί. Οι δεινόσαυροι κυριάρχησαν στον πλανήτη μας επί πολλές δεκάδες εκατομμύρια χρόνια.Η ανακάλυψη του σχεδόν πλήρους απολιθώματος, που έγινε στη βορειοδυτική Αργεντινή από ερευνητές, . Με βάση την ανατομία του, που δείχνει ένα πλάσμα ικανό να κυνηγά και να ξεσκίζει τη λεία του, οι ερευνητές πιστεύουν ότι αποτελεί πρώιμο πρόγονο της ομάδας των σαρκοβόρων δεινοσαύρων (θηρόποδα), η οποία περιλαμβάνει και τον τρομερό "Τυραννόσαυρο" (T. Rex), πιθανότατα την πιο φονική βιολογική "μηχανή" που έχει περάσει από τη Γη. Ο Eudromeaus μοιάζει στο μέγεθος και στην ανατομία μ’ έναν άλλο δεινόσαυρο, τον φυτοφάγο Eoraptor, που επίσης έχει ανακαλυφθεί στην Αργεντινή και ο οποίος θεωρείται πρόγονος μιας άλλης ομάδας δεινοσαύρων (τα σαυρόποδα), από τα οποία ξεπήδησαν και οι φυτοφάγοι τεράστιοι δεινόσαυροι με τον μακρύ λαιμό, που κινούνταν στα τέσσερα πόδια. Και οι δύο πρόγονοι των δεινοσαύρων, που τότε ακόμα δεν ήταν κυρίαρχο είδος, έτρεχαν στα δύο τους πόδια και έζησαν περίπου την ίδια εποχή, οδηγώντας τους επιστήμονες στην θεωρία ότι ο κοινός πρόγονος όλων των δεινόσαυρων - ο οποίος πρέπει να έζησε λίγο πριν - θα ήταν ένα μικρό πλάσμα λίγο μεγαλύτερο από το ένα μέτρο σε μήκος.Πηγές- BBC, New York Times, Nature.
Ρομποτικός δεινόσαυρος.Δημιουργήθηκε το 2002, o ρομποτικός οικιακός δεινόσαυρος και είναι κάτι περισσότερο από ένας ρομποτικός Triceratops με μια φωτογραφική μηχανή στο ρύγχος του.Aποτελεί ένα σύστημα ασφαλείας και κοστίζει περίπου $ 20.000.
Προϊστορικοί καρχαρίες, ο Megalodon ήταν πρόγονος του σημερινού μεγάλου λευκού καρχαρία. Έζησε περίπου 25 με 1,5 εκατομμύρια χρόνια πριν. Ήταν ο μεγαλύτερος καρχαρίας- περίπου 20 μέτρα, που έζησε ποτέ.
Brontomerus, ο δεινόσαυρος με τα δυνατά πόδια.Οι επιστήμονες πρόσφατα ανακάλυψαν έναν νέο δεινόσαυρο που ονόμασαν Brontomerus εξαιτίας των τεράστιων μυών που πιστεύουν ότι είχε. Ενώ έχουν μόνο τμήματα του σκελετού βρεθεί, οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι το πλάσμα πρέπει να είχε πολύ ισχυρά πόδια.
12.Μαθήματα για τα απολιθώματα και την Παλαιοντολογία
α.Μαθήματα Παλαιοντολογίας ασπόνδυλων
β.Μαθήματα Παλαιοντολογίας Σπονδυλωτών
γ,Σημειώσεις Μικροπαλαιοντολογίας
δ.Σημειώσεις Στρωματογραφίας
ε.The Palentology portal-Η πύλη της Παλαιοντολογίας.Από τους καλύτερους ιστοχώρους σχετικά με τα απολιθώματα και την παλαιοντολογία.
Γεωδίφης,2010