Πηλός και κεραμική

Η τέχνη κατασκευής κεραμικών είναι από τις αρχαιότερες και  χαρακτηρίζουν τον πολιτισμό της κάθε εποχής. Η χρήση του πηλού υπήρξε ποικίλη. Τον χρησιμοποίησαν για αγγεία ,αγάλματα, , είδωλα, λυχνάρια , μαγειρικά σκεύη  και τόσα άλλα. Λόγω της ευκολίας στην δημιουργία επιθυμητών σχημάτων, αλλά και της αντοχής των κεραμικών στο χρόνο, η κεραμική είναι η τέχνη για την οποία υπάρχουν παλαιότατα αρχαιολογικά ευρήματα.

Τα κεραμικά υλικά βασίζονται στο αργιλώδες χώμα, αφού είναι και η πρώτη ύλη της κατασκευής τους και προέρχεται από τη διάλυση των πετρωμάτων σε πολύ λεπτά σωματίδια .Το μέγεθος των κόκκων της αργίλου διαφοροποιείται ανάλογα με την ποιότητα του υλικού. Η κυριότερη αιτία που προκάλεσε τη διάλυση αυτών των πετρωμάτων είναι η κίνηση του νερού και του αέρα στην ατμόσφαιρα  και άλλες αιτίες όπως η διέλευση ενός χειμάρρου και σε μικρότερη κλίμακα κάποιες γεωλογικές αιτίες που προξένησαν πιέσεις και απότομες αυξομειώσεις της θερμοκρασίας στα πετρώματα. Βασικά συστατικά του πηλού είναι το αργίλιο, το πυρίτιο και νερό μέσα στη χημική του σύνθεση. Η ονομασία του είναι ένυδρο πυριτικό αργίλιο.

Ο πηλός βρίσκεται σε κοιτάσματα, με μορφή στρωμάτων. Όπως τον παίρνουμε από το βουνό με σκαπτικά εργαλεία, είναι ενσωματωμένος σε μικρούς ή μεγάλους σβόλους και με πολλά άλλα ξένα σώματα.

Το πρώτο πράγμα που έχουμε να κάνουμε είναι να σπάσουμε τους σβόλους σε όσο το δυνατόν μικρότερα κομμάτια και κατόπιν να τους βάλουμε να λιώσουν σε δεξαμενές με νερό. Με τη διαδικασία της καθίζησης του ιζήματος όπου τα χοντρότερα κομμάτια όπως πέτρες, χαλίκια και άμμος κατακάθονται στον πυθμένα της δεξαμενής, ενώ το ωφέλιμο στρώμα της μάζας δημιουργείται επιφανειακά. Το επόμενο στάδιο είναι να αφαιρεθεί σχεδόν όλη η ποσότητα του νερού που απέμεινε στην επιφάνεια της λεκάνης και στη συνέχεια να αφαιρεθεί το ωφέλιμο ίζημα.Αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία του καθαρισμού, ο πηλός κατεργάζεται έτσι ώστε να πάρει την εμπορική του μορφή.

  

Γεωδίφης

Πηγές-Ehow, Βικιπαίδεια