Otto-Εrnst Lang

Ο τραγικός θάνατος από πνιγμό στα νερά της Κω πριν λίγες ημέρες του συναδέλφου Νομικού, τούρκου εισαγγελέα, Ιbrahim  Gunduz  και της γυναίκας του Nurdan κατά την προσπάθεια τους να διαφύγουν από την χώρα τους, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, μου θύμισε, μια μάλλον άγνωστη σε αρκετούς παρόμοια περίπτωση,προς την αντίθετη γεωγραφικά  κατεύθυνση.

Στις 6 Μαΐου 1945,λίγο πριν την συνθηκολόγηση στη Σύμη των γερμανικών στρατευμάτων, προσπάθησε, λιποτακτώντας, να αποδράσει προς τις τουρκικές ακτές, ένας γερμανός στρατιώτης που υπηρετούσε στη Κω ,και ανήκε στη γνωστή μονάδα ανεπιθύμητων (εχθρών του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος ),που έφερε τον αριθμό 999.Δυστυχως πνίγηκε (και αυτός) κατά την προσπάθεια του .

Δεν επρόκειτο για τυχαίο πρόσωπο. Ο λόγος ,για τον αντιχιτλερικό αγωνιστή και ιστορικό στέλεχος του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Γερμανίας(SPD), τον Otto-Ernst Lang, γεννημένο το 1908 στο Αμβούργο. Ο Lang κατάγονταν από παλιά  σοσιαλδημοκρατική οικογένεια και το 1924 έγινε  δραστήριο μέλος του κόμματος. Με την άνοδο του Χίτλερ στη εξουσία, πέρασε στη Παρανομία και το 1935 συνελήφθει  από την Γκεστάπο μετά από προδοσία, ενώ είχε ήδη αναπτύξει πλούσια αντιστασιακή δράση. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους καταδικάστηκε σε εγκλεισμό στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Börgermoor/Ems.Τον Δεκέμβριο του 1942,ενταχθηκε στη προαναφερθείσα στρατιωτική μονάδα  999 και κατέληξε το 1943,στη  γερμανική Φρουρά της Κω, ως βοηθητικός ,μέχρι την ατελέσφορη προσπάθεια διαφυγής του προς τις μικρασιατικές ακτές. 

Η περίπτωση του Lang δεν υπήρξε μοναδική. Πολλοί  γερμανοί στρατιώτες ,ιδίως μάλιστα εκ των πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος, έβλεπαν την προσχώρηση στις ελληνικές αντιστασιακές ομάδες, ιδίως στο ΕΑΜ ή την διαφυγή τους στην ουδέτερη Τουρκία, ως διέξοδο από τον πόλεμο. Μου  είναι άγνωστο πόσοι χάθηκαν κατά την προσπάθεια τους αυτή, πόσοι συνελήφθησαν και στη συνέχεια  εκτελέστηκαν (για την Κω ειδικά, σύμφωνα με γερμανική έρευνα ,που έχω υπόψη μου, έγιναν περί τις 80 εκτελέσεις στρατιωτών για λιποταξία) ή μετακινήθηκαν στο ανατολικό μέτωπο  και πόσοι τελικά επέτυχαν τον στόχο τους.

Ας είναι οι γραμμές αυτές, μια μορφή μνημόσυνου στους τρεις Προαναφερθέντες ,που η τύχη  όρισε να χάσουν πρόωρα  την ζωή τους στη θάλασσα  γύρω από το  νησί μας.

Αχιλλέας Γ.Κουτσουράδης

Υ.Γ

Επαναλαμβάνω την πρόταση του Κώστα Κογιόπουλου, για ανέγερση ενός  μνημείου για τους άγνωστους πεσόντες στρατιωτικούς  στη Κω ,στη  διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, ανεξάρτητα από την εθνικότητά τους.