Το δίπλωμα του Σχολαρχείου

«Παρά την στενότητα των οικονομικών του πατέρα μου και τις επιπτώσεις του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου που βρισκότανε στο φόρτε του δε δείλιασε να με στείλει στην Νίσυρο για να τελειώσω το σχολαρχείο της.Να μπορέσω να διοριστώ έστω βοηθός -δάσκαλος στο χωριό μου [Καρδάμαινα] για να μπορέσω να ανακουφίσω την 9μελή οικογένεια μου. Είχα τελειώσει την 5η Δημοτικού με άριστα. Εύκολο λοιπόν ήταν να συνεχίσω την 2α και 3η τάξη του Σχολαρχείου στη Νίσυρο και να επιστρέψω έπειτα από 2 χρόνια απόφοιτος ανώτερου σχολείου και έτοιμος για δάσκαλος. Μεγάλη δουλειά! Ωστόσο μία επίμονη και βασανιστική αρρώστα μου στους 4 μήνες που είχα μείνει στο Μανδράκι και που λέγεται νοσταλγία με είχε αναγκάσει να το σκάσω και να γυρίσω στο χωριό μου και αντί να πάρω το δίπλωμα του Σχολαρχείου και να διοριστώ δασκαλάκος στην Καρδάμαινα όπως ποθούσε ο πατέρας,πέτυχα να πάρω το απολυτήριο της 6ης Δημοτικού.»

Ηρακλής Καραναστάσης,Αναμνήσεις εκπαιδευτικού. 

Στην φωτογραφία η περίφημη Scuola Elementare της Νισύρου επί ιταλοκρατίας.

Γεωδίφης

Πηγή-Πέντε πόδια από το Τείχος

Σχολική εορτή σε καρτ ποστάλ της δεκαετίας του 20 στο Σχολαρχείο της Νισύρου. Το κτήριο είναι το σημερινό δημοτικό σχολείο. Σχολική εορτή σε καρτ ποστάλ της δεκαετίας του 20 στο Σχολαρχείο της Νισύρου. Η Ομήρειος Κοινοτική Σχολή ιδρύθηκε το 1909 κοντά στο τέλος της οθωμανοκρατίας. Η συστηματική εκπαίδευση στην Νίσυρο αρχίζει το 1865 με το πρώτο σχολείο στην Τράπεζα το οποίο ιδρύθηκε από την Δημογεροντία. Ομως οι αυξημένες στεγαστικές ανάγκες οδήγησαν στην ίδρυση του Ομηρείου σχολείου, όταν ο πληθυσμός της Νισύρο το 1910 αριθμούσε 5034 κατοίκους. Το 1839 είχε λειτουργήσει η σχολή του Καίρη στην Νίσυρο όμως οι  αιρετικές διδασκαλίες του λέγεται ότι εξαγρίωσαν του δημογέροντες με αποτέλεσμα να κλείσει. 

Omero-Scuola Comunale di Mandrachi- Ομήρειο Δημοτικό Σχολείο, Μανδράκι Νισύρου σε καρτ ποσταλ, αρχές της ιταλοκρατίας;[ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΠΑΤΣΟΣ].Κάτω φαίνεται το νεκροταφείο.Δεν έχουν φυτευτεί ακόμα οι ευκάλυπτοι,και η στέγη είναι με κεραμίδια.

Ομήρειος Σχολή της Νισύρου την δεκαετία του ΄20, με ιταλική σημαία; 

Ο Κων/νος Ξένος [1802-1874] είχε φοιτήσει στην γνωστή σχολή του Θεόφιλου Καίρη. Οταν τελείωσε, έφτασε στην Νίσυρο και το 1839 άνοιξε το πρώτο σχολείο.Ο Ξένος ήταν καλός μαθητής του Καίρη. Ποιος ήταν ο Καίρης; Διαφωτιστής, φιλόσοφος, διδάσκαλος του Γένους και πολιτικός.Δεν αυτοσυστηνόταν ως εισηγητής ή ιδρυτής νέας θρησκείας ή νέας εκκλησίας. Θεωρούσε τον Θεό ως μόνο δάσκαλο της Θεοσέβειας.Για τον Χρήστο Γιανναρά ήταν μια ιδιότυπη θρησκοληψία μυστικιστικού ηθικισμού,που προωθούσε έναν τυπικό Δεϊσμό[η άποψη ότι η λογική μάλλον, παρά η θεία αποκάλυψη ή η παράδοση, πρέπει να τοποθετούνται στη βάση της πίστης μας στον Θεό].Την περίοδο του Ξένου ξέσπασε σάλος με τις «αιρετικές» διδασκαλίες του Καίρη και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μεταφερθεί στην Νίσυρο γεγονός που συνέβαλε στην ματαίωση της σύστασης του σχολείου από τους προεστώτες.Ετσι το πολυπόθητο πρώτο σχολείο άνοιξε αρκετά χρόνια αργότερα το 1865. Με πληροφορίες από τον Κώστα Σακελλαρίδη,1993.

Σύμφωνα με τον πρώην Δήμαρχο της Νισύρου τον ΝΙΚΟΛΑΟ ΠΑΠΑΤΣΟ:

Η φωτογραφία δέν απεικονίζει την Ομήρειο Σχολή της Νισύρου.Πρόκειται για τα σπίτια του "Μπαγιάτη"όπου ξεκινώντας από τα αριστερά πρός τα δεξιά συναντάμε τα σπίτια [ΔΙΏΡΟΦΑ ΜΕ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ],του Γιατρού Αλεξιάδη που πουλήθηκε στόν Κώστα Δεμιρτζάκη και μένει μέσα ο γυιός του Μανόλης,στη μέση είναι του Χρήστου Καρανίκη που το έχει η κόρη του Χαρά,και τέλος του Μπαγιάτη που αγοράστηκε από τον κ.Περουλή Καμπανή. Αν κάποτε ολόκληρο το συγκρότημα λειτούργησε σαν σχολείο δεν το γνωρίζω. Η Ομήρειος σχολή δεν διαθέτει 2ο όροφο,είναι ισόγεια και παλιά είχε κεραμίδια στη στέγη.

Ένα πολύτιμο, απαραίτητο επάγγελμα από τα αρχαία χρόνια! Σαρκοφάγος του Marcus Cornelius Statius: υπενθύμιση της ζωής ενός παιδιού.Για την Διεθνή Ημέρα Εκπαιδευτικού, από το Μουσείο του Λούβρου.