Αλυκή της Λάμπης του Τιγκακιού
Η Αλυκή στο οικοσύστημα της Λάμπης του Τιγκακίου, σε φωτογραφία Αντώνη Μαντιδάκη.
Οι αλυκές είναι πραγματικά εκπληκτικές. Όχι μόνο είναι γεμάτες βιοποικιλότητα παρέχοντας βασικούς βιότοπους για πολλούς οργανισμούς, αλλά μπορούν επίσης να δράσουν ως φυσικοί φραγμοί στις πλημμύρες και να προστατεύσουν επιχειρήσεις και σπίτια από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Προστατεύουν τις ακτές από τις καταιγίδες και λειτουργούν επίσης ως φυσικά φίλτρα ρύπανσης.
Ο παράκτιος υγρότοπος πλημμυρίζει και στραγγίζεται από την παλιρροϊκή ροή του θαλασσινού νερού.
Η αλυκή δεν είναι βρωμιά αλλά ένα θαυματουργό, άγριο οικοσύστημα όσο βιολογικά παραγωγικό είναι το τροπικό δάσος. Παρέχουν σημαντικό βιότοπο για μια ποικιλία πουλιών, συμπεριλαμβανομένων των δημοφιλών υδρόβιων πτηνών και των απειλούμενων ειδών.
Δημιουργούνται όταν λάσπη και silt εναποτίθενται κατά μήκος ενός προστατευμένου τμήματος της ακτογραμμής. Μικρά φυτά γνωστά ως «πρωτοπόρα» είδη ριζώνουν, ακολουθούμενα από μεγαλύτερα φυτά και οργανισμούς. Αυτά με τη σειρά τους παγιδεύουν περισσότερα ιζήματα και καθώς ο αλμυρός σχηματισμός συσσωρεύεται, περισσότερα φυτά εγκαθίστανται στον υγρότοπο.
Οι παράκτιοι υγρότοποι πλημμυρίζουν και αποστραγγίζονται από το αλμυρό νερό που εισέρχεται από τις παλίρροιες. Είναι ελώδεις γιατί το έδαφος μπορεί να αποτελείται από βαθιά λάσπη και τύρφη δηλαδή την αποσυντιθέμενη φυτική ύλη που συχνά έχει πάχος πολλών μέτρων. Η τύρφη είναι υγρή, γεμάτη ρίζες και πολύ σπογγώδης.
Τα αλμυρά έλη διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στον υδάτινο τροφικό ιστό, αλλά μπορούν επίσης να προστατεύσουν πόλεις και κωμοπόλεις από τις παράκτιες πλημμύρες απορροφώντας την εισροή νερού κατά τη διάρκεια της καταιγίδας και παρέχοντας φραγμούς μεταξύ της θάλασσας και των σπιτιών και των επιχειρήσεων.
Δεδομένου ότι τα αλμυρά έλη συχνά βυθίζονται από τις παλίρροιες και περιέχουν πολύ υλικό αποσύνθεσης, τα επίπεδα οξυγόνου στην τύρφη μπορεί να είναι εξαιρετικά χαμηλά. Αυτές οι συνθήκες δίνουν στα αλμυρά έλη τη φήμη τους ότι μερικές φορές αποπνέουν μια μυρωδιά σάπιου αυγού.
Σε όλο τον κόσμο, οι υγρότοποι και τα έλη αλλάζουν λόγω πολλών παραγόντων που σχετίζονται με το κλίμα, την ανθρωπογενή παράκτια «ανάπτυξη», την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, τα φαινόμενα καταιγίδας μέχρι τη διακοπή της παροχής ιζημάτων και την ξηρασία.
Τα οικοσυστήματα των αλμυρών υγροτόπων είναι ευαίσθητα σε φυσικούς μηχανισμούς, όπως οι καταιγίδες και οι γεωμορφολογικές διεργασίες, καθώς και οι επιπτώσεις που προκαλούνται από τον άνθρωπο. Μερικές από αυτές τις ανθρώπινες επιπτώσεις περιλαμβάνουν την αστικοποίηση και την αύξηση της απορροής με θρεπτικά συστατικά, τις υποδομές και την εκσκαφή.
Παιδί της Ρέας
Αναρτήσεις
