Ιερός νόμος απαγορεύει την κοπή κυπαρισσιού;

Ιερός νόμος που απαγορεύει την κοπή κυπαρισσιού στο ιερό άλσος του Απόλλωνα Κυπαρισσίου και του Ασκληπιού.Βρέθηκε σε 4 θραύσματα μιας στήλης από λευκό μάρμαρο στο Ασκληπιείο Κω.

Είναι περίπου του 300 π.Χ και πρωτοδημοσιεύθηκε από τον R. Herzog το 1928.

Μετά το 242 π.Χ,οι Κώοι εξασφάλισαν την αναγνώριση της ασυλίας, δηλαδή της προστασίας του ιερού από πολεμικές ή άλλες εχθρικές ενέργειες, και καθιέρωσαν τα Μεγάλα Ασκληπιεία, πεντετηρική εορτή, κατά την οποία διεξάγονταν μουσικοί και γυμνικοί αγώνες, στους οποίους συμμετείχαν όλες οι ελληνικές πόλεις.

Το Ασκληπιείο Κω χρονολογείται μετά τον 4ο αιώνα π.Χ, και πρέπει να τονιστεί ότι δεν δίδαξε σε αυτό ποτέ ο Ιπποκράτης παρά μόνο μαθητές του. Αφορμή για να εντατικοποιηθούν οι έρευνες για την ανεύρεσή του ήταν ο 4ος μίμος του Ηρώνδα, που βρέθηκε τέλη του 19ου αιώνα-«Γυναίκες με τάματα και θυσίες στο Ασκληπιείο».

Ο Ηρώνδας αφήνει να φανούν ο θαυμασμός και η λατρεία του προς την Κω,  και περιγράφει τις εικόνες και τα αγάλματα από το Ασκληπιείο. 

Η επιγραφή βρίσκεται στο Επιγραφολογικό Μουσείο του Ασκληπιείου.

Φίλιστος Αἰσχίνα εἶπε· ὅπως

διαφυλάσσηται τὸ τέμενος

τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ Κυπαρισ-

σίου καὶ τ̣[οῦ Ἀσκλαπιοῦ] κ̣αὶ μη-

δεὶ̣[ς τάμνηι τὰς κυπ]αρ̣ί̣σσος̣

[τὰς ἔντοσθε το]ῦ περιεχομέ-

[νο]υ τόπου̣ [ὑπ]ὸ τῶν ὅρων τοῦ

τ̣εμένευς, π̣ροστάτας μη-

δεὶς προτιθέτω μηδὲ ἐπιψαφ[ι]-

ζέτω μηδὲ γ̣νώμαν μηδεὶς̣

ἀγορ[ευ]έτ̣[ω ὡ]ς δεῖ καταχρῆ̣[σθαι]

τοῦ̣ [κυπαρισσίνο]υ ξύ[λου — —]

lacuna?

ἐξέστω̣ [— — — — — —, αἴ κα μὴ]

ἐκκλησίαι̣ [δόξει καταχρῆσθαι]

εἴς τι τῶν ἱε[ρῶν ἔργων — — —]

ἐπὶ τᾶι ἐκκλη[σίαι — — — — — —]

ἀνακαθαίρεν [τὸ τέμενος καὶ κυ]-

παρίσσος εἰς ὕ[λαν — — — — — κα]-

τὰ δένδρος· μ[ηδὲ προστάτας τις]

προθῆι μ̣η̣[δὲ ἐπιψαφίξηι — — —]

Γεωδίφης