ΘΕΜΑΤΑ

ΑΝΤΙΤΗΛΟΣ1 ΑΡΚΟΙ2 ΑΡΚΟΝΗΣΟΣ3 ΑΡΜΑΘΙΑ1 ΑΣΤΑΚΙΔΑ1 ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ10 ΑΥΓΟ1 ΓΑΔΑΡΟΣ7 ΓΑΙΑ3769 ΓΛΑΡΟΣ1 ΓΥΑΛΙ31 ΔΙΒΟΥΝΙΑ2 ΔΟΛΙΧΗ1 ΕΛΛΑΔΑ1533 ΖΑΦΟΡΑΣ ΜΑΚΡΥΣ1 ΙΑΣΟΣ4 ΙΜΙΑ2 ΚΑΛΑΒΡΟΣ1 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ4 ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ1 ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ2 ΚΑΛΥΜΝΟΣ158 ΚΑΜΗΛΟΝΗΣΙ2 ΚΑΝΔΕΛΙΟΥΣΑ3 ΚΑΡΠΑΘΟΣ13 ΚΑΣΟΣ8 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ20 ΚΑΣΤΡΙ1 ΚΕΔΡΕΑΙ[SEDIR]1 ΚΕΡΑΜΟΣ1 ΚΙΝΑΡΟΣ1 ΚΝΙΔΟΣ26 ΚΟΛΟΦΩΝΑΣ1 ΚΟΥΝΕΛΙ1 ΚΡΕΒΑΤΙΑ1 ΚΩΣ2243 ΛΕΒΙΘΑ3 ΛΕΙΨΟΙ6 ΛΕΠΙΔΑ1 ΛΕΡΟΣ32 ΛΕΣΒΟΣ1 ΛΥΤΡΑ1 ΜΥΝΔΟΣ1 ΝΕΚΡΟΘΗΚΗ1 ΝΕΡΟΝΗΣΙ1 ΝΗΠΟΥΡΙ1 ΝΗΣΟΣ1 ΝΙΜΟΣ1 ΝΙΣΥΡΟΣ188 ΞΕΝΑΓΟΡΑ ΝΗΣΟΙ1 ΟΦΙΔΟΥΣΑ1 ΠΑ.ΦΩ.ΚΩ43 ΠΑΤΜΟΣ29 ΠΑΧΕΙΑ6 ΠΕΝΤΙΚΟΝΗΣΙΑ1 ΠΕΤΡΟΚΑΡΑΒΟ1 ΠΙΑΤΑ1 ΠΙΤΤΑ1 ΠΛΑΤΕΙΑ1 ΠΛΑΤΗ2 ΠΟΝΤΙΚΟΥΣΑ1 ΠΡΑΣΟ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙΑ1 ΠΡΑΣΟΥΔΑ ΚΑΤΩ1 ΠΥΡΓΟΥΣΑ5 ΡΟΔΟΣ135 ΡΩ1 ΣΑΒΟΥΡΑ1 ΣΑΜΟΣ13 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ61 ΣΑΡΑΚΙ1 ΣΑΡΙΑ1 ΣΕΣΚΛΙ1 ΣΟΧΑΣ1 ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΥ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΜΕΓΙΣΤΗΣ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΝΙΣΥΡΟΥ]3 ΣΥΜΗ38 ΣΥΡΝΑ4 ΣΦΥΡΝΑ1 ΤΕΛΕΝΔΟΣ1 ΤΕΡΜΕΡΑ1 ΤΗΛΟΣ28 ΤΡΑΓΟΝΕΡΑ1 ΤΡΑΓΟΥΣΑ1 ΤΣΟΥΚΑ1 ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ3 ΧΑΛΚΗ15 ΨΕΡΙΜΟΣ22
Εμφάνιση περισσότερων

Ηφαίστειο της Θήρας, 25/1/1928

Οι πιο πρόσφατες εκρήξεις του ηφαιστείου  της Σαντορίνης δημιούργησαν τους θόλους Γεωργίου και Αφρόεσσας (1866), τον θόλο της Δάφνης (1925-1926) και τον θόλο του Ναυτίλου (1928) που ενώθηκαν και σχημάτισαν τις Νέες Καμένες.
Η ηφαιστειακή δραστηριότητα του 1925-1928 ήταν πολύ σημαντική για το νησί της Σαντορίνης.
Μια σειρά από μικρές σεισμικές δονήσεις στις 28 Ιουλίου 1925 προειδοποίησε τους κατοίκους της Θήρας πως το ηφαίστειο είχε ξυπνήσει. Η Ελληνική κυβέρνηση έστειλε μια ομάδα γεωλόγων για να παρατηρήσει το φαινόμενο. Κατέφθασε ακόμη και μία ομάδα από Γερμανούς και Ολλανδούς ηφαιστειολόγους.
Από την έκρηξη, που ξεκίνησε στις 11 Αυγούστου, ξεπήδησαν τεράστια συντριβάνια ατμού και νερού στην περιοχή 'Κόκκινα Νερά' (σημερινά Ζεστά Νερά). Η ηφαιστειακή δραστηριότητα επέφερε χαρακτηριστική αύξηση της θερμοκρασία στον κόλπο Κόκκινα Νερά, είχε δε ως αποτέλεσμα την βύθιση της ανατολικής ακτής της Νέα Καμένης και το σχηματισμό του θόλου 'Δάφνη' (ονομάστηκε έτσι από το πρώτο πολεμικό πλοίο που έφτασε στην περιοχή αμέσως μετά την έκρηξη).
Οι εκρήξεις εκτόξευσαν ηφαιστειακή τέφρα στον ουρανό που έφτασε τα 3.3 χλμ. σε ύψος. Κομμάτια λάβας έπεσαν στην γύρω περιοχή σε ακτίνα 850 μέτρων. Εκτιμάται ότι 100 εκατομμύρια κυβικά λάβας ξεχύθηκαν προς 2 βασικές κατευθύνσεις, μία σε κάθε πλευρά τη Μικρής Καμένης, γεμίζοντας το κενό που χώριζε την Νέα Καμένη και αυξάνοντας σημαντικά την επιφάνεια της στεριάς του νησιού που τώρα είχε γίνει πια μία ενιαία μάζα.
Λίγες μέρες αργότερα, το επίκεντρο της ηφαιστειακής δραστηριότητας μετακινήθηκε 200 μέτρα νοτιοδυτικά, σε μία τοποθεσία που σήμερα αρκετοί κρατήρες ομαδοποιούνται. Αυτοί οι κρατήρες, κώνοι από πυροκλαστικά θραύσματα λάβας που τους δημιούργησαν, ήταν αποτελέσματα της ηφαιστειακής δραστηριότητας του 1925.
Το πρώτο κύμα της δραστηριότητας έπαυσε τον Ιανουάριο του 1926 για 4 μήνες, για να ξεκινήσει και πάλι. Από το Μάιο του 1926 μέχρι τον Ιανουάριο του 1928 υπήρξε μία παύση, την οποία ακολούθησαν 4 εκρήξεις μία τις οποίες δημιούργησε τον θόλο Ναυτίλο. Αυτός ο θόλος δεν είναι πλέον ορατός αφού σκεπάστηκε από λάβα κατά την διάρκεια της επόμενης φάσης της δραστηριότητας. Φωτογραφία και πληροφορίες από το διαδίκτυο.

Γεωδίφης

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Recent Posts Widget